Ynah's Pov

Hindi ko alam kung bakit hindi ako kinakabahan katulad ng kagabi. Siguro dahil alam ko kung sino siya.

Masyado atang napaaga ang dating ko, wala pa kasi si Jaehop e. Hindi naman ako magmumukhang excited sa mga taong andito kasi sa private room nakareserved yung meet up namin. Ang laki siguro ng gastos niya dito. Tss, kung alam niyo lang kung gaano siya kakuripot.

"This way, sir." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng nakarinig ako ng foot steps  papunta dito.

Tila naging slow motion saakin yung bagbukas ng glass door. At unti unti nitong niluwa (A/N: sorry for the term) ang lalaking mahal na mahal ko.

"Hoseok.." Hindi na ako nagulat sa nakita ko. I expect this to happen in the first place.

"Y-Ynah."

"Stuttering huh? By the way, glad to finally meet you, Jaehop." Cold na sabi ko sa kanya. Taena bakit ba ako nagkakaganito?

"Shall we sit?" Tutulungan niya sana ako mag usog ng upuan pero sumenyas ako na wag na.

"So? Pano ba natin sisimulan 'to?" Hindi ko alam kung saan ko nahugot yung lakas ng loob ko na kausapin siya ng ganito.

Argh, he don't deserve this kind of treatment, Ynah.

"L-Let me explain first, Ynah."

Napataas ang kilay ko. "Explain? Tss, di ako nag aksaya ng oras para makinig lang sa explanation mo." Huhu sorry, hubby. Paki sapak nga ako ng isa, please.

Tumayo na ako sa kinauupuan ko at akmang aalis na pero hinawakan ako ni Hoseok sa braso.

Huhu let me go, hubby. Nahihiya na ako sa pinag gagawa ko sayo.

"Please, Ynah.." Waaa, teary eyed na si hubby ko. (A/N: nababaliw na po si Ynah hehe)

Kasi sa totoo lang ayoko marinig kung ano man yung dahilan niya. I had enough.

"No, Hoseok." Bumitaw siya sa pagkakahawak sa braso ko, saka ako niyakap.

This is my soft side e! Don't do this to me, hubby! (A/N: confirm, baliw na talaga si Ynah)

"I'm sorry. I'm really sorry, Ynah." Nagsimula ng pumatak yung luha ko.

Bumitaw siya saakin. "Nagawa ko la—." I cut him off.

"Stop!"

"Sorry, Ynah.."

To be continued...