Case 44: The Dark Side of Charlie

Charlie’s POV

Barrameda’s Residence. 0543 HR.

“Young Master, bat po kayo nandito?” sinalubong ako ni Yaya Anna sa loob ng bahay.

“Yaya naman, bahay ko kaya toh. Malamang naman na nandito ako diba.” =_=

“Ikaw talagang bata ka.” Sabay hawak sa tenga ko at inikot lang naman yun.

“Accccckkkkk! >_< Ouccchh!” sabi ko.

“Bat ka nandito, hindi ba ang sabi ng Daddy mo, pumunta ka dun sa bagong bukas niyang restawran! Bat ka na naman nandito?? Maglalaro ka na naman ng PSP buong araw! Ni hindi mo pa nga ginagawa ang mga homework mooooo!” >_<

“WAAAAAA. Yaya! Opo! Pupunta na pooooo!” tsaka niya lang binitawan ang tenga ko.

“Alis na dali!” utos nito saken. Grabe, ako kaya ang amo niya. DUHHHH. =_=

“Galing na po ako dun.” Sabi ko ng mahina sa kanya.

“Ano? Eh bat ka nandito?!!”

“Pinauwi ako ni Papa. Mag suit daw ako.” =_=

FLASHBACK~~

“Go home and fix yourself! I invited you for a grand opening of a five star restaurant and you come here in your uniform na parang amoy lapis na elementary student? When will you start growing up??! Go home and where something formal! YOU ARE SUCH A DISGRACE!!!!!!”

End of FLASHBACK~~

:(

Naalala ko yung sinabi ni Papa saken sa resto. Walang nakakita o nakarinig, pero ang sakit talaga niyang magsalita. Ikinakahiya niya ako sa mga business partners niya. At ni minsan ay hindi niya man lang ako tinatanong tungkol sa school.

Lagi nalang siyang busy sa trabaho.

“Maghahanda na ako ng suit mo. Maligo ka na muna Young Master.” Naramdaman ko ang malambot na paghaplos ni Yaya Anna sa likod ko.

“Salamat Yaya.” Sagot ko.

Ngumiti siya saken, “Hayaan mo nalang ang Papa mo okay? Unawain mo nalang muna.” Sabi niya at saka siya umakyat sa kwarto.

***

XXX Mall. 0723 HR.

*tingin sa relo*

“Oh shit naman, late na naman ako. Kung hindi ako pinauwi ni Papa, an gaga ko na sana ehhh.” Lakad takbo na nga yung ginagawa ko pero ang dami talagang tao sa mall.

Mag-eelevator pa sana ako kasi sa 3rd floor pa yung resto, kaya lang wag na. Ang daming nakapila. Etong mga taong toh, nag-aantay pa eh hindi naman sila magkakasya lahat sa isang sakayan lang. Ang liit liit kaya ng elevator. =_=

Sa escalator naman, jusko, halos lahat sila nakatingin saken at nagbubulungan. Agaw pansin kasi yung suot kong black suit. Shet. Ang pogi kooooo. XD

Pag kasama ko kasi si Skyler tsaka si Kenneth, lagi sa kanila nakatingin yung mga girls. Pagtingin saken, sasabihin nila, “ANG KYOT MO NAMAN!!” ehhhh. =_= Tapos may kasama pang kurot. Tch.

Nang makarating ako sa 3rd floor, tumakbo na ako sa restaurant. Shit.

Kakatapos lang magcut ng ribbon. *facepalm*

At nakatingin pa saken ng masama si Papa. Lagot. *umaapaw na pawis*

*GULP*

Lumapit saken si Papa at halos magwala na yung puso ko sa sobrang nerbyos. Dapat talaga siguro, tumigil na ako sa pagpunta sa coffee shop. Napadalas lang siguro para sa Starbucks Planner eh.

>_____<

*AKBAY*

“H-Huh??” nagulat ako ng umakbay saken si Papa at nagpose sa mga reporters na picture ng picture.

“Just smile.” Bulong niya saken.

^_________^

Ang tagal pa ng picture taking. “President Barrameda, your son will manage this restaurant?” sabi nung isang reporter.

My Dad chuckled sabay ginulo niya yung buhok ko. “Yes. Yes! And also the whole company soon!” masigla niyang sabi sa mga reporter.

Tinutok nung mga reporter yung microphone saken, “What are you planning to do after your Dad puts you in charge of the company??” tanong naman nung isa saken.

