Case 18: A Night with Two Girls

(A/N: Di ko pa pala napapakita yung imaginary Miss Amy~ =3= Ang lakas kasi niyang 3rd party eh. Hahahaha. Ah basta. Thank you sa mga nagbabasa.)

Skyler’s POV

VILLENA MANSION 0617 HR

2 weeks makalipas ng meeting, nagsimula ng mag-imbestiga sina Chief Francis at Miss Courtney tungkol sa kaso ni Ovan. Ako naman, kabuddy pa rin si Rima pero ngayon, nag-duty muna ako kay Miss Amy.

“Skyler! Dinner’s ready!” tawag saken ni Miss Amy, naka-apron at cute na cute pang nakatali ang kulot niyang buhok.

Miss Amy can do almost anything, she can draw, writes poems, sings, dances, plays many instruments, knows more than 5 languages, she can even do a cartwheel for you.

And she can cook. REALLY GOOD.

“Thanks Miss Amy. Talagang nagluto ka pa.” sabi ko habang naupo sa dining table. Kaming dalawa lang ang kakain. Lagi namang wala ang parents niya eh.

“Ahaaaa. Okay lang yun. Ang tagal mo na kasing hindi nagdi-dinner dito. Namiss lang kita Sky.”

o(^w^)o ♥

“Ahehe. Sorry na miss Amy, medyo busy lang sa FDD.” Napakamot tuloy ako ng ulo eh.

\(^_^”)7

“Ano ka baaa. Okay lang! Dad said you’re doing a good job pa nga eh. I’m proud of you Skyler!” masigla niyang sabi habang nilalagyan ako ng ulam at kanin sa plato.

“I-I can do that Miss Amy.” Aagawin ko pa sana yung hawak niyang bowl pero nilayo niya agad eh.

“Let me. Lagi mo nalang akong binabantayan, tapos tinulungan mo pa akong mag-enroll last last week diba? Parang payment na din siya. Besides, I like serving you food. Para akong wifey mooo.”

\(>u <\)*

=______=

“T-Thanks.” Haay nako. Si Miss Amy talaga.

Matapos niya akong lagyan ng lahat ng ulam sa table, nagsimula na kaming kumain. She’s really well-mannered in front of the table. Halatang mayaman. Naka-angat pa talaga yung pinky finger niya pag iinom ng tasa, or kahit sa wine glass.

Ibang-iba sa ka-buddy kong makapal ang bangs. =_=

“How’s FDD Sky?” tapos na pala siyang kumain. Ang dami ko pa kasing iniisip eh, naunahan pa tuloy ako. Tss.

“Ahh. It’s pretty much like before Miss Amy. Walang bago.”

“Dad mentioned me about the Team thing before, right? Are you still in a team?”

“Yes. We’re 4 per team.”

“Who are they?”

“Uh, Me, Charlie, Kenneth and..”

“And who?”

“Uhm… Justin. Y-yeah. All boys.” TSS. Sasabit ka pa Sky. Phew. =_=

“Do I know this Justin? Is he also from school?” hala, may intuition nga pala toh. >_<

“Uh, no. He’s 5 years older. Haha. Bale, siya yung parang adviser namin.” Go ahead and lie Skyler. Tch.

Natawa naman si Miss Amy, mas lalo tuloy akong kinabahan. “Why are you so anxious? It’s like you’re hiding something from me Skyler.” Nakakaloko nga yung ngiti niya at halatang nagbibiro siya pero she’s actually right. -___-

“A-ha-a-ha-a-ha!” *awkward smile*

“Finish your dinner na.” I did what she said. Yun nga lang, talagang natatakot akong malaman niya na I made it all up, para pagtakpan si Rima.

***

I’m trying to file all our other documents using my Ipad. Miss Amy said, she’ll take a shower. Hanggang 9 pa naman ako dito kaya maisingit na din siguro toh.

*WALKING BANGS calling~*

=_______=

“Oh anong kelangan mo?” sagot ko ng phone.

