Case 52: The Silent Hero

Alexa’s POV

I don’t know where am I. I don’t know the time.

Nagising ako na medyo nahihilo at masakit ang mga braso. Everything seems so blurry at medyo madilim yung lugar. Am I inside my room?

Wait.

I was at school.

With ugly goons.

 And with… NANA!

Napatayo agad ako pero nahirapan akong humanap ng kakapitan. Ay, shunga. Paano nga naman ako kakapit eh nakatali ang mga kamay ko. May tali din ang bibig ko pati mga paa.

“Uhhhhmmmmm!!!”

*lingon sa tabi*

There she is. NANA! What happened! Hindi kita makausap kasi di ako makapagsalita but I’m glad you’re fine!!! T^T

She’s moving and seems like she wants to say something.

I know. I know you’re scared Nana. Me too, we’ll get out of here! Please don’t—

“Kunin niyo yung bata!” nakarinig kami ng malalakas na footsteps at biglang bumukas ang pinto, nagbigay yun ng konting liwanag mula sa kwarto.

Agad bumulaga saamin ang isang matabang lalaki at dali daling binitbit na parang sako si Nana. Nagpupumiglas man, sa sobrang liit niya impossibleng makawala siya.

“Boss, paano tong isa?” tanong nung isa pang lalaki at sabay turo saken.

Tinignan muna ako ng sinasabi nilang Boss. “Dito muna yan. Hayaan mo muna siya dito, total yang bata lang naman ang target ni Harvey.” saka sila umalis bitbit si Nana.

Omo. Nana. T^T

***

I don’t know how long I’ve been there, but it seems more like a year. Of course kapag nakikidnap ka, nagfaflashback ang lahat ng memory sa isip mo. Baka kasi mamatay ka any minute hindi ba?

Unang-una kong naisip ay si Robin.

Hanggang kaninang umaga ko pa naiisip ang mga sinabi nila Camille. Kung mahal ko pa ba si Robin. Hindi ko man siya nababanggit sa POV ko, laman naman siya lagi ng puso ko. </3

Masakit na makitang may iba siyang kasama at lokohin ka. Lalo na ng taong pinakamamahal mo. All those times na hindi mo pa nalalaman, may nangyayari na pala. It just makes me feel so sick to my stomach. How could he do this me? To us?

Hahahaha. Nakakabaliw ang mag-isa.

Nakakabaliw mainlove.

Siguro nga madaming nagkakagusto saken, tulad nalang nung spammer kong kachat, pero hindi nila ako kilala para lubusan nilang sabihing gusto nila ako. Hindi ako naniniwala sa mga Wattpad stories na mas lalong nagpapataas ng standards ng iba sa realidad ng mundo.

Guys can hurt you.

They can make you cry.

They will break your heart.

I’m not generalizing. When I met Charlie, he’s someone I can say memorable to me. Buong araw na magkasama kami nung wedding ni Ate Alyana, and he even sang with me. In front of all the guest, my Dad with Laureen and the whole world.

HAAAAAY. Ang daming nangyari sa loob lang ng ilang linggo. Sa dami ng nangyari, hindi ko na alam kung saan ba ako lulugar at kung ano bang dapat maramdaman.

*RUBBLEEEEE*

O_O

*BUGGSHHH*

*KRAAAASHH*

May nabasag? Bintana ba yun? O_O

*CLAAAK*

Ginamit ko ang braso ko na pangharang sa liwanag na nanggaling sa pinto. Mukhang ako na ang isusunod nila kay Nana. Nako naman, bat ba ako nadamay sa kindnapping scene na ito?

>___<

“ALEXAAAAA!”

(?____?)

Pagdilat ko, nasa harap ko na si Charlie. SI CHARLIE TOH HINDI BA?!

*pindot pindot*

“C-Charlie??!” I tried poking his cheeks with my finger.

“Alexa, okay ka lang ba?” he’s just looking at me straight.

