"Let yourself drowned by their words. But, when the times come. Slap them with your beautiful imperfection, honey." -Mapait na Author.

•Kabanata 6•

AUSTIN POV;

Tatawid na sana kami ng kalsada ni Eve, papunta sa nagtitinda ng street foods, ng biglang may tumawag sa akin.

"LAWRENCE, HONEY!"

Paglingon ko, bigla akong nanigas.

No, f*ucking way!

Nang-makalapit siya, bigla niya akong niyakap.

"Ugh! I've missed you so much, honey." she said and kissed me on my lips.

I respond on her kisses. Yes, I did and I don't know why!

"I missed you too. Btw, kailan ka pa bumalik sa Pilipinas?" tanong ko sa kanya ng matapos ang halikan namin.

"Uhmm, last week? I didn't tell you because I want to surprise you. And mukhang miss mo rin ako pati ang mga halik ko." she said while caressing my face.

I smiled sweetly at her and pinch her nose.

"Silly, my Anastacia." I said.

"Btw, who is she?" she asked while looking at Reveka.

Patay.

-

REVEKA POV:

Edi sila na ang sweet. Nakakasuka. Ew. Kadiri sila! dito pa talaga sa kalsada naghalikan akala mo naman mga artista.

Hays, mga mayayaman nga naman.

"Btw, who is she?"

Nagulat ako dahil nakatingin siya sa akin ng mapanghusga. Tinignan niya ako, mula ulo hanggang paa. And I can say, she's a pakening beach. (Oy, wag niyo kong i-bash! sinadya ko yan.)

"Meet Reveka. My f-friend." Austin said.

Wow. F.R.I.E.N.D niya ako mga Evectous!

I smiled bitterly. Siguro kinakahiya niya ako bilang step sister niya, kaya sinabi nalang niya na kaibigan niya ako. hahaha sino ba naman ang magiging proud na maging kapatid ko? eh mahirap lang kami.

"Oo, kaibigan niya ako. Hi sayo!" I smiled at makikipag-shake hands sana ako kaso di niya tinanggap ang kamay ko. Kaya ibinaba ko nalang ito.

"Ops. Sorry, hindi kase ako nakikipag-shake hands sa mga taong di ko kilala." maarteng sabi niya.

"Edi wow, funget naman ng kamay mo. Pinutol mo nalang sana. Piste ka." saad ko sa aking isipan.

"Hala, na-offend ka ba? I didn't mean to offend you- ops, baka di mo alam ang ibig sabihin ng salitang "offend?" haha, let me translate it in tagalog-

Di ko na siya pinatapos sa pagsasalita.

"Kahit mahirap kami, may utak PO ako. Baka gusto mong isampal ko sayo ang katalinuhan ko. Wag mo kong sinusubukan." inis na saad ko.

"Omg, honey. Mukhang natamaan siya sa joke ko." saad ni Anabelle este Anastacia at kumapit sa braso ni Austin.

"Ahhh.....JOKE ba yun? ha.ha. dapat sinabi mo kaagad. Di tuloy ako nakatawa. HAHAHA" saad ko sabay tampal sa balikat niya.

Ow, bitch. Wag ako. Kung plastic ka, pwes kaya ko ring maging plastic, bakal, o bote pa.

"Ouch! How dare you?!" saad niya sabay hawak sa kanyang balikat.

"Ops. Sorry auh, JOKE rin ang pagtampal ko sayo. Don't be offended auh? di ko naman kase kasalanan kung mukha kang kawayan." saad ko habang nakangiti.

Mainis ka please. HAHAHSHS. Mukhang anumang oras, sasabog na ang babaeng haliparot na ito sa galit or inis HAHAHAHA. Go lang, support kita BESTIE.

"Ehem, kakain tayo ng street foods di ba? pwede ba nating isama si Anastacia?" tanong ni Austin sa akin.

Buti naisipan niyang ibahin ang usapan. Bwesit siya.

I smirked secretly.

"Oo naman, YES!" I smiled after I said that.

Ay wait! bat ba ako, nag-eenglish?!

"Good. Let's go?" saad niya at hinawakan ang kamay ni Anastacia at nauna nang maglakad upang tumawid ng kalsada.

Pffft. parang bata si Anabelle HAHAHA piste! ngayon ko lang napansin na mas matangkad pa ako kaysa sa babaeng yun.

Hanggang balikat lang siya ni Austin kapag walang takong. So, it means hanggang leeg lang siya ngayon ni Mr. Band-aid.

Matangkad si Austin mga sisss. At kapag nagsabay kami sa paglalakad, hanggang ilong niya ako. And take note, naka-rubber shoes lang ako niyan, ano pa kaya kung naka-takong HAHAHAHS.

Bagay na bagay talaga kami- zTANGEKS KA BA SELF?! KUYA MO YUN! OBOB!

Tumawid na din ako sa kalsada at pumunta na kami, kay kuyang nagtitinda ng street foods.

Ilalagay na ni kuyang amoy kalsada ang fishball sa kawa ng biglang.....

Lumapit si gaga (Anastacia), At nag-selfie-selfie katabi ng kawa kaya natalamsikan siya ng lana.

"Ouch! WTF IS YOUR PROBLEM?! Grrrr! ouch it hurts, honey~." saad niya at galit na humarap kay kuyang amoy kalsada.

Makikita mo sa itsura ni kuya, na nagulat siya sa biglaang pagsigaw ng babaeng ito.

"Bobo ka ba-

Bago pa maituloy ni Anastacia ang sasabihin niya. Inunahan ko na siya.