“Bastos mong sumagot noh? May sasabihin kasi akey.” Gumagawa na naman ng sariling salita toh.

“Ano nga yon?” =_=

“Kamukha ni Ovan si Pitbull.”

(=____=#)

“You called me just to say that? Tsaka may buhok si Ovan, si Pitbull wala.”

“AHAHAHAHAHA. Joke lang, dumating kasi dito sila Kenneth at Charlie kanina. And they brought FOODS!” naiimagine ko sa kabilang linya ang pag twinkle ng mata niya pagsabi niya ng ‘FOODS’. =_= “Sabi kasi nila, bigyan daw kita. Iiwan ko nalang kay Manang Ason, matutulog na kasi ako. Maaga pa klase ko eh.”

“Yun lang? Hindi nga?” =___= Aksaya sa load. Tsk.

“Hoy! Importante toh noh! PAGKAIN TOH OKAY?” *facepalm*

“Okay fine. Leave it to Manang. I’ll get it pag-uwi ko.”

“Okaaaaaay.” Binaba na niya yung phone at—

“Who’s that?” nasa likod ko na pala si Miss Amy.

“Ah.. one of the tenants sa apartment, sh—he said Charlie and Kenneth drop by with foods.” Naknaman ng FOODS yan oh. =_= Bat ba pinagtatakpan ko si Rima.

“Ow. Dun ka parin ba? Aren’t you moving back to your condo?” Oo nga pala. I was living in a condo unit before. Pero I moved to Manang Ason’s apartment because some drug dealers wrecked it. I was forcibly thrown out of the unit.

“H-hindi na muna siguro Miss Amy. The apartment is quite good, tsaka mas malapit sa school.”

“Well, okay. If that’s what you want.” Umupo siya sa tabi ko at sinilip ang Ipad ko. Naaamoy ko pa yung pabango niya. @__@ Nakakahypnotized. Bagong ligong babae, sarap yakapin. =_=

“Uhh, Miss Amy… do you need something?” na-weirdohan ako sa kanya kasi ang lapit niya na talaga saken, naaamoy ko yung buhok niya. -_-

“Can I see?” she’s pointing on my Ipad.

I handed it to her, nothing to hide there. Phew.

“What’s with you suddenly looking at my agent stuffs?” natanong ko bigla.

“Am I a bother?” lumingon siya saken with an inch closer to my face. Ang cute ng doll eyes niya, minsan, napapaisip ako kung bakit hindi ako mainlove sa babaeng toh eh.

“No. Not at all.” I cared for her just like how I care for Nana. I find her cute but she’s not the girl that makes my heart go all crazy, jumping and stuff. Bading ba ako? Damn. =_=

“Well, then..” I stopped narrating in my head for second since she started holding my hands. What on earth is she—“Would you stay here until I fall asleep?” her face was sort of begging.

“Uh, Miss Amy I—“

She holds my hand tighter, beaming me her sad eyes. “Please? Just for tonight?”

I sighed. Alam ko na kung saan papunta toh. She’s—

“Skyler, ayaw mo ba akong makasama?” binitawan niya kamay ko, sabay tayo at humarap sakin. Mukhang galit na siya. =_=

“Hindi naman sa ganon Miss Amy. But I had my protocol of finishing my bodyguard duties until 9 pm only.” Paliwanag ko.

“P-pero…” aww man. She’s crying. =_=

Tumayo na ako at niyakap siya. “Miss Amy, please understand.” I whispered in her ears. “I’m not the right guy for you. Maybe someone’s out there—“

“You’re the right guy for me!” she kept on backing off para makaalis sa pagkakayakap ko. Here she goes again, inaatake na naman ng tantrums niya. “I don’t want you saying stupid lies to me!”

I hugged her tightly. The kind of hug that won’t let her go. I am hurting her everyday. Making her feel I care but the love that she wanted all along will never be given to her.

“Please Miss Amy, calm down.”

