Cade w pośpiechu wsadził blaster w kaburę, założył zbroję i swój hełm. Adon przeładował strzelbę. Astri złapała za pokrowce z mieczami i wskoczyła za resztą do ścigacza.

- Ja muszę jeszcze coś zrobić, później dołączę - powiedział Bane biegnąc do innego ścigacza nieopodal.

Rozdzielili się. Oni na pole bitwy. On do mistrza. Pognali w swoje strony.

Bane zatrzymał się w górach, gdzie zwykle, i pobiegł do windy. Następnie wpadł do chaty Arhuta. Zobaczył starca zakładającego lekki pancerz.

- Witaj padawanie, mniemam iż wiesz już co się dzieje.
- tak, co robimy?
- najpierw spróbujemy porozmawiać z przywódcą ich plemienia, jeśli to nie wypali... Unieszkodliwimy ich. Oby chcieli rozmawiać... - powiedział ze spokojem Jedi.
- dobrze mistrzu, czekam na dole w ścigaczu.

*********
Ekipa dojechała na miejsce, zobaczyli tam postawione barykady na jakiejś szerszej drodze łączącej pola i farmy z centrum miasta zielonych.
Winsenowie byli dobrze przygotowani, byli zbudowani lepiej od braci, mieli lepszą broń i strategię. Ale ci z kolei mieli lepsze wsparcie.
Zaczęła się wymiana ognia. W tym momencie każdy pojazd, budynek był osłoną dla walczących żołnierzy. Co raz to silniejsze bronie atakowały oddziały tych drugich.

Adon, Astri i Cade natychmiast zajęli miejsca. Znaleźli zasłonę i rozpoczęli ostrzał.
Mężczyźni osłaniali Twi'lekankę, która biegała rozcinając przeciwników ostrzami z gracją. Widać było, że umiejętność tą opanowała do perfekcji.
W prawdzie powiedziawszy jedynie grali oni na zwłokę, czekali na coś, a raczej na kogoś...

Kolejny ścigacz dotarł na front ledwo unikając destrukcji przez działko laserowe. Wyszły z niego dwie osoby. Starszy i młodszy człowiek. Starszy zaczął biec przed siebie w kierunku wymiany ognia. Po chwili zdjął z pleców swego rodzaju kij, który okazał się być mieczem świetlnym. Zielone światło klingi miecza podniosło na duchu Caninan.
Bane pobiegł do przyjaciół i zaczął strzelać.
Prawdziwie wielka bitwa rozegrała się w tym miejscu. Co rusz trzeba było unikać kolorowych wiązek laserowych bądź wybuchów granatów jonowych.
Arhut w sumie robił dokładnie to co Astri, z tą różnicą, iż używał on dużo potężniejszej broni. W pewnym momencie czerwone plemię zaczęło się wycofywać ku zdziwieniu wszystkich.

- Za nimi, wybijemy ich! - krzyknął dumnie i pewnie któryś z dowódców zielonych.
- Nie! - od krzyknął mu Bane - myślę że o to im chodzi. Jeśli ruszymy za nimi dotrzemy do ich bazy gdzie mają więcej ludzi, broni i lepsze pozycje.

Kapitan nie chętnie przyznał mu rację i zawrócili do miasta wiwatując.
Wszyscy zastanawiali się jednak nad dalszym losem kontaktów z czerwoną armią.
W końcu był to ich najśmielszy występ od około 30 lat.

Arhut podszedł do Bane'a żeby z nim porozmawiać.
Po czym wręczył mu jakieś koło z niebieskim pół przezroczystym szkielkiem w środku.
- To twoja soczewka. Z materiałów, które sam znalazłeś. Muszę przyznać, iż jest świetna. Teraz znajdź resztę części a wyjdzie Ci świetny miecz.
- dziękuję mistrzu - powiedział uśmiechnięty chłopiec.

Canińczycy zaczęli wiwatować swoim żołnierzom, nowym przyjaciołom i wysłannikom Mocy.
Bane czuł, że pomógł tym ludziom. Czuł też, że to sprawia mu przyjemność. To będzie jego zadanie, zapobiegać wojnom, chronić ludzi. To jego obowiązek. Obowiązek Jedi.