"Hoy, babae. Wag mong dinadamay si kuya sa kabobohan mo auh. Kase hindi niya sinabi sayo, na pumunta ka dyan sa pwesto kung saan siya nagpiprito. Hays. Sakit mo sa ilong." saad ko habang hinahawakan ang ilong ko.

"Tama si Eve- este Reveka, Anastacia. Don't do that again, okay?" seryosong saad ni Austin at hinipan ang kamay ng babaeng gaga.

Psh. Magagamot ba ng pag-ihip niya ang- BAT PARANG ANG PAIT KO NGAYON?! HAYS.

"Eto na po ma'am, sir, ang binili niyo."
saad ni kuya.

Kinuha ko ito.

"Salamat po kuya, wait lang po auh."

Lumapit ako kay Mr. Band-aid, at nanghingi ng pera.

"Eww~ mukhang pera ka sis? maghanap ka nalang kaya ng sugar daddy? hahaha ops. I'm just joking auh." nangiinsultong saad ni Anabelle.

"Tigilan mo ko BEH! at tsaka, mukhang mas kailangan mo ng sugar daddy. Baka makatulong siya sa pagpapatangkad sayo. Ops. I'm just joking auh?." ginaya ko lang kung ano ang sinabi niya kanina.

Wag ako. PLASTIC, BAKAL, AT BOTE ITO.

Binayaran ko na ang kinain kong street foods. Kailangan ko nang magpaalam kay Austin.

"Austin, kailangan ko nang umuwi. Baka kailangan na ako ng mama ko." saad ko.

Alam ni Austin kung ano ang kalagayan ni mama kaya alam kong naiintindihan niya ang gusto kong iparating.

"Sige. Mukhang di na kita maihahatid. Okay lang ba? sorry talaga, kailangan ko pa kaseng ihatid si Anastacia sa bahay nila. I'm really so-

"Okay lang." nakangiting saad ko.

Pero deep inside nasaktan ako. Naramdaman ko na naman kase, yung pakiramdam na hindi pina-prioritize.
Katulad ng ginagawa ni papa. Dati kase, pinipilit ko siyang kumain sa bahay namin o kaya naman sa labas. Pero palagi niyang sinasabing, "Pasensya ka na anak. May importante pa akong gagawin."

And yan din ang dahilan kung bakit ayaw kong, nakakarinig ng mga Excuses and sorriest. Pakiramdam ko kase kinakaawaan nila ako hahshs.

"HAHA. Ano bayan Sis, bukod sa mahirap ka na nga, meron ka pang pabigat na nanay? HAHAHSHS kawawa ka naman-

Hindi na ako nakapagpigil at sinampal ko kaagad si Anastacia.

Nagulat din ang mga tao sa paligid namin, pati na din si Austin.

"WALA KANG ALAM, BABAENG OBOB! KAYA WALA KANG KARAPATAN UPANG TAWAGIN ANG MAMA KO, NA ISANG PABIGAT!" sigaw ko sa kanya.

Gulat pa rin siyang nakatingin sa akin.

"Wag mo ring minamaliit ang mga katulad kong mahihirap. Kase nagmumukha kang MANGMANG! Naiintindihan mo?!" dugtong ko.

"Itatak mo to sa isipan mo, sa oras na magkita ulit tayo. Wag na wag kang magsasabi ng mga di kaaya-ayang salita. Lalong-lalo na kung idadamay mo ang isa sa miyembro ng PAMILYA KO. At baka di ako makapagpigil, masira ko yang pagmumukha mong PLASTIK! take note of that, BEH." mahabang saad ko.

Tinignan ko si Austin, at nakikita ko sa mata niya ang AWA. And I hate it.

Hinintay kong magsalita siya, at ipagtanggol ako or yung mama ko sa mata ng Babaeng to, pero nanatiling tikom ang bibig niya.

Kaya tumalikod na ako at naglakad palayo sa lugar na yun.

Habang naglalakad, pakiramdam ko pinagkaisahan ako ng bawat tao na naroon sa lugar na yun. Yung feeling na wala kang kakampi kahit isa.

Umasa kase ako na baka magsalita siya at linisin kung ano man ang tingin sa akin ni Anastacia. Haha funny.

-

NAKARATING na ako sa bahay. At mukhang nagpapahinga sa kwarto si mama. Kaya sa sofa nalang ako nahiga.

"Minsan talaga, kailangan nating wag umasa. Dahil ikakadurog natin ito kapag nalaman nating wala naman talagang pag-asa." saad ko habang nakatingala.

Naramdaman kung tumulo ng sunod-sunod ang mga luha ko.

Piste naman ohh! nag-promise ako sa sarili ko na kahit kailan, ang isang REVEKA ZOE ay hindi iiyak ng dahil lang sa mga taong hindi naman worth it.

Biglang bumalik sa isipan ko ang mga alaala ko noong bata pa ako. At hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

AUTHOR'S NOTE;

Aww, ano kaya ang mga alaalang bumalik sa isipan ni Reveka? Hays. Pero tama siya nung sinabi niyang, "WAG MALIITIN ANG MGA MAHIHIRAP NA KATULAD NIYA DAHIL NAGMUMUKHA KANG MANGMANG." Louderrr Reveka, baby.
Btw, Thankk you po for readinggg.I wuv you all~ Wait for my next update.

-Ateng_Queen💙

-Muling Paalala-

This story is based on my own experience with a combination of my BEAUTIFUL imagination. Name of places, persons, etc. are full of fiction.
(pere keng seryese ke se behey me, eke neleng seryesehen me, eke?)

-Mapait na AUTHOR.
(pere keng seye, tatamis ako */wink;)