I nodded. I can’t answer kasi may nakatali parin sa bibig ko. Nagmadali naman siya para matanggal ang mga nakatali sa paa, kamay at bibig ko. >_<

Sa sobrang tuwa ko, nayakap ko siya. “CHARLIE!” almost gonna cry. T^T

“A-A-Alexaaaa~”

Natauhan naman ako at agad lumayo. “SORRY! OMG.” namula tuloy ako. >//<

“W-Wala yun. T-Tara na baka may makakita pa saten.” sabi niya at agad akong inalalayan para makatayo.

“Pano mo nalaman na nandito ako?”

“Saka na ako magpapaliwanag.” pagkasabi niyang yun, may hinugot siya sa gilid niya.

O____________O

“CHA-CHARLIE, t-that’s a gun right??!!!” sabi ko. Napaatras ako sa nakita ko.

Ngumiti lang siya na parang hindi yun big deal. “I want you to trust me on this Alexa. Kahit ngayon lang, gusto kong makalabas ka dito ng ligtas.” inabot niya ang kamay niya saken.

That smile…

Nagiging selfish na naman ako. Imbis na mag-alala ako, parang gumagaan pa yung pakiramdam ko. AHHHHHH!

*shakes head*

O____O

“EHHHH?!” narinig kong sabi ni Charlie kaya tumigil ako sa pagpaling ng ulo.

“H-Huh?”

“AYAW MO?!” sabi niya at nagpout.

Luuuh, ang cute. >////<

“H-Hindi! Gusto ko. Medyo natitimang lang siguro ako! S-Sorry na!” nahiya naman ako sa ginawa ko. Natitimang naman na talaga yung isip ko. Bat ako kinikilig? Adgvbdbgjkgbksg.

Natawa siya, ayan. Waaaah. Stop smiling Charlie. T^T

“Ang cute mo talaga Lex. Tara na. Mamaya na ako magpapaliwanag.” sabi niya.

Aabutin ko na sana yung kamay niya pero—

“HOY! SINO KA?!!!!” biglang pumasok yung isa sa mga goons na nagbabantay saken kanina.

Hindi sumagot si Charlie, pero sobrang nagbago ang expression ng mukha niya. *gulp*

Papalapit na yung lalaki saken at akmang aabutin ang kamay ko pero agad na humarang si Charlie. Hindi ko makita ang mukha niya. At hindi ko makita kung anong ginawa niya pero nakarinig ako ng sigaw mula sa goon.

“AcckkkkkkK!!”

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

O///_///O

Bat parang nagblush ako. Shocks, ang astig niya. Omo.

Nana’s POV

Kasama ko tong isang medyo nasa 30’s na lalaki at isang medyo may itsurang nasa early 20’s na lalaki din sa isang room sa pinagkidnapan samin ni Ate Alexa.

Infairness, may TV. =_=

De joke lang. Syempre natakot ako nung una. Some goons tried to hold me, ewwness. Super kadiri to the next levelzzzz. Kinikilabutan ako.

Ang mahal kaya ng kutis ko. DUH.

“Ang cute naman ng kapatid ni Abalos. Hello little girl, gusto mo ng food?” tanong nung mas batang lalaki. Tinanggal na nila yung takip ko sa bibig pero tahimik lang ako kaya kinausap na nila ako. AKALA SIGURO NILA “BATA” lang ako. Ha. =_=

“Hoy Harv, tumigil ka nga dyan. Para kang bakla.” sabi nung mas matandang lalaki.

“Ovan, sigurado akong taranta na silang lahat dun. What did I told you, my plan worked right?” sagot nung Harv yata ang pangalan.

“Hindi pa tayo sigurado. Alam mo naman kung paano kumilos ang grupong yun. Mukha nga silang amateur pero ibang usapan na pag pinagsama mo si Demonteverde at Abalos. Pati na yung pamangkin mong madaming buhay.”

Nakikinig lang ako sa usapan nila. Nabanggit nila si Kuya Ken at Kuya Sky, pero sino daw yung isa? PAMANGKIN? May kamag-anak tong isang toh na kagrupo nila Kuya? ANG LABO. =_=

“Pwede ba? Wag na nating isama si Reema sa usapan. Naiirita lang ako.”

