Case 15: Tiwala lang.

RIMA’S POV

Oo na, aasarin niyo na naman ako kasi away-bati kami ni Skyler. Neknek niyo! =3= Sino bang mas maarte saming dalawa? Eh siya nga yung bigla-biglang nambubugbog at nagwawala noh! Pssh.

“Rima!” nakakagulantang na tawag sakin ni Kenneth.

O___O

>____> ???

“Are you with us?” mataray niyang tanong. Andito parin kami sa malapalasyong bahay ng mayabang at constipated lagi na teammate ko na si Skyler. Nagb-briefing kami tungkol sa Case. Boring. =_=

“Y-yes. Sorry Ken.” Napakamot ako ng ulo. Ayan na naman kasi ang habit kong kausapin ang mga readers habang nagnanarrate. *facepalm*

“As I was saying, hideout ang ire-rade natin as well as ginagawa din siyang shabu laboratory. So dapat maging mas maingat tayo sa pagpasok hanggang sa makarating ang mga pulis.” Ken said.

“Ako nalang siguro ang magvovolunteer na tumawag ng back up at ng pulis.” Charlie said while raising his hands, medyo inaantok pa siguro toh. Walang energy eh.

“Rima, Sky. Frontline kayo. That means kayo ang papasok sa loob. Ako ng bahala sa technical, dapat may makuha din tayong mga ebidensya.” Utos ni Kenneth.

Skyler nodded. “This group sounds familiar to me Ken.” Sabi niya habang nakalagay sa baba ang mga kamay.

“Ah yes, that’s the same group sa may Bulacan Area months ago. Same faces, same crime yun nga lang different market.”

“What? Bat nagsisilutangan ang mga toh? They should be in jail.” =3= Charlie appealed.

“That’s weird.” Nasabi ko bigla.

“How does it become weird anyway?” nacurious tuloy si Kenneth, pati yung dalawa napatingin saken.

“Ahh.. ano.. w-wala naman. Hehehe.” *kamot ulo*

“I’M HOOOOOOOOOOOOOOME!!!!!!!!!”

O_______O (Ako)

=_______= (Sila)

“What are those faces?” nakapamewang na naman tong si Nana kina Skyler, mukha kasing mga nalugi. Siguro sawa na sa pagmumukha nung bata.

Pero infairness naman kay Nana, maganda talaga ang lahi nila Skyler, siguro maganda nanay nila, or baka tatay. Ay oo nga pala, may issue. *takip bibig*

“Rima!!!” she came to running tapos tumalon siya. TUMALON TALAGA SIYA PAUPO SAKEN. “How was your day here?”

^____^ (Nana)

O______O (Boys)

(O_______o )/ ??

Charlie pulled my arms, “HEY! DON’T COME NEAR MY RIMA BEAR! WHO SAYS YOU CAN DO THAT??!” he said.

“Do you own her? Did you buy her? Are you her mother? Galing ba si Rima sa womb mo for you to call Rima yours??? HAAAA?” galit na sagot ni Nana and kept on pulling my other arm.

\(>____<)/

“RIMA BEAR IS MINE!!!!!!”

“RIMA IS NOT YOURS YOU STUPID CHILDISH FREAK!”

“Will the two of you shut up???!!” saway ni Skyler in a loud voice.

O________O

Natigilan sila for a few minutes. “HE STARTED IT!” sabi niya sabay turo ni Nana kay Charlie.

“NO! THAT INSECT STARTED THIS!” bawi naman ni Charlie.

“HOW DARE YOU CALL ME AN INSECT!” > o <

“TOTOO NAMAN DIBA??!”

“I SAID, SHUT UPPPPPPPPPPP!”

*kroo kroo*

Natahimik ang lahat dahil sa pangalawang sigaw ni Skyler. Tumayo naman si Kenneth na natatawa pa. Halos hindi ko na madescribe ang mukhang ni Skyler eh. Haha. Opps. *pigil tawa*

*PRUUUUUUUUUUUT*

?_________?

A-ako ba yon?

<_______<

“B-bakit?” tanong ko sa kanila. Nakatingin sila saken lahat eh.