“No. No. NOOOOOO!” now she’s starting to scream. Patay ako pag nakita ako ng tatay neto. =_=

She kept on moving and punching me until she sat down on the floor, still weeping.

“Miss Amy.”

“Mahal na mahal kita Skyler.” She said those words while wiping her tears and sniffing. “Mahal na mahal. Don’t you get it?”

Actually, she confessed that to me, 3 years ago. Before I enroll myself to college. Natatakot daw siya na baka magkagusto ako sa iba, she said those same exact words. Pero I rejected her. After a day, she said she’ll wait until I learned how to love her.

Which is still undefined until now. =_=

“Miss Amy…” that’s the only thing you can say huh, Skyler? =___=

“Skyler…” she called me.

“Yes Miss Amy?”

“Please fall in love with me already.” She looked me in the eyes, desperation is all I can see. Ano bang gagawin ko? =_____=

“Please Skyler, please fall in love with me!” T____T

***

RIMA’S POV

Ang sarap ng buhay koooooo. Walang spy jobs kasi si Chiefy naman ang bahala dun. Hahaha. Bahala silang maghabol kay Ovan. HARHAR! XD Gusto niyong manuod? Naabutan ko kasi tong Adventure Time. Ang gende gende talaga. Tapos galing lang dito sila Ken at Charlie, may dalang coffee jelly at mango pie. THIS IS LIFEEEEE! XD

*kaluskos*

*blag*

*shurrrruggs*

EH? Dumating na siguro si Skyler? O_O

*tingin sa relo*

9:37 PM

^____^

Ah siguro 9 pm lang yung tapos ng shift niya. Akala ko kasi gagabihin siya. Makuha na nga kay Manang Ason ng ako na ang magbibigay, tsaka para makahingi din ako. Hihihi. Hindi naman matakaw si Skyler, mas malakas pa akong kumain kesa dyan. >_<

Lumabas ako ng kwarto na nakapajama na at hawak hawak yung coffee jelly ko. Kinuha ko sa ref yung coffee jelly niya tsaka mango pie. Hmm. Ang bango, kumuha na din ako ng kutsilyo. Makiki-slice talaga ako! >_<

*tok tok tok*

“Skyleeeeer!” tawag ko.

*crickets*

O_O

=_=

*TOK TOK TOK*

“Hoy! Bakulaw! Pasalamat ka hinatid ko pa sayo tong pagkain mo! Para ka talagang chicks! Lumabas ka na nga dyan! Kakainin ko toh!!!! >:| “ pasigaw na may sipa pa sa pinto kong sabi.

*crickets*

GRRRR.

(=____ =#)

“Ano bang ginagawa mo dyan ha?” nagulat ako ng marinig ko si Skyler na parang nasa likod ko.

“H-hoy! S-san ka galing?”

Tinuro niya yung balcony. May hawak siyang—

“EH? UMIINOM KA NA NAMAN?”

Dumampot ako ng imaginary shield at nag kung fu pose. Alam mo naman ang peg ni Skyler pag nakainom diba? Aba, hindi ako papatalo. Makikipagsuntukan din ako noh! Kahit ba friends kami! Utot niyaaaa! >.<

=________=

“What are you doing?”

“Protecting myself.” Nakaharang parin yung isa kong braso na parang may hawak ng shield, tapos ngayon naman may hawak na akong baril sa isa kong kamay. Syempre joke lang, imaginary chu chu ever. XD

Mukhang bored si Skyler sa ginagawa ko. Muka kasi akong tanga, at aminado ako dun.

“Will you stop that. Mukha kang timang.” Sabi niya with an irritated voice.

“Ahehehe. Di ka pa naman lasing diba? Lagot ka pag nakita ka ni Manang Ason!” nagsimula siyang maglakad papuntang balcony. My feet moved involuntarily, following Skyler habang ang daldal ko. “Bawal kaya yang alcoholic beverages dito sa apartment! You’re gonna be in big trouble! Don’t tell me I didn’t warn you because I did and—“

“SHUT UP RIMA!”

