Το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει.
Συνειδητοποίησα οτι έπρεπε να σηκωθώ. Πρώτη μέρα σχολείου

Δν ήθελα να σηκωθώ. Ήθελα να κάτσω λίγο ακόμη κατω απο τα ζεστά μου παπλώματα.

Μπήκε ο μπαμπάς μου μέσα και άρχισε να βγάζει λόγο ότι δν έπρεπε να αργίσω στο σχολείο και κατι τέτοια.

Μονο τα μισά άκουγα γιατί δν του έδινα και πολύ σημασία. Η αλήθεια είναι οτι είχα αγχωθεί λίγο παρόλο που δν του το έδειχνα. Πρώτη μέρα στο Λύκειο, δν το λες και οτι πιο εύκολο.

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς τη ντουλάπα μου. Δν μου πήρε πάνω από 5 λεπτά να αποφασίσω τι να βάλω

Έβαλα ενα σκισμένο παντελόνι με μια μπλούζα Levis και τα Vans μου (καθόλου basic) Έβαλα λίγη μάσκαρα και έκανα τα μαλλιά μου κότσο

Ο μπαμπάς μου με περίμενε κάτω στην τραπεζαρία για πρωινό. Κοίταξα την ωρα είχα αργίσει. Τον φίλησα στο μάγουλο και έτρεξα προς την πόρτα

Περίμενα στη στάση για να πάω με το λεωφορείο. Ειχα συνηθίσει να πηγαίνω με το λεωφορείο πλέον γιατί και στο Γυμνάσιο με το λεωφορείο πήγαινα και γυρνούσα σπίτι

Οταν μπήκα στο λεωφορείο είχαν μείνει λίγες θέσεις κενές. Καθώς προχωρούσα μεσα στο λεωφορείο για να κατσω κάπου, όλοι μου έκαναν σήμα με τα μάτια τους να φύγω η έβαζαν τη τσάντα τους

Είχα συνηθίσει να μην με θέλει κανείς κοντα του. Δν με ένοιαζε και ολας. Στο βάθος είδα δυο κενές θέσεις. Κάθησα μόνη μου. Έβαλα τα ακουστικά μου και έβαλα την τσάντα μου στη άλλη θέση

Όταν έφτασα στο σχολείο ένιωθα πολύ μόνη μου. Το ειχα συνηθίσει όλο αυτό. Έβλεπα παντού παρέες κοριτσιών να κάνουν βόλτες γυρω απο το σχολείο.

Κάθησα σε ένα παγκάκι δίπλα απο το κυλικείο ακούγοντας μουσική. Με τις κόρες των ματιών μου έβλεπα μια παρέα αγοριών να με κοιτάει επίμονα. Δν μου άρεσε που ήμουν το κέντρο προσοχή τους. Αυτά τα αγόρια όμως κάτι μου θύμιζαν.

Όταν χτύπησε το κουδούνι έψαχνα τη τάξη μου. Όλοι είχαν βρει και κάθονταν με κάποιον. Για κακη μου τύχη μερικά αγόρια απο την παρέα ηταν στο τμήμα μου. Αρχισαν να με κοιτάνε πάλι. Δν τους έδωσα σημασία.

Κάθησα σε ένα απο τα τελευταία θρανία μόνη μου.Σε μία φάση άκουω μια κοριτσίστικη φωνή

«Μπορω να κάτσω?»

Μου φάνηκε περίεργο που ήθελε κάποιος να κάτσει δίπλα μου

«Εμμ, φυσικά»

Μετα από λίγο μπήκε μέσα ένας καθηγητης πού έλεγε τα ονόματα μας απο μια λίστα για να σιγουρευτεί αν είχαμε μπει όλοι στην τάξη

«Alexander Steward»

Μόλις είπε αυτό το όνομα μου ήρθε ενα flashback

*Flashback*

Ο Alexander και η παρέα του με έριξαν πάνω στο τοίχο και άρχισαν να με χτυπούν. Με όσες δυνάμεις είχα προσπάθησα να αντισταθώ. Είχα γεμίσει με μελανιές και μου είχε ματώσει η μύτη

*Τέλος flashback*

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει. Τότε θυμήθηκα τα πάντα. Ο Alexander οταν πήγαινα Πρώτη Γυμνάσιο μου ασκούσε bullying.