“Uhhh~ I’m still studying po kasi I want to be a chef someday—“

Hinawi na ni Dad yung mga reporters, “Okay that’s enough.” Sabay pinaalis na sa labas ng restaurant ang mga reporters.

Dumiretcho kami sa loob ng employees room at tsaka pinaalis yung mga employee.

“Papa, ano bang—“

*SLAAAAAAAAAAAAP*

O__________O

“What kind of answer was that? Nag-iisip ka bang talaga??! Ha Charlie??!”

Sa sobrang lakas ng sampal niya, hindi ko nagawang makapag-isip ng matinong sagot. “S-Sorry Papa. I was just saying—“

“Saying what??! Na gusto mong maging CHEF?” napa-padyak siya sa sahig. “Are you really that dense? Why choose being a chef, when you can manage the whole company???!”

I looked straight in his eyes; I had enough of his nonsense, of his heartless remarks about my passion about my dream. All these years of being his dummy, I swore of wishing a deprived social life than being here right now.

“I always wanted to be a Chef Dad. And I would never reinstate any other dream than that.” I glared at him. Napaatras siya.

Hindi siya nagsalita and I walked out of the employee’s room right ahead. Umalis na ako ng restaurant.

As I was going down the escalator, I heard a group of girls behind me say, “Ang pogi ng nasa unahan mo Lex.” Then they giggled.

“Amoyin mo kaya.”

“Luh. Ayoko nga. Tss.”

“Tabi akong aamoy—ayyyy!”

May bumangga sa likod ko, pagharap ko, yung babae nakaupo na sa escalator. Dali dali ko siyang binuhat kasi nasa baba na kami at baka maipit siya. Buti nalang at may mga chairs at tables dun na pwede niyang upuan.

“Okay ka lang ba Miss?” sabi ko.

“O-Okay lang. Eto kasing si Cindy ang harot harot sa escalator.” Sabi niya.

Bigla namang nagoffer ng handshake yung tatlong babae na kasama niya. “Hello, ako si Camille, siya si Cindy, etong isa, si Ella at yang lampang girlie na binuhat mo na sasabunutan ko mamaya kasi nabuhat mo siya ay si Alexa. Hehe!” ang energetic naman niya. =_=

“Ahh. Hello. Charlie nga pala.” Sabi ko at nag-unahan pa silang makipag-handshake saken.

“AKO MUNA!”

“CHAKA MO GURL! NAUNA AKO SAYO!”

“MGA PALAKA!!!!”

“Hoy! Ano ba kayo!” >___< sigaw nung Alexa yata na nakaupo. “Di na kayo nahiya. Naperwisyo na nga natin eh.” Sabi niya.

“S-Sorry!!” at sabay sabay pa silang nag-bow.

“Wala yun. Okay lang.” humarap naman ako sa babaeng nakaupo at chineck yung paa niya. “Nabalian ka ba? Gusto mo ibili kita ng band-aid para—“

O______________O

Nung tumingin ako sa para makita ang mukha niya, halos manlaki mata ko. This girl is sooooo familiar. Kilalang kilala siya ng puso ko.

“M-May problema ba?” tanong niya.

Shet, natulala ako dun ah. Nakakahiya. T___T~

“Ahh—eh, wala. M-May gasgas ka kasi eh.” Dun na lang ako sa paa niya nakatingin. Baka lalo akong mainlove sakanya niyan eh. Ajujujuju.

Tumayo na siya at tumalon talon pa. “I’m fine. Natumba lang talaga ako. Salamat sa tulong mo Charlie.” Tapos ngumiti siya saken.

UWAAAAAAAA. *_____*

“Nice to meet you Charlie!” –Cindy

“Gusto mo bang sumama samin na manuod ng sine?” –Camille

*HAMPAS* “Ay naku. Joke lang yun. Nakakahiya sayo Charlie. Sige mauna na kami.” Sabi ni Alexa at hinila na paalis yung mga kasama niya.

“Add mo kami sa FB Charlie! Babye!” –Ella.

*Q*

Nasampal nga siguro ako ni Papa at medyo masakit parin siya pero, yung anghel sa Campus Fair ay bumaba sa langit para pasayahin ako… ang sarap sa feelinggggg~

<3

At dalawang beses niyang sinabi ang pangalan ko. Omooooooooooo. T___T Pwede na akong mamatay.

***

UDbels. Hihi. As promised sa aking little sisters na love na love si Seobieeee. <3 Charlie’s saga begins noooow. Charlie sa gilid. *you fan girls can now glomp at him now.* hihi.

VOTE COMMENT MESSAGE! ♥