Natalie

"H'wag mong sabihin sakin na may balak kang makipagkita sa lalaking 'yon?"

Painosenteng tumingin ako kay Libby habang nagdidinner kami sa condo ko. "Ano bang sinasabi mo?"

"Naku, Natalie!" ibinaba niya ang mga kubyertos niya. "Don't act as if I don't know you, okay? Kilala kita! Simula nung nakita natin sila Axel sa coffee shop natahimik ka na! Akala mo ba ikaw lang ang nakarinig ng sinabi ng kumag na 'yon? Hello! Hindi bingi si Caleb, narinig din niya."

Napayuko ako sa pinggan ko. I am not actually thinking that I should talk to him, right? Dapat isantabi ko na lahat ng thoughts ko tungkol kay Axel. May Caleb na kaya ako!

Pero kase nung makita ko yung lungkot sa mga mata niya.. Hindi ko maiwasan ang maawa. Gusto kong lapitan siya at yakapin para maalis ang lungkot na iyon. What is Heather doing to him? Para bang nginangatngat at hinihigop ng babaeng iyon ang kaligayahan sa katawan ni Axel.

I couldn't stand seeing him like that!

"Axel has Heather now. You have Caleb!" she tossed her hair. "Gaga ka, ang swerte swerte mo na kay Caleb, wag kang umarte dyan! Sasabunutan talaga kita!"

"Hindi naman kase sa ganun.."

"Kawawa si Caleb, Natalie." tumingin siya ng diretso sa mata ko. "That guy will take a fucking bullet for you! Nakita mo ba kung paano siya tumingin sa'yo? He's nuts for you, Natalie! Don't go breaking his heart! Wag mo siyang lokohin!"

"Hindi ko sya lolokohin!" protesta ko.

Hindi ako ganung klase ng babae. Ang akin lang, naaawa ako kay Axel at gusto ko siya makausap. Gusto kong malaman kung ano bang lagay ng kondisyon nila ni Heather.

"Masasaktan siya pag nalaman niya ang binabalak mo."

"Wala akong gagawing masama, Libby. Gusto ko lang makausap si Axel!"

Napatayo si Libby at tinitigan ako ng masama. "Sana kung hindi ka pa sigurado, hindi ka muna umoo kay Caleb, Natalie! Pero nakikita ko naman na gusto mo talaga siya eh. You want him." aniya. "Ito lang ang sasabihin ko sa'yo.. Nasa sa'yo na 'yung taong kaya kang paligayahin habang buhay, wag mo nang pakawalan pa. Don't screw it up. Okay?"

---

Napatingin ako sa gilid ko habang tinatapos ko ang isang portrait painting inorder sakin. I saw Caleb wrapped up in his laptop. Sa kagustuhan ng lalaking ito na i-spend ang araw niya na kasama ako ay dinala na lang niya ang trabaho dito. He gazed up at me and gave me a boyish grin.

Ang sarap sarap niyang panuorin habang nakasalampak sa sahig. Ang suot niyang long sleeve ay bukas ang limang butones at nakarolyo ang manggas hanggang sa siko. May kaunting bahid din ng pintura ang harapan niyon dala ng biglang pagyakap niya sa'kin kanina noong dumating siya.

Tumitig ng maigi sa'kin si Caleb. Then, he scooted closer to me. Isinandal niya ang ulo niya sa hita ko—nakaupo ako sa isang stool. "There, that's better." he said.

"But I can't see your face!" mahinang ungot ko.

Tumingala siya at ngumiti muli sa'kin. "You should concentrate on what you're doing. You shouldn't be staring at my face. Baka mukha ko ang maipinta mo riyan."

Natawa na lang ako at bumalik sa pagpipinta. Iginalaw niya ang ulo niya sanhi para makiliti ako ng konti sa buhok niya.

"I just wanna feel you near me, it relaxes me, you know." he said softly.

Napangiti naman ako. Ang sweet talaga ng boyfriend ko! Kung hindi lang ako puno ng pintura, yayakapin ko siya. Kaya lang ayoko nang madagdagan ang mantsa sa damit niya, mukha pa namang mamahalin!

"Anyway, sweetheart, do you wanna go out? Let's have dinner with my friends."

Napamaang ako. "Ipapakilala mo na 'ko sa mga kaibigan mo?"

Muli ay napatingala siya sakin. "Ayaw mo ba?"

"Gusto!" ngumiti ako ng malawak. "Mga gwapo ba sila tulad ni CTK?" tudyo ko.

Sumimangot si Caleb. "Sinong CTK?"

"CTK stands for Channing Tatum kalokalike! Si RD!" sagot ko.

He pursed his lips and unglued his eyes from me. Bumalik siya sa laptop at nagtype ulit ng kung anu ano doon. "Ahh."

