Case 61: Are they BROTHERS?!

Rima’s POV

Clockwerk’s Tower.

Habang nagkukwentuhan kami ni Mikki, biglang tumunog yung transmitter ko.

*TRRT*

“Target spotted. Your positions.” that was Chiefy.

“May nangyayari na ba?” tanong saken ni Mikki.

“Wala pa naman.” sagot ko.

“Jijierang palaka ka! Sabihin mo na! Hindi naman ako mase-stress Drilon noh.” at nagbeki words na naman tong si Mikki. =_=

“Ah basta. Okay lang toh. I just have to get back to Skyler, pero everything is under control.” I assured her.

“Make that sure.” tapos bigla nalang niya akong niyakap. “UWAAAAA. Bizpreeeenn! Buti nalang dumating ka. Nervous breakdown na akooooo. Ahuhuhuhu.” T^T

Natawa nalang ako. Hayyyy, si Mikz talaga. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Hindi bilib sa sarili niya at masyadong takot.

Stephen must be really someone special to her.

And she’s afraid of anything that might put them apart from each other.

Hinawakan ko yung pisngi niya. “You’ll do just fine. No need to worry. JUST BE YOURSELF, and everything will fall into place!” sabi ko.

Her face glows. ^__^

“Ow Rima! Ano na nga bang itchura ko ngayon kung wala ka?!” T^T tapos niyakap niya ako ulit.

***

After ng ilang minutong pagcocompose ni Mikki ng sarili niya ay lumabas na kami ng banyo. Oh yes, good luck naman sayo Mik—

O________O

Si Skyler ba yun?

“Uy, ayun si Skyler oh.” turo saken ni Mikz sabay kiliti sa tagiliran ko.

“Aray ha. Makakiliti ka naman. Batukan kita eh.” sabi ko. =_=

“HAHAHAHA—“

O____________________O

*PAAAAAAAAAAK*

Sinuntok ni Skyler yung lalaking lumabas mula sa cubicle.

*kusot mata*

O_____O

Hindi ako nananaginip.

“T-That’s Stephen’s Dad.”

“WHAT?!” harap agad ako kay Mikki. Nabingi yata ako sa sinabi niya eh.

“I said, that’s Stephen’s Dad. OMG!” tapos tumakbo na siya papalapit sa mamang nakahiga sa sahig at duguan ang bibig.

Dumiretcho agad ako kay Skyler at pinigilan siya.

“SKYLER!!!!!” I called for him, para kasing wala siya sa sarili niya.

I can feel how strong he is, halos gamitin ko na ang superpowers ko, muntik na nga akong mag-super saiyan 5 at mag-bankai para lang mapigilan siya eh. DE JOKE LANG. >_<

Nagagawa ko pa talagang magjoke kahit ganito na ang nangyayari. Huhuhu. Sorry na! T^T

“SKYLER! What’s wrong with you???! That man is Stephen’s Dad! Are you crazy??!” I yelled at him dahil parang ayaw niyang magpaawat at akmang susugod pa.

Natawa nalang siya. Para siyang baliw. Pero ibang-iba ang pagkabaliw niya, parang wala talaga siya sa sarili at gusto niyang saktan ang lalaking nasa harap niya.

“Oo nga naman. HE’S STEPHEN’S DAD. Why would I punch him right?” nanggigigil niyang sabi as his fist tightens. Beast mode na ba toh ni Skyler? T^T OMO.

“Are you insane??!”

“No. I just really wanted to do that to him for a long time.” Nung makatayo ang lalaki habang akay akay siya ni Mikki, nakita ko ang mukha niya.

Parang nakatingin ako sa taong pinipigilan ko.

Pamilyar ang mukha niya, siya yung nasa picture frame na kinuha ko sa kwarto ni Skyler—

“H-He’s your—“

Pero bago ko pa mabanggit yung nasa isip ko…

“S-Skyler… anak…”

“DON’T YOU DARE CALL ME THAT!” Skyler yelled.

“Skyler calm down!!!” I eagerly fought out his strong arms that wanted to escape and I know how much he wanted to hurt his DAD.

Yep. Tama, siya ang Dad ni Skyler.

How surreal.

Magkapatid ba sila ni Stephen?

“Skyler please—“

“STOP SAYING MY NAME!!!” he’s furious. Ever so furious, he was beyond furious.

“Skyler—“ Mikki tried to help but to no avail.

“SHUT UP! THIS MAN, THIS MAN IS NOT MY FATHER!!!” he pointed at him. “That punch was for my Mom! AND FOR NANA! For that 6 years of pain!! For 6 years of being neglected! Of being broken!” sabi nito na halos makuha na namin ang attention ng lahat.

