Case 51: A Villain Comeback

Alexa’s POV

Charlie’s Restaurant. 0623 HR.

Hello! Two days na ang nakalipas matapos ang wedding ni Ate Alyana. Bukas na ang lipad nila sa London para sa honeymoon. Mamimiss ko din si Ate Alyana. Ako nalang tuloy mag-isa sa malaking bahay na yun kasama si Dad. =_=

“Alexa! Look! Pictures from the reception!” pinakita saken ni Ella yung mga kuha niya gamit ang dslr niya.  “For me, favorite ko yung mga kuha ko nung nakanta kayo ni Charlie! So cute! Parang nag-eenjoy lang kasi kayo dyan eh!” she added.

Nung makita ko, napangiti nalang ako. Singing with Charlie felt like kindergarten. You don’t need to pretend or fit in, or even please anyone. You just gotta sing and enjoy that moment.

“What’s with that smile Lex?” biglang natanong ni Cindy.

“W-What? Anong smile?”

“I saw you. Yieeeee. Don’t tell me you like Charlie?” tanong ulit ni Cindy.

“O-Of course not! Mabait siya p-pero, now is not the right time to feel that. Ayokong isipin niya na madali akong magkagusto and the such!”

“Well don’t tell me, mahal mo parin si Robin?” Camille interrupted.

“…”

“Omg Lex!” Camille blurted.

“H-Hindi ko alam okay?! Alam niyo kung gaano ko kamahal si Robin before.” I said.

“Ewan ko sayo!” –Camille

Napatingin tuloy ako kay Charlie na nasa may counter at nag-aasikaso ng customers.

Gusto ko ba siya?

Or am I just seeking a feeling na nararamdaman ko dati kay Robin?

Ang gulo. @__@

“Ano ba kayo, hindi naman agad agad maiinlove si Alexa noh. PEE BEE BEE TEENS lang?? Kung ako sainyo, tulungan niyo siyang mag-move on. Wag niyo siyang itulak sa isa na namang relationship. Mamaya niyan, masaktan pa silang dalawa dahil sa pagpe-pair up niyo sa kanya. Ang stupid niyong lahat!” nagulat ako ng magsalita si Nana sa tabi ko.

Oo nga pala kasama namin siya. =_=

“Hay nako. Nagsalita na naman ang guidance counselor natin. Okay fine. Sorry na ha.” Pang-aasar ni Camille kay Nana.

Habang nakain kami, biglang nagsitakbuhan yung mga employees sa pinto ng resto at pumila. Napatingin tuloy kaming lima.

“Anong eksena toh?” tanong ni Cindy.

“Mukhang parating yung Daddy ni Kuya Charlie.” Sagot ni Nana.

Sabay-sabay kaming nag- “EHHH?” sa sinabi ni Nana. Kulang nalang kasi, red carpet ang pagsalubong. Ganun ba talaga kagalang-galang ang Daddy niya?

“Welcome President Barrameda.” Sabay sabay silang nag-bow. O_O

Dire-diretcho lang yung Daddy ni Charlie sa counter papasok sa loob ng kitchen. Pagkatapos nun, bumalik na sa kanya-kanyang pwesto ang mga employees.

O__O

“Omo. Charlie’s Dad looks scary.” Ella said.

“He is.” Nana answered.

Camille leaned over the table. “What’s he like pagdating kay Charlie? Nakikita mo ba silang mag-usap? Nagkakasama ba sila or may bonding?”

Nagtataka si Nana, “Huh? What makes you think na ganun ang ginagawa nilang dalawa?”

“Charlie is the most charming person ever. Don’t tell me hindi sila close?!”

“Hindi nga. Never.”

O_____________O

“WHHHHATTT?!”

“What do you mean hindi close?” –Ella

“Hindi sila close. Actually, magkagalit sila all the time.”

