10. Arrogante Afwijzing


Niet veel later landden de sterrenstruiners weer op op een stralende ster, waar lichtelingen al door de straten liepen. Ze wezen hen na, en ze lachte en gniffelde gemeen. Vele fluisterde verdwaasd, maar verder was er niemand die hen vol afschuw vernederde.

Met hoofd gebogen van lichte schaamte, slenterde Spoekie en de gemaskerde makker door de straten, Stiekem genietend vanuit hun ooghoeken, van de oogverblindende omgeving.

'Deze lichtelingen zien er wel vriendelijk uit uit, denk je niet? Fluisterde de gemaskerde makker tevreden. Een Spoekie knikte, huiverig maar hoopvol.

De gemaskerde rechtte zijn rug en hief zijn hoofd, alleen het bibberen van zijn beentjes kon hij niet bedwingen. 'Ik stel ons wel even voor.' Mompelde hij met goede moed, en met zijn slungelingige spille pootjes stapte hij op de lichtelingen af.

Spoekie ploeterde zich op zijn plompe pootjes panisch achter zijn makker aan, in de verondersteling beter buiten beeld te blijven. De gemaskerde makker aarzelde echter niet langer, wat van hun aandacht op te eisen.

'Hallo!' Riep hij reuze blij, met zijn handje hoog geheven. 'Ik ben een lichteling, zoals je ziet', en sociaal stak hij zijn slanke armen uit, klaar de lichteling een handje te geven.

De lichteling fronste verontwaardigd zijn wenkbrauwen en waande zich weg, het gemoedelijke gebaar afgewezen achterlatend, en de gemaskerde makker maakte zich mokkend en vloekend uit de voeten.

Spoekie sprintte achter hem aan, vastbesloten zijn vriend niet uit het oog te verliezen. Spoekie's korte pootjes waren echter geen partij om zich te meten met de grote passen waarmee de gemaskerde makker uit het zicht verdween.

Spoekie rende tot hij uitkwam bij een klif, met hier en daar wat keien, klein en groot, maar de gemaskerde makker was nergens te bekkenen.

"Mijn gemaskerde makker!" Brulde Spoekie bedroefd, maar het enige antwoord dat hij ontving was een akelige echo die opsteeg uit de duizelende diepe duisternis die zich schuilhield achter de stijle afgrond van de klif waarop Spoekie zich bevond.

--------------------------------------
De Updates van sterrenstruiners gaan wat langzamer dan geplant... Oorzaak hiervoor is dat het schrijven echt tegenvalt!!!😱

Zoals je hopelijk gemerkt hebt zit er heel veel klankherhalingen in, wat ik zelf erg leuk vind om te lezen, maar echt een hel is om te schrijven! 😖

Dus waar ik bij de kleine draak met gemak een hoofdstuk in een enkele treinreis schreef heb ik met Sterrenstruiners meer nodig dan een retour... En dat is demotiverend😵

Omdat ik het plot, de karakters en zelfs de schrijfstijl wel heel leuk vind zal ik door blijven ploeteren, het heeft alleen wat meer geduld nodig...😯

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top