O____O

.______.

“Sheesh. Why are you girls so…” nagkamot siya ng ulo sabay patong ng bote ng beer sa center table ng balcony.

“Annoying?” patanong kong sabi, referring to what he’s saying.

“Yes. Annoying. VERY ANNOYING.” Lumingon na siya saken, and nakakatakot talaga yung mukha niya. Parang rapist sa kanto. JOKE! XD

“Toh naman.” Nilapag ko din sa center table yung mga pagkain na dapat at sakanya. “Oy! Tignan mo Skyler! May dala pala akong knife. I should’ve used it kanina. Harhar!” Okay, mukha talaga akong tanga. I know. XD

“What do you want from me?”

“Ibibigay ko lang toh. Tsaka hihingi na din. Kahit yung mango pie lang. Ang sarap eh.” Mukhang tanga na nga, makapal pa ang mukha. XD HAHAHAHA.

Napabuntong hininga nalang si Skyler.

“Sayo na yan lahat. Ayoko.”

*___*

THANK YOU. CHAROT!

“Hoy! Binili toh nila Ken at Charlie tapos di ka man lang titikim? I have to say, this is the best MANGO PIE EVAAAAR! Kaya kahit isang slice lang talaga. Promise, magbabago yang constipated mong mood!”

“What?”

“Ay, complicated pala. Ahehehe!” nag slice ako ng isa tapos nilagay ko sa platito. “Here, try it.”

“Bat ba ang kulit mo ha? Sinabi ng—“

AYAN. Sinubo ko na tuloy sakanya.

O____O

^____^

“MASARAP DIBA?” nginunguya niya pa yung isang kutsara. Hahaha. Ang kyot talaga ng halimaw na bakulaw na toh. Pa-keme pa eh gusto din pala.

“Okay. Nakatikim na ako. Can you please just leave?” ay, hindi parin siya okay? =_= TIBAY.

“Isa pa.” kumuha ulit ako, “SAY AHHHHH~”

*DEADLIEST GLARE OF SKYLER*

O.O

(/_\)

“Okay fine. Akin na toh lahat!” I hid my face using the palm of my hands. “SORRY!”

…

*peak*

O____O

Nakita ko kumakain na si Skyler ng Mango Pie! >_< AHHHH!

“Stop eating that you monster!! After scaring meeee! STOPPPP!” tinatapik ko yung kamay niya na kukuha pa sana ng malaking part ng Mango Pie.

“Ahhh! Ano ba? =_= Akin naman toh ahh?” sabay pout.

“Sabi mo akin na?!!” =3= Sige, mag pouting challenge tayo~

“Gusto ko na kaya babawiin ko na.” sabay kuha ng slice ng Mango Pie. Ajujujuju.

/(TT___TT)\

NOOOOOOOOO!! ~

OTL

“HAHAHAHA! PG ka talaga Bangs.” Sabi niya sabay subo ng pie. “Oh ayan. Sayo na yan.” Sabay tulak niya sa box at may natira pa ngang konti.

*__*

“Okay ka na ba talaga? Titignan mo ako ng masama tapos tatawanan mo ako! Ikaw ata ang timang dyan ehhh! >3<”

Natawa lang siya tapos saka niya inabot yung beer. Agad naman gumana ang pakielamera instincts ko at kinuha iyon sabay layo kay Skyler.

“HEY! Give that back you freak! Binigay ko na sayo ang mango pie ko ah! Ano pa bang gusto mo?”

“IKAW!”

“Huh?” O______O

?____?

“Ehh— este, ikaw na tumigil na sa pag-inom!! >_< Stop drinking! That won’t help!!” namumula na yata ako. ANO BA KASING SINABI KO? =_=

“Haha. Alam mo Rima, entertaining ka. Mag comedienne ka nalang kaya. Mas may future ka dun eh. Akin na nga yan!”