“P-Pero, bat ganun—“

“Hindi ba halata? Ewan ko ba kay Kuya Charlie kung bakit gusto niyang ipakita na masaya siya kahit hindi naman. Malaki ang problema niya sa family. Naaksidente ang Mommy niya at Kuya niya at namatay sila parehas. Favorite ng Dad niya yung Kuya niya na si Kuya Charles. Naging mainitin ang ulo nito at sobrang bugnutin after the accident, at halos ipilit na nito na si Kuya Charlie ang magmana ng kumpanya niya. Kaso, mas gusto ni Kuya Charlie na maging chef pero ayaw ng Dad niya. Kaya lagi silang nag-aaway.” Paliwanag niya.

Grabe. Charlie’s experiencing almost the same problems na nararamdaman ko sa pamilya ko.

“Alexa? Are you okay?” I was startled when Ella was trying to shake me.

Tumayo ako at kinuha yung satchel bag ko. “Y-Yeah. Punta lang ako ng CR guys. Wait.” Tapos nagmadali akong pumunta sa CR.

Buti walang tao. Nakatitig lang ako sa salamin.

And remembered everything that happened nung wedding. Kaya pala ganun na lang ang pagdamay niya saken. Kasi nakakarelate siya.

He was being nice.

Wala ng iba.

Assuming mo teh. =_=

Nagpowder lang ako tsaka lumabas ng cr. Pero napatigil ako ng makita kong nag-uusap si Charlie at yung Dad niya sa tabi ng boys CR.

His Dad was mad, I can tell from the looks of his face.

“I told you that meeting was IMPORTANT! Asan ka ba nung isang araw??!”

“I was with Nana. Nagpaalam naman ako Dad.”

“Did I said YES?!! HA?”

“No. But I will do whatever I want. Atsaka, ano bang gagawin ko sa meeting na yun, eh wala naman akong alam sa business mo!”

*SLAP*

Napatakip ako ng bibig sa sobrang pagkabigla. :O

“Wala kang alam DAHIL BOBO KA!” umalis na yung Daddy niya habang naiwan lang siyang nakatayo parin dun.

Napako ako sa kinatatayuan ko. Charlie needs help, but I do not know how to help him.

Dahan-dahan siyang lumingon sa akin atsaka ngumiti. Ang pait ng mga ngiti niya ngayon. Ramdam kong napahiya siya sa mga nakita ko.

“C-Charlie… I…”

“Sorry if you have to see that Alexa. Haha.” Lumapit siya saken tapos tumawa siya. “Pauwi na ba kayo? Wait lang, ililibre ko kayo ng tempu—“

Niyakap ko siya para tumigil na siya sa pagngiti. Siguro nga nakakagaan ng loob yung mga ngiti niya, pero sa mga nakita ko kanina, parang ang selfish ko. Ginagamit ko ang mga ngiti ni Charlie para gumaan ang pakiramdam ko pero yun pala, may mga problema din siya.

Lagi nalang ako yung tinutulungan.

:(

“Alexa…”

“Di ko sinasadyang makita… I’m sorry.”

“It’s okay.”

Lumayo ako at tinignan ang pisngi niya. Namumula siya. >_<

“Yung pisngi mo…”

“Okay lang yan. Malayo yan sa bituka. Sige na, bumalik ka na sa table mo.” Sabi niya saken.

“P-Pero…”

“I’m fine.” He insisted. Pinabalik na niya ako sa table ko.

After that, nagkayayaan na  pumunta ng ibang resto. “Tara Lex.” Tawag saken ni Cindy.

“I’ll pass. Wala ako sa mood.”

“May nangyari ba? Don’t tell me you’re gonna cry over that Robin again sa bahay? Sumama ka nalang samin kung yun ang gagawin mo.” She said.

“No. I’m not gonna cry. Gusto ko lang talagang umuwi.”

Wala ng nagawa saken sila Cindy kaya pinauwi na nila ako. When I got home, naligo ako at nagpalit na ng pajamas. Haaaaaay. Nakakarelax.

Kumuha ako ng ice cream sa ref at tsaka kinuha ang iPad ko.