O_______O

Si Ate Rima Babes? Akbkksgksdgbdgbg.

“TITO KA NI ATE RIMA??!!!??! TAPOS KAKAMPI MO TONG TANDERS NA TOH??!” di na ako nakapagpigil.

O__________O

Kung ako nagulat, mas lalo silang nagulat saken. Hihi. XD

“A-Anong—teka… nakikinig ka ba, p-pero…” yung matanda yung unang nakarecover sa shock.

Inirapan ko siya. “Pero ano? BATA LANG AKO? Excuse me, JUNIOR HIGH NA AKO!” sabi ko.

“K-Kahit na! Hindi ka dapat nakikinig sa mga usapan ng matatanda little girl!” lumapit saken yung Harv at hahawakan sana ako pero I shoo him away.

“Don’t touch me nga. And don’t you dare call me LITTLE GIRL or I’ll burn you to DEATH!”

O_________O

I am such a shocker in this story. HAHAHAHAHA! Zippty zap zap zap!

Rima’s POV

Nauna kaming nakarating sa site, and Chief instructed us to spread out. Wala si Liam dahil nasa assembly siya ngayon at bukod dun, hindi alam ng grupo ni Ovan at Tito Harvey na kasama na si Liam sa team kaya wala siyang natanggap na message.

Since wala si Liam, bumalik sa dating buddy system ang team. That means, I’m with Skyler. Naunang pumasok sila Ken at ang super duper worried to the highest level na si Charlie.

Nakarating kasi galing sa isang intelligence report na naisama sa pagkidnap kay Nana si Alexa, yung crush ni Charlie na net idol. I’m sure Charlie can save her, but in the meantime, we have to save Nana.

“Hoy. Tapos ka na bang mag-POV dyan? Pwede mo na ba akong tulungan??!” =_=

O_O

Nakikipagsuntukan na pala tong si Skyler sa mga nakabantay sa may hagdan. >_<

“SORRY! Andyan na akoooooO!”

*suntok*

*suntok*

*SIPA*

*SIPA*

*pagpag kamay*

“Ayan. Buti naman at naubos na sila. Grabeng dami ng bantay dito.” sabi ko habang nagpupunas ng pawis.

Nagmadali na si Skyler paakyat ng hagdan. Kanina pa siya hindi makausap, at parang tuliro. Tapos ayaw niya pang aminin na nag-aalala siya kay Nana. =_=

“Don’t worry. I’m sure she’s fi—“

“I’m not worried.”

Tignan mo tong isang toh. Ang cold na nga, denial pa.

Maya-maya, tumawag na sa transmitter si Charlie para sabihing nailigtas na niya si Alexa at cleared na and east wing. Bat kasi nasa pinakadulo lagi ang kwarto ng mga BOSS? =_= ANG LAYO.

*chugchugchugchug*

Napatigil kami sa pagtakbo, tunog yun ng eroplano ah. @_@

“I think they’re escaping. We have to hurry.” Skyler said at nagmadali pa lalong tumakbo. Sumunod lang ako sa kanya hanggang sa marating namin ang kwarto.

*CLAAAAAK*

Nandun si Nana, nakatali at may takip ang bibig.

“HAAAAAAAAAY.” I heard a deep sigh from Skyler. That’s a sigh of relief, somehow naramdaman ko.

Naglakad nalang papalapit si Skyler kay Nana. Parang pagod na pagod ito. Naiwan ako sa may pinto at pinanuod nalang sila.

Lumuhod si Skyler at tinanggal ang tali na nakalagay sa bibig ni Nana. “Sinaktan ka ba nila? Natakot ka ba??” his voice was different. Husky ito.

From my angle, nakita ko lang na tumango si Nana, medyo lumapit na ako para sana i-check din kung okay lang siya pero nagulat ako ng tumungo si Skyler at yakapin si Nana. Kahit si Nana, nagulat at nakatingin lang saken na parang sinasabi niya, “What’s wrong with Kuya?”

