[ — SONG YUQI ]

TODAY IS A weekend kaya napagdesisyunan nila Taeyong na ngayon kami lumabas para mag-celebrate. Ilang beses din ako nakiusap na hindi na kailangan ng welcome party dahil ayokong makaabala, pero hindi sila nagpatinag kaya no choice ako. Kapag daw nagpumilit pa ako ay isasako na lang nila ako para madala dito. Ang torture naman no'n.

The boys ordered a lot of food. Sina Taeyong at Coach na raw ang bahala sa bayad. Nakaramdam ako ng hiya dahil baguhan pa lang ako sa grupo tapos kinailangan nilang gumastos. Hindi ko alam kung paano ko masusuklian ang kagalantihan nila.

"Ganyan talaga si Taeyong hyung. Don't worry, pretty noona. Gusto talaga namin gawin 'to para sa'yo. We're a family now." Jeno said, flashing his adorable eyesmile right after. Dinagdagan niya ang pagkain ko sa plato at pinasalamatan ko siya.

My heart suddenly felt warmth. Halos kalahating oras ko pa lang sila nakilala but they already treat me as family.

Well, hindi ko sigurado kung lahat sila ganoon ang turing sa akin.

There's this one guy na hindi ko pa nakakausap. Some members call him Lucas, o hindi kaya Yukhei. Minsan may tumatawag sa kaniya ng Sushi? Ewan.

Katapat ko sa table si Lucas at kanina pa ito tahimik. Tuwing titignan siya ni Taeyong, napapailing ito. Mukhang may problema silang dalawa. Kung meron man, sana maayos na nila 'yun.

"Yuqi!" sigaw ni Winwin na nasa likuran ko. I slightly turned my body around to face him. "Here, pinagbalot kita." sabi niya at inalok sa akin ang isang wrap. Kukunin ko sana ito nang bigla niya itong inilayo sa akin. "Ako na," pinakain ito sa akin ni Winwin. Pinunasan niya pa ang gilid ng labi ko pagkatapos. "Salamat." I shyly responded.

"Naglalayag na ang barko!" Haechan exclaimed which made the people roar in laughter.

Everyone was enjoying the moment except for one person.

What's up with Lucas?