woordeloos

maar soms zijn woorden te veel,
en wil ik enkel luisteren naar je stem,
langzaam vergeten wie ik nu ben,
waarom moet ik steeds spreken?

ik wil woordeloos blijven, een soep
in mijn hoofd, ik zoek letters, maar
langzaam zijn ze verdreven, gezonken
tot de bodem van jouw koude zee.

zeg ik het verkeerde? verwijder mij,
de controle is verloren, iedereen staart,
ik daal in jouw woordevolle stroom,

je zwemt, maar niemand leerde me,
woorden te gebruiken, te scherp voor
mijn handen, te hard voor mijn ziel.

Ik ben woordeloos en daal, langzaam,
tot de bodem van jouw woordenzee.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top