He then lets my hands go. I can still feel how he wanted to hurt the old man. But he was too upset, and I guess, his conscience was coming back. Nararamdaman niyang gumagawa na siya ng eksena.

He smiled, a very sarcastic one.

“Ha. Look, there’s your son.” tinuro niya si Stephen na nasa tabi lang ni Mikki. “Go have fun with him, tutal naman diba? ANAK MO SIYA?” tapos inayos niya yung coat niya at naglakad na palabas.

The old man was speechless. Agad na lumapit si Stephen sa kanya. “Dad, are you okay?” tanong niya dito.

“Yes. I’m fine Stephen, I need to talk to—“

“Ako na po ang bahala. Susundan ko po siya.” nag bow ako at tsaka tumakbo.

Habang natakbo, I phoned in the transmitter.

*TRRT*

“Chief, this is Rima.”

“What happened? Asan na kayo?”

“Chief, I think we have to drop the assignments first.”

“WHAT?”

“Skyler…"

“What about Skyler?”

“He met his Dad. And I think he can’t deal with this case for now.”

I heard a sigh from the other line. “All right, back up plan nalang. Make sure you keep an eye on him. Tumawag ka if something happened.” he said.

“All right Chief. Over and out.”

*TRRT*

Nagmadali na akong sumunod kay Skyler, tumigil ako saglit para tanggalin ang heels ko. Oo, nakapaa lang ako. Wala kayong pake.

“SKY!!!” nasa back door entrance na kami ng Clockwerk Tower at tancha ko, papunta siya sa parking area kung saan niya pinark ang kotse niya.

Pero hindi siya lumilingon…

“SKY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“WHAT?!” ayun lumingon din. ^ O ^ PHEW!

“Ang bilis mo *pant* maglakad! *pant* May lakad ka ba? Grabe *pant* para kang kabayo!~” sabi ko habang nakatungkod ang braso ko sa braso niya.

=____________=#

“LEAVE ME ALONE.”

“Asus, ang emo mo. SASAMAHAN KITA! Tara dinner tayo sa MCDO! Para HOORAY FOR TODAY!! Ay—TONIGHT na nga pala—“

“I SAID LEAVE ME ALONE!” (+_____+#)

He looked at me with beaming eyes. Pero natatawa nalang ako kasi mas lalo siyang naniningkit eh.

“WAHAHAHAHA. SINGKIT! WAHAHAHAHA!!!!”

(=_______=#)

“Annoying.” sabi nito tsaka tumalikod at naglakad ulit ng mabilis.

*takbo takbo takbo*

“OY!!! SKYLERSSS! HUWEYTTTTT!!!” wine-wave ko pa yung kamay ko na may hawak ng heels ko.

Nakapasok na siya sa kotse niya at ako dumiretcho agad sa driveway.

Yes bitch. Try and run over my sexy body. HAHAHAHA. ^_^V CHOT.

Tumigil ang kotse pero pramis, napapikit ako. Akala ko itutuloy niya yung pagbangga saken eh. “Loko loko ka! AKALA KO BABANGGAIN MO AKO!!!” >_<

Binaba niya yung bintana ng kotse niya.

“YOU STUPID FREAK! UMALIS KA NGA DYAN!” sabi nito.

“No.”

“ALIS SABI EH!”

“No. Ayaw.”

“AYAW MO TALAGA HA!” bumalik siya sa loob, tapos iniatras niya yung kotse.

*VROOMMMMM*

O__________O”

(/______\)

UWAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!

\(O_______\) *silip*

Nakatigil yung kotse sa harap ko.

{sigh}(=o =””)

My life is spared!!!! \(* ^ *)/

Bumababa si Skyler sa kotse at seryosong lumapit saken. Omooooo. Omooooo talaga. NAGALIT YATA TALAGA SIYA SA GINAWA KO. T^T

(/____\)”

But before I knew it, niyayakap na pala niya ako. Nabitawan ko tuloy yung heels na hawak-hawak ko. Ewan ko pero parang bumalik na sa akin si Skyler. Yung matinong Skyler.

“Sky—“

“Shhh…”

Nagpayakap nalang ako. Kahit pa naka-paa ako at nasa gitna na kami ng driveway. Buti nalang talaga walang tao. Scripted talaga toh, diba Otor CC? XD

“Freak…” narinig kong sabi nito.

“Hahahaha. Oo na. Freak na kung freak. Pero in fairness, natakot ako dun ah! GAGO KA AH!!!” tapos lumayo ako ng konti at sinuntok ko yung dibdib niya. Yung kamay niya nasa may likod ko padin.

Natawa siya sa ginawa ko. Pero hinawakan niya yung likod ng ulo ko tsaka niya nilapit yung mukha ko sa mukha niya. Forehead to forehead.

>____><___<

“Why won’t you leave me alone? Huh? You crazy girl?” he said.