“Ayaw. Sabihin mo muna yang dahilan mo kung bat ka nainom!” >_<

He sighed. Tapos tumalikod siya saken, facing the busy lights of the city. Malamig na sa balcony at medyo maingay parin sa lansangan.

“Pano ba magmahal?” ANO DAW? O_O

“A-ano?”

“Bingi ka. Sabi ko.” =__=

“EHHH! Naman! Ano nga ulet?” hindi siya maprocess ng utak ko. O_O

“Sabi ko, PANO BA MAGMAHAL! =_=”

Anong tanong yan? Alien nga tong si Skyler. SINASABI KO NA NGA BA EH! Alam na alam ko na ang mga itsura ng alien! ALAM NA ALAM KO NA TALAGA! =_=

“Rima, what if someone just comes out and ask you to fall in love with him? What would you do?”

“Ako? Anong gagawin ko? Syempre hindi ko gagawin yun.”

“Bakit?” teka, bakit nga ba Rima? *facepalm*

“Alam mo, ang hirap ng tanong mo. Pero actually kung iisipin mo lang ng may common sense, madali lang ang isasagot ko dyan.” ^___^v

“Pano?”

“Bat mo pipilitin ang sarili mo na mahalin yung tao kung hindi mo naman mahal? That wouldn’t save him or her from getting hurt you know.

Kung ayaw mo siyang masaktan, hayaan mo na siyang maramdaman yung sakit ng rejection kesa naman sa fake feelings diba?” And I said those words na kahit ako ay ikinagulat.

“Pano ba magmahal?”

“May nagsabi kasi sa author ng story na toh, na… Love is sacrifice. Once you learn to love, you’ll have to sacrifice sometimes. Once you sacrifice, you’ll value love more than anything else. Kasi kung mahal mo talaga siya, not the intimate kind of love pero alam ko, mahal mo siya as, let say a friend, mas gugustuhin mong saktan na siya kesa habang buhay siyang saktan dahil sa pilit mong feelings, right?”

After that, hindi nagsalita si Skyler.

“O-oy. Tulog ka na ba?” di ko kasi makita, nakatalikod siya saken kasi dun siya nakatingin sa view ng balcony.

“Hindi. Nag-iisip lang.”

“Did a girl said that to you? Kaya ka namomroblema? Alam mo, that girl is special.”

Napalingon siya sa comment ko, “Ha? Why so?”

“Inaabala mo pa sarili mo sa kakaisip ng gagawin. She’s someone special to you, right? Baka gusto mo talaga siya?”

“Hindi. She’s a very nice person. It breaks my heart to think that I can’t give her the same feelings she’s giving to me.”

Natuwa ako sa sinabi niya. “Alam mo Skyler…”

“Hindi. Hindi ko pa alam Bangs.”

(=____ =#)

“Grrr. Sasabihin ko pa naman sana na mabait ka rin pala, pero, NEVERMIND.”

Tumayo na ako at kinuha yung box ng Mango Pie. Pero tinawag niya ako kaya napalingon ako. “RIMAAAAA~”

^_____^v

Uwaaa. He gave me the sweetest smile ever. Hala.

>//////<

I didn’t know he has a smile that can kill~ >___< WAAAAAAA.

“CHE!” naglakad na ako papasok.

“Yung report mo, i-email mo saken ha. Aayusin ko na yun.” Pahabol niyang sabi.

“OPO!” padabog na akong umalis.

Kinabukasan, pagbukas ko ng pinto, may cheese cake na nakalapag sa door step ko at may nakalagay na note. A note that actually put a smile on my face that morning~

“Thank you Bangs. ;) – SKYLER”

________________________________

UPDATE! HAPPY SEMBREAK. THANK YOUUU SA LAHAT. KABOOM! XD

MISS AMY SA GILID! :>

VOTE FAN COMMENT LIKE SHARE TWEET CHURBENCHELINGS, BOOOOM! XD

THANKS RPL SA CONTRIBUTION~

CC & RPL  ™