“Did you just fart Rima?” >___< - Nana

*hides face*

“SORRY.” > o <

***

Yilmaz Syndicate Hideout/Shabu Laboratory 1024 HR

O________O

I wasn’t prepared of what’s going to happen inside. Halos di ko nga maigalaw ang buong sistema ng katawan ko eh. My body was trembling with fear and horror. HORROR TALAGA.

“Are you okay?” Skyler said calmly while wearing his gloves.

“NO.” I said it straight.

Humarap siya saken with a big question mark on his face. “Ano?”

“I SAID I’M NOT OKAY. THAT IS NOT A HIDEOUT, THAT’S A FREAKI—“

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko kasi tinakluban na ni Sky yung bibig ko ng kamay niya eh.

“Will you keep your mouth shut! You’ll get us in trouble again!” he whispered.

Nagpumiglas ako para bitawan niya tapos inayos ko yung buhok ko. “Sorry naman ha, ako laging nagpapahamak sainyo. Nahiya naman ang presence ko diba?” =_=

“Tch. Annoying girl!” he hisses.

Nagmake face nalang ako pagtalikod niya. Pero grabe talaga guys, matatakutin kasi ako at yung irereklamo ko sana kay Sky eh, yung lugar. Parang antique house na walang kuryente. Yung mga grills ng bintana parang see through made of Capiz shells ba yon? Parang may dudungaw sa bintanang white lady. Buuuuuuuuuuuuur. =___=

“Hoy.”

“Ay tae ka!!!”

“Hindi ako tae.” =___= nagulat ako kay Skyler.

“S-sorry na.” tinignan ko ulet yung bahay. “Dito ba talaga?”

“Don’t tell me natatakot ka?” he flashes that sly smile. “Ang tomboy na si Rima Ortiz, takot sa multo? Hahaha.”

O___O

Okay. Hindi ko alam kung kikilabutan ako sa pang-aasar niya or dahil TUMAWA siya.

“Manahimik ka nga. Kinikilabutan ako pag natawa ka.” =_=

“Pano pag nasaniban ako.” Then he faced me with a very scary stare. “Pano pag bad spirit ako at sasaktan kita.” He changed his voice na parang malago ang boses.

Natawa ako, is he trying to scare me? Nice try bro. =_=”

“Alam mo Sky umu—“

Lumapit siya saken at kumapit siya sa bewang ko. Inch closer and magkadikit na ang noo namin. I am so stunned of what he’s doing. Lumapit siya sa may tenga ko at may binulong.

“Tignan mo yung puno ng balete sa gilid ng bahay, may malaking tao.”

Dahan-dahan pa akong napalingon, pagkakita ko may tao nga. Sisigaw pa sana ako pero tinakpan na ni Skyler ang bibig ko sabay tulak sakin sa pinakamalapit na pader.

O_____O

*chu*

Tumagilid siya sabay hinalikan niya ang ilong ko. Mulat na mulat ang mata ko at ang diwa ko sa ginawa niya eh. He stared at me, pulled me close to him, he scared me then he kissed my nose?

Naglakad kami papunta sa gilid ng bahay.

Nakatalikod siya habang hawak ang bewang. Nagsisisi toh sa ginawa niya sure ball. =_=

“Hindi ko yun ginusto okay.”

SABI KO SAINYO EH.

“Eh bat mo ginawa? Tanga ka ba? O baka naman adik ka na rin ha.”

“Yung tikbalang, bantay yun dun sa hideout. I was referring to it as a tikbalang pero sineryoso mo ata at natakot ka, I have no choice kundi magkunwaring hahalikan ka. Mahahalata tayo niyan lalo eh.”

“Ahhhh.” ^o^

“Hindi ka man lang ba mag-iinarte diyan?” sabi saken ni Sky.

?__?

“Inarte?”

“Diba ang mga babae pag nahahalikan sila ng walang moment moment tsaka pag walang pasabi nagagalit sila?”

“Hindi ako babae dre. Okay?” =_=

“Gusto mo yata eh.”

Sinuntok ko siya sa braso. “Ang kapal ng apog mo oy. Pag tungkol sa trabaho, hindi ko talaga binibigyan ng malisya. LALO NA SAYO. Mahiya ka nga.” =_=

“Ack. Masakit yun ah.” Hinimas niya pa yung sinuntok kong part.

“Tsaka…”

“Oh ano?”

“Alam kong hindi ka nananakit ng tao. Lalo na ng kaibigan.”