I smiled. “Bat kita iiwan? Diba nga buddy tayo.” sabi ko.

Hinawakan niya yung dalawa kong pisngi at humarap sakin. Forehead to forehead, nose to nose.

>////////////<

ANG LAPIT NG MUKHA NIYA SAKEN. Pero di ko pinapahalatang naiilang chu chu ako. Act normal Rima. UWAAAAAAAAA.

OTL

Di ko kaya. Feeling ko ampula pula na ng fez ko. :(

“I’m fine.”

“No. Hindi ka fine. DUH.”

He rolls his eyes, pero bumalik din sa pagkakatitig saken. “Believe me, I’m fine now. Bumalik ka na sa loob and helped out with the case.”

Nag pout ako. Pero hindi yung sobrang pout kasi baka mag lips to lips na. YUCK. EHHHH! >/////<

“Ayoko nga! Ang daya! Wala akong katulong. Ikaw aalis na ako lang mag-isa! UNPEYR!” sabi ko.

He chuckled. WAAAA. Amoy wine. Pero mabango. UWAAA. Ano ba Rima, landi mo na talaga. Corny mo na ngang magbigay ng jokes sa POV tapos ang landi pa ng kaluluwa mo sa POV. KALOKA. =_=

Lumayo na siya at binitawan na niya yung pisngi ko.

“So, tell me Skyler… he’s your Dad right?”

Nakatungo lang siya pero he nodded.

“So, if he’s you’re Dad, and sabi ni Mikki, he’s also Stephen’s Dad… does that make you guys—“

“He’s not my brother.” he said. “His mom was my Dad’s mistress.” he added.

Ang awkward. Kaibigan ko din si Stephen, but I never asked about his family ever since. Ang alam ko lang na his Mom married another man kasi his real Dad died when he was two years old.

“So, how did it happen?”

He sighed. “My Mom & Dad are already not in good terms when he met Stephen’s Mom. I found it out and kept it to myself but nalaman din ni Mom and they decided to file a divorce. After that, umalis na siya sa bahay.” kwento nito.

“Nana… she knows her Dad or not?”

“No. She doesn’t know. But, that girl is a leprechaun. I’m sure she knows this already.” sagot niya.

Natawa nalang ako. “Ikaw? Anong nararamdaman mo? After seeing him—“

“What kind of a stupid question is that? What do you expect me to feel? HAPPY? Ang stupid mo talaga.” sabi nito tapos inirapan pa ako.

^___^

I wanna rip his head off. Hahaha. Ang arte kasi eh.

“Alam mo… wala namang masama kung ipakita mo saken na malungkot ka eh. Stop acting so tough about things Skyler…”

“I’m not—“

“It’s okay Skyler… sometimes you have to let your guards down. Walang masama, ako lang ang makakakita. And as far as if you’re concern, hindi ko i-yu-Youtube ang pag-iyak mo.”

“Hindi nga sabi ako malungkot eh!”

“Even the strongest man falls. I know how you tried to stay strong not only for you but for you Mom and for Nana as well. Nawala yung Dad mo, that’s such a big responsibility to you. Ikaw yung kinukunan nila ng lakas at ng protection. I know how tiring is that Sky.”

Tumingin lang siya saken. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya.

“Hindi ako iiyak.” bulong niya saken.

“Ha. Ang stubborn mo talaga.” sabi ko.

“Pero siguro nga nalulungkot ako. Kasi kumpleto sila, kami hindi.” awww. Nalulungkot ako para sa kanya. Naiiyak tuloy ako. T^T

(=______=)

“Bat ikaw yung naiyak dyan?” tanong ni Skyler.

“Ako nalang yung iiyak para sayo. Ajujujuju.” T^T

He smiled. Tapos ginulo niya yung buhok ko. “You wanna help out with Chief?” sabi nito saken.

“I’m sure tapos na sila at nahuli na yung target.” sabi ko.

“Then, umuwi na tayo?” yaya nito saken.

“Daan muna tayong MCDO? Gutom na ako eh! ^_^”

*FACEPALM*

------------------------------------------------------------------

Para lang sa kaalaman ng lahat, hindi po magkapatid si Skyler at Stephen Babes. Ayan na ha. XD Wala lang, sinipag akong magtype ngayon. HALABYU. XD

Oy ha. Salamat sa energetic messages pati narin sa mga comments. Caps lock yung ibang messages feeling ko tuloy galit kayo saken! De joke lang. XD

Dalawa ang updates, baka wala muna hanggang Friday. Titignan ko pa ang schedule ever. XD

Si Stephen Babes sa gilid. =) (galit daw siya dyan pero shet rereypin ko siya. ang kyot.)

Vote Comment & Fan if you peg. ♥