074: Epilogue
legend;
bold - hoseok
italic bold - yoongi
italic - others
-
after almost a year...
"Nakaka-stress! Ang sarap ibalibag ni Ms. Hwang."
"Grabe ka naman kay Ma'am Tiffany. She's just doing her job."
"Seryoso! Doing her job? Grabe, halos umiyak na kami sa kaniya, Wheein."
"Well, atleast hindi siya gan'yan sa 'min."
"May favoritism, potek. [rolls eyes]"
"Kaya mo 'yan. Ano ka ba, 3rd year na tayo, kaya natin 'to. Isa na lang."
"[sighs]"
"Hoseok, Wheein, mag-merienda muna kayo. Kanina pa nakatutok 'yang mga mata niyo sa libro." Naglagay ang nanay niya ng tray ng merienda nila sa center table.
"Thanks, Ma."
"Salamat po, Tita."
Habang nagmi-merienda sila ay may kumatok sa pinto.
"Baka ang Papa mo 'yon. Buksan mo ang pinto, Hoseok."
"Okay."
Ngunit nang buksan niya ang pinto, hindi niya nakita ang Papa niya. Instead, isang pamilyar na lalaki ang tumambad sa kaniya. Blonde ang buhok ng lalaki at nakangiti ito sa kaniya.
"Hey."
"Y-Yoongi?"
"Hello. Ikaw pala si Yoongiㅡ"
"Shut up muna, Wheein."
"Okay."
"Bakit hindi mo papasukin 'yang bisita mo, Hoseok?"
"P-pasok ka."
"Did you missed me?"
"Oo naman. Gagi, anong klaseng tanong 'yan."
"[laughs] Sobra kasi kitang na-miss. Guess what, dito na ulit ako mag-aaral. Dito ako sa Seoul ga-graduate."
"Talaga? Yehey! Pero.. [pouts]"
"Oh, bakit?"
"Kapag nag-graduate ka na, hindi na kita makikita."
"[facepalms] Alam ko bahay mo, alam mo bahay ko. Anong sinasabi mong hindi mo na 'ko makikita? Medyo bobo ka talaga minsan."
"Anong minsan? Palagi kaya."
"Shut up, Wheein!"
"Grabe ka sa pinsan mo [laughs]."
"Yoongi,"
"Hm?"
"Naalala mo 'yung dati?"
"Alin do'n?"
"Ano, 'yung ano, 'yung sabi ko panindigan mo."
"Naalala mo pa rin 'yon? [chuckles] Nakalimutan ko na nga."
"Kahit medyo bobo ako, hindi ako makakalimutanㅡwell, minsan. Pero 'yon, hindi ko 'yon nakalimutan. Dahil kaya do'n, naging mas close tayo."
"So, ibig mong sabihin, you want me to kiss you again? Infront of your cousin and mother?"
"Uh,"
"Seryoso ka ba?"
"Okay lang 'yan! [laughs]"
"Halika na, Wheein. Hayaan muna natin sila."
Tumawa ang nanay at pinsan ni Hoseok saka umakyat sa taas.
"So,"
"So, what?"
Awkward.
"Eh, nagbibiro lang naman ako [laughs nervously]."
"Hoseok, may tanong ako."
"Ano 'yon?"
"Anong english ng gulong?"
"Seryoso ka?"
"Dali na."
"Tire?"
"Yup, pero 'yung isa pa."
"Uh, wheel."
"What is the opposite of the word 'me'?"
"Anong kalokohan 'to? Yoongi, Pinagti-tripan mo 'ko."
"No. Dali na."
"[sighs] You."
"Anong english ng bubuyog?"
"Bee."
"Possesive form of the word 'me'?"
"Uh, my?"
"Last one, anong english ng kasintahang lalaki?"
"Boyfriend. Ano ba 'yan!"
"Pagsama-sama mo lahat 'yon. 'Yon talaga 'yung tanong ko. [laughs]"
"Grabe naman, ang dami mong tanong. Pinagti-tripan mo lang yata ako, e."
"Hoseok, dali na."
"Okay, uhm.. Wheel. You. Bee. My. Boyfriendㅡuh, what?"
"Anong sagot mo?"
Sa sobrang inis, hinampas na lang ni Hoseok si Yoongi sa balikat. Tumatawa nang tumatawa si Yoongi.
"Kainis 'to. Ang corny mo na, ha. Kay Jimin mo siguro natutunan 'yan."
"Crybaby. 'Wag kang umiyak. And excuse me, kanina ko lang inisip 'yon."
"Anong klaseng tanong 'yon? Oo naman, syempre. I'll be your boyfriend."
Napasigaw na lang sa tuwa si Yoongi, "Thank you, thank you, thank you, thank you, thank you!"
"Oy, kalmaㅡ" Bigla na lang siyang niyakap ni Yoongi.
"I love you."
Napangiti na lang si Hoseok dahil do'n. Sobrang saya niya rin. "I love you, too."
Finally, pagkatapos ang mahabang pangungulit ni Hoseok,
...they kissed, a real kiss.
-
a/n:
sobrang cringe. maraming salamat sa pagbabasa nito. huhuhu after many months, natapos na rin ito. congrats to me! thank you all and god bless. i love you all very much.
p.s. dapat mahaba pa 'to kase lalagyan ko pa ng maraming drama but nah, tinamad na ako umiyak kaya wala nang drama at tinapos ko na. thank you ulit!
feedback please? HAHAHA.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top