Wala akong narinig na response mula sa kanya. >////< Bat ba yun ang nasabi ko?

My gawdsh. @__@

***

Ang dilim dito sa loob ng bahay. May flashlight ako ditong hawak. Ano ba yun? Amoy shabu. =_= Nagulat ako ng hinila ako ni Skyler palapit sa kanya. Malapit lang pala kami sa chemical room kung saan nakalagay lahat ng sangkap sa paggawa ng drugs. Grabe. Dapat pala may mask kami. Nahihilo na ako sa amoy.

“Rima, nakukunan ba ni Ken yan?” bulong saken ni Sky. Sakin kasi nila kinabit yung camera para sa evidences.

“Yep. Night vision camera yata toh. Hindi ba Ken?” kinausap ko yung camera, ang alam ko kasi nakabantay si Ken since siya yung technical.

*mild na batok*

“Hey!”

“Baliw!”

Nakarinig kami ng mga footsteps na pababa ng hagdan.

“Nakausap mo na ba?” sabi ng isang boses.

“Opo boss. Nangangailangan daw sila ng tulong natin. Sa tingin ko nga hindi lang tayo ang hinihingian ng tulong eh. Nabubulilyaso lang dahil sa mga Anti-Drug Force ng NBI. Lagi silang huli.”

“Hayaan mo na. Kung nasabi mo na then it’s a done deal. Maghanda na lang kayo para sa mga shipments natin bukas.”

Hindi namin gets ni Skyler ang topic kaya parehas kaming nakakunot ang noo.

“Pupunta ba siya ngayon dito?”

“Oo yata.”

Nagulat kami ng makarinig kami ni Skyler ng gunshot mula sa labas. Napabalikwas din ng tayo ang dalawang pinapakinggan namin dito sa loob.

“ANO YUN?”

“Boss, baril yata.”

“TANGA! Alam kong baril pero anong nangyayari?”

Biglang may pumasok na lalaki sa kwarto, “Boss, nakatimbre satin ang mga undercover agents. May naispatan ata si Kanor dun.”

(A/N: Epal ako. Sorry na, alam kong familiar sainyo si Mang Kanor pero pag wala talaga akong maisip na pangalan Kanor/Mang Kanor nalang gagamitin ko. Pero magkakaiba sila at hindi iisang tao lang ha. At madalas ko siyang ginagamit as a name of a goon or drug syndicate member.)

“Nalintikan na tayo.”

Tumingin saken si Skyler, ang tingin na yun ay hudyat ng isang sentence.

“Sugod na tayo.”

Kahit hindi siya magsalita, alam ko ang gusto niyang sabihin. Pero mukhang hindi pwede, kasi pagtingin ko sa likod niya nakita na kami ng isa sa mga miyembro ng sindikato.

“ANDITO SILAAAAA!”

Napatakbo na kami ni Skyler papunta sa taas ng bahay. Pero napatid ako at nadapa. Sabay dilim ng paligid. T-teka? Sky?

“SKYLER??? SKY???!?!” tumayo ako at kinapa ang paligid. Parang may nakaharang, ano toh? Closet? Bat ang sikip???!!! “SKYLERRRRRRR!!!” halos mamaos ako. Umiiyak ako habang tinatawag ang pangalan niya. “SKYLERRRRRR!! Tulong! Buksan mo yung pinto!! Skyler!! Please!!

Skyler! Help!....”

***

SKYLER’S POV

Biglang nawala si Rima na ang alam ko eh sumusunod lang sakin pagtakbo ko. “RIMA??” pero bago pa ako makapaghanap, nagsisimula ng dumami ang taong naharang sa daan ko. Alangan namang unahin ko pa si Rima eh may mga baril tong mga toh?

Makalipas ang madugong palitan ng bala.

“Rima? Asan ka?” nasa kanya yung flashlight kaya hindi ako masyadong makagalaw. Mga nakanight vision goggles ata mga tao dito kaya sanay na. O sadyang mga taong aso lang? =_=

“RIMA?” tutal feeling ko nahuli na nila Ken ang mga target hinanap ko na ang biglang missing-in-action na Bangs. “ANDITO KA BA?” nakakita ako ng flashlight at agad tumakbo but only to find out na nasa sahig na yun. Wait, if nasa sahig lang yun, Rima is somewhere near.