“Okay ka lang ba talaga?” tanong ulit ni Skyler.

“Opo Kuya. I’m fine. Nainis lang sila saken because I was too loud.” Nana answered.

“I’m sorry Nana.”

“Huh? Sorry naman saan, Kuya? It wasn’t your fault.”

“I wasn’t able to protect you. I am your Kuya but I’m protecting someone else instead of you. Dapat ako lagi ang kasama mo but I have to be with someone else. Hindi ako naging mabuting Kuya sayo ever since. I’m sorry.”

Awww. I wanna cry. T^T Brother and sister love. <3

“Kuya, I understand. You don’t need to say sorry. No matter what happens naman, I know you’ll rescue mo eh kaya I wasn’t afraid kanina even some big ugly goons kidnapped me. I know you’ll save me.”

Akjddkgblsbgls. Pahingi po ng tissue~ T___T

*singhot*

*singhot*

Napatigil silang dalawa sa pag-eemote at tumingin saken.

“Anyare naman sayo ha Bangs?” tanong ni Skyler na parang sobrang irita saken. HAHAHAHA.

“Sorry naman *singhot* kasi kayo eh! Ang sweet niyong dalawa, naiiyak ako! Wala kasi akong kapatid kaya natouch ako sa inyong dalawa.” sabi ko.

“Aww. Rima Babes!!” Nana said and then hugged me.

Tumayo naman si Skyler mula sa pagkakaluhod kanina. “Sus. Baka gusto mo lang din ng yakap ayaw mo lang sabihin.”

(=____= #)

“Ang assuming mo naman dyan.” sabi ko.

Okay hindi na ako nata-touch. Sisipain ko na po ang mukha niya. Thank you.

Alexa’s POV

FDD. 0121 HR.

Pinapanuod ko lang habang nakikipag-usap si Charlie sa mga teammates niya. Nandito kami sa Federal Drug Department, naikwento saken ni Charlie na isa siyang secret agent o SPY na nanghuhuli ng mga drug lord at drug syndicate sa buong bansa. Yung nangkidnap samin ni Nana ay isa sa mga naka-away nila nung nakaraang buwan.

At hindi ko akalain na yung isa niyang teammate ay yung Kuya ni Nana. At yung Kuya ni Nana ay isa sa mga sikat na member ng Fencing Team sa Esburgh na si Skyler Abalos. Bat ba hindi ko nagets yun?

Yung sikat na varsity na si Kenneth Demonteverde din pala, agent din.

At yung tinuro saken ni Nana sa cellphone niya na girlfriend ni Charlie, Rima Ortiz ang pangalan niya, ay kasama din sa team. Actually, ang cool niya talaga. Grabe.

Sila pala ang kasama ni Charlie dito.

Naninibago ako sa ugali ni Charlie. Lalo na kanina. Habang tumatakas kami at nakikipagsuntukan siya sa mga nandun sa safe house, ibang Charlie ang nakita ko.

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

“Subukan mong hawakan siya and you’re dead.”

Waaaaaa. Bat ba pag naaalala ko yun, nagba-blush ako?

Parang nagiging leading lady sa isang gangster genre na story sa Wattpad ang feel ko. Woooh. XD

“Alexa, okay ka lang ba? Gusto mo ba ihatid ka na namin?” tanong ni Rima saken. Onga pala, pinaliwanag na nila Nana at Charlie na hindi niya GF si Rima.

“Ahh. Okay lang. Baka may gagawin pa kayo.” sabi ko.

“Hindi ka ba hinahanap sa inyo?” tanong naman ni Kenneth.

“O-Okay lang. Wala naman si Dad sa bahay, nasa ibang bansa siya.” sagot ko.

“What about your friends?” tanong ni Skyler.

O____O

“Tinext ko na si Camille, sabi ko kasama ka ni Nana na namasyal.” biglang singit ni Charlie.