Kumunot naman ang noo ko. Ibinaba ko ang paleta at paint brush ko. Humarap ako at ibinuka ang hita ko, his head latched between my thighs. Yumuko ako upang inspeksyunin ang mukha niya. "Anong Ahh?"

"Nothing." he said.

"Okay ka lang ba?" i poked on his forehead. Nakakunot iyon. "Kunot na kunot nanaman ang noo mo, sunget!"

"I'm working, Natalie, can you please not bother me?" he said rather curtly.

Napanganga ako. "Ahh ganon?" yumuko ako ng husto at pinupog ng halik ang mukha niya. "Hmm.. Hmm.. Don't bother you pala ha?"

"Natalie!" saway niya.

I continued kissing his face when he suddenly twisted towards me and pulled me into his lap. Nahulog ako mula sa stool at muntik nang madaganan ang laptop niya. "Caleb, yung laptop mo!" tili ko.

"The hell with that laptop!" he growled. He laid on the ground and pulled me with him. Nakakubabaw ako sa kaniya at nakalapat ang labi ko sa labi niya.

Umatras ako ng kaunti. Caleb's eyes were hooded with so much desire. I gasped when I felt something poking my tummy. Oh my freakin' god! Iyon ba 'yon? Holy shit! It is! It's Caleb and it feels so hard..and..Gigantic..

Really, Natalie? Gigantic talaga?

Tumahip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung paano ako magrereact. His thing's poking me! He's hard! Ibig sabihin ba nu'n naaarouse siya sakin? Oh my goodness, bakit ganun ang pakiramdam ko? May kiliti akong nararamdaman down there, tapos parang.. Para akong maiihi!

"T-teka, Caleb!" pumiglas ako ngunit nakayakap siya sa bewang ko. Mas lalo tuloy dumiin ang pututoy nya sa balat ko. Namula ng husto ang pisngi ko. "I-I think.. I-I wanna p-pee!"

He chuckled. "Relax, Natzkie. You're just aroused."

"A-aroused? A-ako?"

"Yes, you." biglang pumihit si Caleb upang kubabawan ako. Napatili tuloy ako.

Dikit na dikit parin ang mga katawan namin. At jusko!! Mas napifeel ko na ang pagkalalaki niya ngayon. It was pressing on the top of my mound. Mas lalo kong naramdaman ang pagkaihi, napaigtad ako. Napaungol naman si Caleb sa ginawa ko. Nang tingnan ko sya ay nakapikit ng mariin ang mga mata niya na tila ba hirap na hirap. "Ma-masakit ba?"

"No! Christ!" he pressed his lips on a sensitive spot in my neck. Napasinghap ako. "God, you feel so good, Natalie. I don't know if I can.. Shit! I can't hold it back anymore!" yun lang at sinakop niya ang mga labi ko.

Nang mga panahon na iyon ay parang kinulang ako sa hangin, at ang hangin na iyon ay makukuha ko lamang sa bibig ni Caleb. I kissed him hungrily, torridly. I felt him licking my lower lip, urging me to give him entrance. Ibinuka ko ang bibig ko and Caleb wasted no time, he invaded my oral cavity with his soft and warm tongue.

At first, hindi ko pa alam ang gagawin ko, I was reponding to his kissing awkwardly. But Caleb gently put his hand on my nape, the other one on my cheek and slowly guided me. Our tongues tangled as his other hand moved to my hair, gently pulling.

His mouth surprisingly tastes like chocolate just like the color of his eyes. Sweet. Yummy. Hindi ko matandaan na kumain sya ng chocolate kanina, pero iyon talaga ang lasa!

Napaigtad ako nang maramdaman ko ang kamay niya sa ribs ko. Gumagapang iyon pababa sa bewang ko hanggang sa maramdaman ko na ang mainit na kamay niya sa balat ko.

His lips strayed to my jaw, nipped it then moved to my neck. Nanayo ang mga balahibo ko sa sensasyon na dulot ng mga labi at kamay niya. I can already feel his hand on the edge of my bra. "Ca-Caleb!" shit! I feel so out of breath! Natatakot ako pero at the same time, inaanticipate ko ang mga susunod niyang gagawin.

Sisinghap singhap ako habang dinarama ko ang kiliti na dulot.ng labi nya sa leeg ko. He was kissing and nibbling and licking my neck, making my spine tingle in delight. Namigat ng husto ang pantog ko, lalo na nang pumailalim sa underwire ng aking bra ang daliri ni Caleb. Lumiyad ako. I wanted more. I want him to touch my nipples. Oh god! What the hell is happening to me?!

"Shit!" narinig kong biglang bulalas ni Caleb pagkatapos ay umalis.sya sa pagkakadagan sakin.

"W-wha—"

"Sorry, Natzkie." he rubbed his hands unto his face and pulled on his hair. "Hindi dapat ako nagpadala, I'm so sorry!" he looked at me and I see a pained expression on his face. Tila ba hirap na hirap siya.