Sinubukan ko pang lumakad papalapit sa isang kwarto, naririnig kong may umiiyak. Kinilabutan tuloy ako. Nakakatakot na nga yung atmosphere tapos, “R-rima?”

“S-S-Skyler?” naiyak ba siya?

Agad kong binuksan ang pinto ng closet sa gilid at nakita ko dun si Rima na nakayupyop ang mukha sa tuhod at tahimik na naiyak. Tinapat ko ang flashlight sa kanya. Kitang-kita ko ang pawis niya sa leeg at ang—

“Rima okay ka lang?” napaluhod ako para makita ko kung okay lang siya. Nanginginig siya at parang takot na takot. “Rima? Are you okay? Please tell me you’re okay. Rima? *yugyog balikat*”

Wala akong natanggap na sagot. Nakatulala siya habang naiyak at nanginginig. Naririnig ko na may binubulong siya, “Ayoko dito. Ayoko. Umalis na tayo dito Skyler. Please. TT___TT”

Niyakap ko na siya para lang tumigil. “Oo aalis na tayo dito. Wag ka ng umiyak. Please.”

“Please don’t leave me.” T___T

I’ve never seen her so vulnerable, ngayon ko lang nakita si Rima shaking in fear. She’s a tough girl. “I won’t leave you. Tara na.”

“Iniwan mo na nga ako kanina eh.” Humagulgol pa siya lalo pagkasabi niya nun.

I sighed. “I’m sorry Rima.” Niyakap ko siya ulit na mas lalong nagpaiyak sa kanya. What a cry baby. =_= “Hindi na kita iiwan, trust me.”

Napatigil siya ng iyak. At napaharap sakin. “Talaga?” sabi niya in a baby talk voice na medyo paos.

“Oo.” =_=

“Pag iniwan mo ko, iuuntog kita sa pader hanggang sa lumabas ang utak mo.”

Napa-facepalm ako sa sinabi niya pero inalalayan ko din siyang tumayo. Paglabas namin, pinadala agad si Rima sa psychologist.

“Bat siya pinapunta dun?” tanong ko kay Ken.

Biglang lumabas si Chief sa pinto, “Rima is claustrophobic.”

That reminds me, nakulong si Rima sa isang closet kanina. At hanggang ngayon balisa parin siya. “So that’s why—“

“She was kidnapped before. But I’m not going to explain it further, alam ko lang dun nanggaling ang phobia niya.” Chief explained. “Buti nalang Sky was able to calm her down. The last time she was attacked by her phobia, she was determined enough to get out of the comfort room of a hotel suite for a case undercover. Buti nalang nalaman ko agad. She was rushed to the hospital because she was hurting herself.”

Napatakip ng bibig si Charlie. We never knew that she has her downfall in life. Ang cheerful niya kasi eh.

“Rima Bear. TT___TT”

“I’m sorry Chief. Hindi ko siya--“

“No worries Skyler, it’s not your fault.” Sabi ni Chief.

Moments later, we went back sa resthouse. Rima was advised to rest and give her time to recover. Sa biyahe palang, tahimik na siya at parang balisa parin, Charlie tried talking to her but he can’t kasi talagang hindi siya okay.

“Skyler.” That’s Nana, entering my room without permission.

“What do you want, leprechaun? =___=”

“Nakwento sakin nila Charlie yung nangyari kay Rima Babes.” RIMA BABES? =_=

“Yeah.”

“Hindi ka makatulog coz’ you’re worried?”

“Nope.” Mula sa pagkakatayo sa may bintana, I sat down my bed at tumabi kay Nana. “I was scared. I never saw her like that.”

“Poor Rima.” She pouted her lips. “I hope she’ll recover until tomorrow.”

“I hope so too Nana.” After that, she gave me a kiss on the cheeks and exits my room. Hindi ako makakatulog nito. Pag pumipikit ako, naaalala ko yung takot na expression ni Rima dun sa hideout. I can’t bare seeing it.

I hope she’ll be fine.

-----------------------------------------

Bongga. Sembreak na. Konting kembot nalang mga atey ay koya. XD

VOTE FAN COMMENT LIKE SHARE RL. Boom!

(Rima at the side) -> 

Piyo/CC™