“Huh? Walang nakaalam na nakidnap kami?” tanong ko bigla.

“Eh di nagwala yung mga yun.” sabi ni Nana. “Lalo na yung baliw na Camille na yun, jusko po.” dagdag pa nito at nagkunwaring sumakit ang ulo. Hahaha.

***

Hinatid ako nilang lahat, gamit lang nila kasi ay isang van. Bumaba si Charlie para alalayan ako. Hinatid niya ako hanggang sa gate.

“Salamat Charlie, pati narin sa kanila. I owe you my life.”

“Wala yun.”

“Alam mo, hindi parin ako makapaniwala na SPY ka.”

“Talaga? Well, sana let’s keep it as a secret. Pwede ba yun?” he smiled.

“Oo naman.”

That whole minute, nagtitigan lang kami habang nakangiti. Naaalala ko yung pagkanta naming dalawa, parang nagiging background siya ng moment na toh.

“Ah—sorry, napatitig ata ako.” siya na yung unang umiwas ng tingin.

“Hahaha. Ako din.” ngumiti nalang ako.

“Ah… so pano, alis na ako?” nagkamot pa siya ng ulo.

“Hahaha. Okay. Sige, ingat kayo pauwi.” sabi ko.

Hinantay ko muna silang makaalis bago ako pumasok ng bahay. Kakaibang experience lang naman ang naranasan ko ngayon araw.

Somehow, being kidnapped and being saved is an unforgettable moment, tagging this day…

memorable.

Rima’s POV

Apartment. 0254 HR.

Walking zombie na naman, alas dos na ng madaling araw kami nakauwi. HAAAAAY. Sobrang pagod, puyat at stress pa sa school. *hila paa paakyat* *gapang*

“Hoy. Umayos ka nga ng lakad mo.” saway saken ni Skyler.

“Eh. Sa pagod na ako eh.”

“Sus, nag-POV ka lang sa buong update na toh at gumawa ka lang ng mga sound effects. Ako ang dapat na pagod dito.”

“Napagod ka kasi sa sobrang pag-aalala. SUUUUS. Hindi daw nag-aalala, eh siya naman tong iiyak na nung makita si Nana.”

“Shut up.” inis na sabi nito.

Nabuhayan naman ang bully kong dugo at humarap sa kanya. “Iiyak na yan! Iiyak na yan! Iiyak na yan!!” I chanted ng paulit ulit habang paakyat kami sa third floor.

“Will you shut up Rima? Magigising mo si Manang Ason!” sabi nito. AZAR. >:D

“Iiyak na yan! Iiyak na yan! Iiyak na yan!! Iiyak na yan! Iiyak na yan! Iiyak na yan!!”

He pulled my arm at hinarap ako sa kanya.

Napatigil ako sa pag chant.

O////////O

“Subukan mo lang ulit mag-ingay, at hahalikan talaga kita.”

*GULP*

“T-Titigil na po.” sabi ko.

Dahan dahan naman niyang binitawan ang braso ko. Tsaka ako naglakad na diretcho sa pinto ng kwarto ko. Luuuuh. Nagblush yata ako. Di ako makatingin sa kanya ng diretcho. Ajbdskbglbsg.

“Good night Bangs.” yun lang ang narinig ko at saka siya pumasok ng kwarto niya.

>___<

Kainis. Ako dapat ang mang-aasar pero natameme ako dun ah! Argggh! DAYA!

Well, another day another stress balls. Good mornight guys. =_=

--------------------------------------------------------------

UD na! Yehey! Nga pala, ipopromote ko lang yung Still A Girl, nabago na po ang prologue niya at magiging on-going na po siya anytime this month. Kaya sana mabasa niyo din siya pag hindi kayo busy! Ako kahit busy ako, nag UD ako kasi ang cute talaga ng readers ko. Sobra. <3 Belated Happy Valentines! Spread Love not Hate! Gaya nila Charlie at Alexa sa gilid. ->

Pogi talaga ni Seobie babu. XD

Vote Comment & Fan if you like! ♥