Checking your notifications… Please wait…

O_O

Wala na namang message galing sa spammer ko?

Anyare? :(

Siguro busy siya? =_=

*POP*

CHACHA_14344: Hey Alexa! I saw the wedding pictures of your sister. You look stunning!

*___*

Nag-message siya! Right on time! XD

NAKAKATUWA.

alexaroxas: Thank you. I thought for once, nakalimutan mo na ako. Hindi ka na kasi nagsspam tulad dati. Naninibago tuloy ako.

CHACHA_14344: I’m just here when you need me Alexa. Medyo busy lang ako.

Awww. :)

alexaroxas: Alam mo you remind me of someone.

CHACHA_14344: Talaga? Who?

alexaroxas: He’s a friend I met a few weeks ago.

Pero bigla nalang siyang nawala.

CHACHA_14344 signed out.

:(

Divine College. Dismissal Time. Back gate.

Naghihintay sana ako ng sundo ko ng makakita ako ng isang kumakaripas na white van. And it stopped right in front of me. Kaya tumabi ako sa gilid. I was waiting for someone to go out pero wala naman. Hindi ko makita kung sino yung nasa loob kasi tinted yung sasakyan.

“AAHHHHHHHHHHHH!” I heard a scream from behind.

My body got drained when I saw hooded men carrying Nana. “T-Teka… Nana? W-Where are you taking her??” tanong ko at sinubukang makalapit sa mga nakakatakot na lalaki.

Nana can’t speak. Tinatakpan ang bibig niya.

Is she being kidnapped?

Siguro may naka-away tong mga mafia o anak ng mafia leader kaya ayan, nireresbakan. Hay nako. =_= Ang maldita kasi eh.

I suddenly felt pain when someone from behind twisted my arm. “Acckk!” I yelled.

“Dalhin mo na din yan, baka mahuli pa tayo!!” one ugly goon said.

I was trying hard para matanggal sa pagkakakapit yung lalaki pero he is strong enough to pull me closer and tie my hands. “LET ME GOOOO!” I screamed.

“Ate Alexaaaaa!” I heard Nana called.

“Patulugin niyo na yan at baka may makarinig pa!”

Within seconds, I felt weak and my eyes dropped and shut.

Rima’s POV

Naglalakad palang pauwi. 0656 HR.

Kakababa ko lang sa jeep. Galing kasi kami kay Mikki. Nag-movie marathon kami imbes na pumasok sa klase. HAHAHAHA! Bad influence! XDXDXD

Malayo palang, natanaw ko na yung itim na kotse ni Skyler na nagpark. Aba, mukhang maaga din ang isang toh ah. Nakita ko siyang bumaba ng kotse at sumandal dito. May kausap siya sa phone.

Malapit na ako kaya naririnig ko na ang mga sinasabi niya.

“Good night Miss Amy. Wag kang magpupuyat okay?”

Naks, ang sweet ng ulupong na toh, tapos deny deny pa siyang wala siyang gusto kay Miss Amy. Neknek niya po. XD

Nagulat siya nung makita ako. “Uyyyyyy…” pambating asar ko sa kanya, ginagalaw ko pa yung pointing finger ko ng paikot.

“Hoy. Ano na naman bang nahithit mo dyan?”

“Ayieeeeeee.”

“Itigil mo nga yang ngiti mong yan!”

“Ayiieee. Nagbablush~~~”

“Uupakan na kita, makikita mo!” sabi niya.

“Alam mo kung ginagaya mo si Charlie, eh di sana kayong dalawa na ngayon ni—“

*BZZZZZZZZT*

Tumunog parehas at sabay ang mga phones namin kaya napatigil kami sa pag-uusap. Kinuha ko yung phone ko sa bag at—

O_________O

*tingin agad kay Skyler*

“Are you coming or not?” he said seriously.

*gulp*

“I’m coming.”

Nagmadali kaming sumakay sa kotse niya. Trying to put the things back in my mind, may nagsend samin ng parehong picture.