Εγω πήγαινα Πρώτη Γυμνασίου ενώ αυτός τοτε Τρίτη. Είχε αλλάξει πολύ γι'αυτό και δν τον αναγνώρισα, ειχα και να τον δω 2 χρόνια. Δν μου έλειψε και ιδιαίτερα βασικά καθόλου

Η αλήθεια είναι ότι φέτος το καλοκαίρι άλλαξα πολύ. Είχα επιπλέον 20 κιλά γι'αυτό το καλοκαίρι πηγα γυμναστήριο. Φορούσα σιδεράκια όπου τα εβγαλα επιτέλους, δν άντεχα αλλο τα είχα 4 χρόνια.

Φορούσα και γυαλιά και με συνδυασμό με τα ρούχα και τα μαλλιά μου φαινόνουν σαν φρικιο. Βέβαια γυαλιά φοράω ακόμη και τώρα αλλα διαφορετικά. Αλλαξα την εμφάνιση μου χάρις την ξαδέρφη μου που με εκανε επιτέλους "άνθρωπο"

Γι'αυτό στον Γυμνάσιο δν πέρασα τα καλύτερα χρόνια.

Η πρώτη Γυμνασίου βέβαια ηταν η χειρότερη μου χρόνια χάρις τον Alexander. Τουλάχιστον στις άλλες χρονιές δν μου ασκούσαν bullying αλλα κανείς δν μου εκανε παρέα. Ετσι κλείστηκα στον εαυτό και αποφάσισα να μην ξαναδειξω στους άλλους πως νιώθω

Εκεινη τη στιγμή κατάλαβα οτι έχει μείνει 2 χρονιές στη ίδια τάξη. Και το χειρότερο είναι οτι θα τον εχω στη ιδια τάξη του χρόνου και του παραχρονου (αν δεν ξαναμεινει στην ιδια τάξη)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η πρώτη μερα του σχολείου πέρασε πολυ γρήγορα. Βγαίνοντας απο το σχολείο είδα πάλι τα αγόρια και τον Alexander να με κοιτάνε.

Προσπάθησα να περάσω όσο πιο γρήγορα μπροστά τους αλλα κάποιο χέρι με τράβηξε προς τα πίσω.
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά.

Ο Alexander με κρατούσε ενώ εγώ προσπαθούσα να βαλω αντίσταση για να φύγω. Μάταια όμως γιατί οσο προσπαθούσα να φύγω τόσο πιο σφιχτά με τράβαγε

Άρχισα να τρέμω. Καιρο ειχα να νιώσω αυτη την αίσθηση. Άρχισαν να με σπρώχνουν ο ενας στον αλλο και μετά με έριξαν κατω.

Δν ήθελα να δειξω οτι χτύπησα ούτε τους μιλησα. Δν ήθελα να τους κάνω το χατίρι.

Σηκώθηκα όρθια και άρχισα να τρέχω προς τη στάση. Άκουγα πίσω μου τα γέλια τους.

Οταν έφτασα στη στάση και περίμενα τα λεωφορείο σήκωσα λίγο τα μπατζάκια του παντελονιού μου για να δω αν ειχα χτυπήσει. Ευτυχώς μονο μερικές γρατσουνιές

Ο πατέρας μου δν ειχε έρθει ακομα σπίτι. Το ειχα συνηθίσει γιατι συνήθως αργούσε να έρθει σπιτι απο τη δουλειά.

Δν πινουσα. Πηγα στο δωμάτιο μου και άρχισα να κλαίω. Δν καταλαβαίνω,  τι τους ειχα κάνει?

Δν καταλαβα ποτε με πήρε ο ύπνος. Ξυπνησα απο το χτύπο του κουδουνιού της πόρτας. Άνοιξα την πόρτα και ειδα ........