je liefde, een boei die me naar de zeebodem leidt

ik verdwijn, woorden vallen
uiteen, bubbel na bubbel na
bubbel, mijn longen gevuld
met angst, en ik verdrink,

hou je woorden bij je, je zee
omhelst mijn lege hulsel, en
ik kan slechts hopen op een
verdwijning, en ik verdrink,

zeewier omarmt mijn ziel,
je netten verhinderen mijn
eigen vrijheid, en ik verdrink,

laat me verdwijnen in je
donkere water, ik krijg geen
lucht, tot ik langzaam verdrink.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top