A picture of Nana…

with Ovan.

While Skyler was driving (so fast), I can’t help not to notice his hands na nakahawak sa manibela. And his worried eyes. Kinakabahan ako sa mga posibleng mangyari. Is this my fau—

“Whatever it is that you’re thinking, you need to stop it.” nagulat ako ng bigla siyang magsalita.

“H-Huh?” napatingin ako sa kanya.

“It’s not your fault. Don’t blame yourself.” he said, like he’s reading my mind.

“P-Pero…”

Itinigil niya yung kotse. At tsaka tumingin sa akin ng diretcho. “Rima. Stop being so dense. So what if Tito mo ang nagpakidnap kay Nana, ginusto mo ba yun? Hindi naman diba?”

“Pero Skyler, my Tito Harvey is dangerous. Pinatay niya ang mommy at daddy ko. He can do that to Nana as well!”

“Alam ko! And I am scared! But please… pinaglaban ka namin para hindi ka umalis so we do not regret anything that’s happening right now!” he said, straight to my face. Di ko namalayan na ang lapit na ng mga mukha namin.

“Skyler…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko. So please, stop blaming everything to yourself. Walang may gusto nito.” his eyes are so gentle. :(

Nakakawala ng takot at kaba.

“Sorry. I guess you’re right.” ngumiti ako at tumingin na din ng diretcho sa mga singkit niyang mata.

“Now, are you ready to kick some ass Bangs?”

“Ha. Ready when you are Spikehead.”

He started the engine and drive to the FDD building.

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

LUH. O_O

Bat nagrereplay yun sa utak ko? *GULO BUHOK*

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

“Rima, pinaglaban kita sa Lolo mo para hindi ka mawala sa tabi ko…”

>_____<

>//////<

AHHHHHHHHH!!! *GULO BUHOK 100x*

“HOY! Natitimang ka na naman dyan!” saway saken ni Skyler na may kasamang batok. “Anyare sayo?” tanong niya saken.

“W-Wala, nag-aalala lang ako kay Nana, ikaw? Hindi ka man lang ba nag-aalala sa kapatid mo?”

“Insekto yun. Hindi yun agad agad natatakot sa mga ganun.”

Binatukan ko nga. “ABNORMAL! Kapatid mo pa man din tapos chill ka padin dyan! Kahit magkunwari ka lang na nag-alala ka oh!” sabi ko.

“Tumahimik ka nga! Kung mahampas mo ako sa ulo parang binabayaran mo ang life insurance ko ah! Pag tayo naaksidente dito!”

Nagcross arms na ako at tumingin nalang sa bintana. “S-Salamat.” bulong ko.

“Salamat saan?”

“Kasi pinaglaban mo ako.”

“Sus, wala yun. Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit ko ba ginawa yun. Pero alam mo kung anong mas nakakatuwa?!”

“Oo na. MATAKAW NA AKO! SORRY NA!”

“HAHAHAHA! Hindi yun.”

“Tss.”

“Wala akong pinagsisisihan sa ginawa ko.”

>/////////<

*tingin sa ibang direksyon*

“Okay.” yun nalang ang nasabi ko.

“Nagtext na sila Ken, mukhang natrace na nila yung location nila Ovan. Naka-seatbelt ka ba?” pag tinatanong niya yan, mas bibilisan niya pa ang takbo kaya chineck ko kung nakaseatbelt nga ako.

We’re coming Nana, please be safe. :(

-------------------------------------------------------------

Nasimulan ko na, at grabe, SABAW siya. HAHAHAHA. Next UD, tignan natin kung magiging mala knight in shining armor din ba ni Alexa si Charlie gaya ni Skyler. XD

Sorry kung medyo kulang. Ayoko kayong bitinin pero medyo gusto ko din. XD Salamat sa mga nagbabasa! Nakakaoverwhelmed. (sana tama ang spelling) Alexa and Miss Amy sa gilid.

Visit my tumblr page for more B2ST!

Vote Comment & Fan if you like! ♥