Dahan dahan akong bumangon at ibinaba ang damit kong nalilis kanina. I don't know why I feel so disappointed. Argh! Ano ba, Natalie? Mahiya ka nga! Kung hindi nakapagkontrol si Caleb malamang isinuko mo na ang bataan! Uhg! Imoral ka! Mabuti pa si Caleb marunong magpigil, ikaw hayok na hayok ka sa laman!

"I have to go." walang pasabi na tumayo siya at lumabas ng condo ko.

"Eehh! Natalie naman eh!" napatili ako at isinubsob ang mukha ko sa kamay ko nang mawala na si Caleb. Bakit naman kase nagpatukso ako? Nuknukan ka kase ng kagarutayan!

Parang bata na naglupasay ako sa sahig ng condo ko. Inis na inis ako sa sarili ko. Papaano kung makipagbreak sakin si Caleb dahil masyado akong aggressive para sa taste niya? Ang gusto niya iyong mahinhin na babae, yung hindi ma-L! Bigla ko atang nakalimutan ang ginawa niyang pagtanggi saakin noong unang beses naming magkita. Hindi ba't inalok ko ang katawan ko sa kaniya at tahasan niya iyong tinanggihan? OMG, Natalie! You're so stupid!!

Nanlulumo na bumangon na lang ako sa sahig at naupo sa sofa. Makikipagbreak kaya sa'kin si Caleb? Pwede naman ako magpaliwanag sa kaniya na nabigla lang din ako at nadala sa sitwasyon! Hindi ko naman sinasadya.

Kumislot kislot ako sa sofa at nagkataon yata na naupuan ko ang remote ng TV kaya bumukas iyon. Napanganga ako sa balitang tumambad sakin.

Heather Alvarez, one of the philipines finest supermodels and daughter to a telecommunications mogul, finally tying the knot.

Lumabas sa screen ang larawan ni Heather na nakatutop ang mga kamay sa bibig at si Axel naman ay nakaluhod at isinusuot ang isang singsing sa daliri ng babae.

For real?

They are getting married? I thought..?

Bigla akong nalungkot. Bakit ganon? Axel and I used to be bestfriends.. Ni hindi man lang niya nabanggit sa sa'kin na magpapakasal na sila? Na may balak na syang magpropose? I feel kinda left out. No! I feel so left out.

Heto siya at magpapakasal na samantalang ako.. Ayun! Sa hindi malaman na dahilan ay nilayasan ako ng boyfriend ko! He should be with me right now! He should be siiting here beside me telling me it's okay.. Hindi ko naman hinihiling na sana pakasalan na rin niya ako agad agad! Sana man lang nandito siya para ipakita na hindi ko kailangan magselos kay Axel at Heather!

Wala sa loob na naluha ako.

Wala ako sa lugar. Alam ko, I shouldn't be asking Caleb that.. Hindi ako dapat magdemand na nandito siya sa tabi ko sa oras na malaman kong ikakasal na ang ex ko. Hindi siya panakip butas dito! Sinagot ko siya dahil gusto ko siya at hindi para ipamukha sa ex ko na may ipinalit na 'ko sa kanya at nakamove on na 'ko!

That is just so cruel..

Pero iyon na nga yata ang ginawa ko.

Sunod sunod ang naging pagluha ko. Kung anuman ang dahilan ng pagiyak ko na iyon ay hindi pa malinaw sakin. Was it because of Axel's coming wedding or Caleb's absence or my guilt? I don't have a freakin' idea. I just wanted to cry.

Sumubsob ako sa sandalan ng sofa at doon ibinuhos ang luha ko. I jumped when I felt someone touching my back. I turned and saw Caleb staring down at me. He looked so concerned. What the hell is he doing here? I thought he'd left already?

"Why are you crying? Are you hurt?" dinaluhan niya ako sa sofa at niyakap. "Was it because.. Was it because of what I did?"

Naiyak akong lalo nang maramdaman ko ang pagyakap niya. Parang bata na napahagulgol ako sa dibdib nya, pero hindi ko parin talaga alam anong iniiyak ko.

"I'm so sorry, sweetheart.." he pressed his lips into my head, paulit ulit nIya akong hinahalikan doon. "I'm sorry.."

Gusto kong sabihin sa kanya na hindi nya kasalanan. That I'm probably losing my mind coz I can't figure out why am I crying and that he was wonderful. He came back and I'm so glad that he's holding me right now. Pero bago ko pa masabi iyon ay bumukas ang pinto at humahangos na pumasok si Libby.

"Nabalitaan mo na ba? Axel's getting married! I saw it on TV!" sabay kaming napatingin ni Caleb kay Libby. Natigilan naman sIya nang mapagtanto ang eksenang naabutan nIya. "W-why are you crying?"

I was not able to answer her. Ang atensyon ko ay nasa mukha ni Caleb. And that pained look on his face.