•Ika-sampung Kabanata•

AUSTIN POV:

I'm so happy right now, nagkasundo na kami ni Eve. But at the same time, inaalala ko din ang magiging reaction nila Mom and Dad kapag nalaman nila na tinulungan ko ang pamilya ni Eve.

Andito ako sa bahay nila Chris. As usual nakahiga ako sa kama niya */chuckles;

"Pre, di ka pa rin ba nakaka-move on sa issue ng pamilya niyo? Hays, masisira na ata ang gwapo kong pagmumukha." saad nito habang hawak ang ulo na parang sumasakit.

"Psh. OA mo, Chris. Pano ako makaka-move on sa issue ng pamilya namin kung araw-araw kong naiisip yun? At tsaka di ko maintindihan ang sarili ko, gusto ko si Eve pero—

Pinutol niya ang sasabihin ko. Panira talaga ang gagong ito.

"PERO bawal, dahil magkapatid kayo. At tsaka wag na kayong dumagdag sa mga couple dyan sa tabi-tabi. Nakakadiri lang ang ka-cornyhan niyo." saad nito at inirapan ako.

"BAKLA KA BA?!—

*/phone is ringing;

Naputol ang sasabihin ko ng biglang may tumawag sa akin. Istorbo yung tawag, malalaman ko na sana kung bakla ba talaga itong si Chris.

"Psh, pasalamat ka at may tumawag."

Inilabas lang nito ang dila at natatawang nanahimik. Bakla talaga ata. Putcha.

Biglang nagbago ang mood ko, dahil si mom ang tumatawag.

Kailangan nito? Hays. Sana naman di madagdagan ang init ng ulo ko.

"Hello—

Naputol ang sasabihin ko dahil nagsalita kaagad si mom. Kahit kailan talaga.

"UMUWI KA. NO BUTS, NO EXCUSES!" matigas na saad nito at pinatay na ang tawag.

Napabuntong-hininga nalang ako. Mukhang alam ko na kung bakit niya ako pinapauwi. At mukhang sasabog na talaga ako, once na dumating ako sa bahay namin.

"Pre, okay ka lang?"

Hindi ako sumagot sa tanong nito kaya nagsalita ulit siya.

"Mom mo? ayt, bat ko ba tinatanong eh, kitang-kita naman sa mukha mo—

Di ko na siya pinatapos sa pagsasalita at dali-daling lumabas ng kwarto ni Chris.

"AYT! ANG BASTOS MONG KAUSAP, PRE!"

Sigaw nito, pero di ko na ito pinansin. Bastos na kung bastos, sanay naman na siya na ganito ang ugali ko kapag tungkol sa pamilya.

I dialed my mom's number. And I'm glad that she answered it. Hindi ito nagsalita kaya ako na ang nauna.

"Mom, I'm on my way. Tungkol saan po ba ang paguusapan natin?" I asked.

"About you helping that bitch!" inis na saad ni mom.

"I knew it." nasabi nalang niya sa isipan at pinatakbo ng mabilis ang sasakyan.

—

PAGKARATING niya ay sinalubong kaagad siya ng sampal ng mom niya.

"Shit! ang sakit ah." saad niya sa kanyang isipan. Ito ang pangalawang beses na sinampal siya ng kanyang ina.

"Mom?!" inis na saad niya.

"Why did you helped that bastard?!" inis na tanong nito.

"It's the right thing to do, mom. Sa pagkakaalam ko, walang masama sa pagtulong?" saad ko.

Pilit niyang pinapakalma ang sarili para hindi niya ito mapagsabihan ng masasakit na salita.

Wala naman talagang masama sa pagtulong di ba? Kaya di ko rin maintindihan si mom eh, palagi siyang galit when it comes to Reveka and her mother. Eh kung kikilatising mabuti, sila pa yung dapat magalit sa mom ko.

"Wow! sa lahat ng tao sila pa yung tinulungan mo?! Are you insane?!" galit na ito.

"Mom, I'm tired. Let me rest for a while." saad niya.

Maglalakad na sana siya paakyat sa kwarto niya ng biglang hawakan ng Dad niya ang kanyang braso.

"Kapag kinakausap ka ng mom mo, wag mo siyang tatalikuran." Ma-awtoridad na saad nito.

Pati ba naman ito? Hays, ang gulo nilang kausap. Buti nalang hindi siya tanga.

"Dad, pati ba naman ikaw?! akala ko pa naman, mauunawaan mo ko dahil tinulungan ko yung dati mong asawa?" di makapaniwalang saad niya dito.

"He doesn't care about that bitch, son. Matagal na silang wala at wala din siyang pake kung mamatay yung dati niyang asawa. Right, Honey?"

Tinignan niya ng masama ang mom niya.

"What did you say? mom, naririnig mo ba ang sinasabi mo?! YOU ARE F*CKING SELFISH!" galit na saad niya.

Hindi na niya kilala ang ina niya. Ang laki na nang ipinagbago nito.

"STOP! don't you dare, say bad words to your mom." matigas na saad ng ama niya.

"Woah, so, tama si mom?! wala ka na talagang pake sa ex wife mo?! or kahit manlang kay Eve— I mean Reveka?!" inis na saad niya.

Ikinuyom niya ang kamao dahil sa inis at galit na nararamdaman.

"Wala." walang emosyong saad ng kanyang dad kaya di niya napigilan na suntukin ito ng dalawang beses.

"WALA KANG KWENTANG AMA KAY REVEKA! Alam mo bang nangungulila siya sa pagmamahal ng isang ama?! And ngayon, sasabihin mo na WALA kang pake sa kanila?! haha. Nakakatawa ka. LALAKI KA BA TALAGA?! OR MAYBE, DUWAG KA!" galit na saad niya.

Nakatingin lang ang dad niya sa kanya, habang pinapahid ang dugo sa labi nito.

"SON, GO TO YOUR ROOM!" saad ng mom niya.

"My pleasure." He said and smirked secretly.

Pero bago siya makarating sa pinto ng kwarto niya, may pahabol na salita ang Dad niya.

"Kung may gusto ka kay Reveka, ako na mismo ang magsasabi nito, di kayo bagay kaya layuan mo siya. And one more thing, don't waste your time for helping them." malamig na saad ni Dad.

"Yes, I like her. And I can love her, the way she loves her mom. I will treasure her, the way she treasure the memories of you being her father." I said and enter my room.

—

DINALAW agad ako ng antok pagkahiga ko sa kama.

"Be strong, Reveka. Dahil sayo din ako kukuha ng lakas para magawa kong manatili sa tabi mo kahit anong mangyari."

Saad niya sa isipan at tuluyan ng nakatulog.

AUTHOR'S NOTE:

      Goodddd dayyyyy! ohaeyooooh! kamusta kayo? may jowa na ba? kung wala, wag kang mag-alala, andito lang ako kapag kailangan niyo. This is your Dj for today, Author niyong mapait! Yayyy! kidding. So, nag-enjoy ba kayo sa update ko for today? I hope, its a yes. */smiles; Have a great dayyy aheadddd! wait for my next update.

—Ateng_Queen💙

—Muling Paalala—

              This story is based on my own experience with a combination of my BEAUTIFUL imagination. Name of places, persons, etc. are full of fiction.
(pere keng seryese ke se behey me, eke neleng seryesehen me, ekey?)

—Mapait na AUTHOR.
(pere keng seye, tatamis ako */wink;)