4 manen later

'Hey, Spikkelvacht!' Spikkelvacht draaide zich om en zag Roodoog staan. De zwart-witte kater keek hem die in de ogen aan met zijn bloedrode ogen. 'Wat is er?', vroeg ze slaperig ze kwam net van avondpatrouille. 'Ik wil je iets laten zien', antwoordde hij. 'Kan dat niet wachten tot morgen?', miauwde ze ongeduldig. 'Nee', antwoordde hij kort. 'Volg mij' Ze volgde hem vermoeid het kamp uit. Ze kwamen bij een lange tunnel die naar beneden. Terwijl voorop liep trippelde ze achter hem aan. Toen ze beneden waren kon ze haar ogen niet geloven. Ze zaten IN het ravijn. 'Wauw, het is hier geweldig', miauwde ze verbaasd. Ze boog zich voorover en begon te drinken. 'We kunnen hier de nacht doorbrengen', miauwde hij hoopvol. 'We zullen te moe zijn om terug te gaan' Ze wist dat hij gelijk en ze liet zich op de grond vallen. Ze voelde hoe Roodoog zich naast haar oprolde. 'Misschien zou het beter zijn om Roodoog te blijven.

Een maan later

Spikkelvacht rolde zich op in haar nest. Terwijl iedereen naar de Grote vergadering was gegaan waren zij, Nachtklauw, Roodoog en haar broertje Kraaipoot waren thuisgebleven. Opeens voelde ze een stamp in haar buik en een paar weeën. Ik verwacht kittens! Maar die konden niet van Nachtklauw zijn ze had amper tijd met doorgebracht. Oh nee! Ze zijn van Roodoog!

Eindelijk een nieuw hoofdstuk! Ik twijfel eraan om dit boek af te schrijven. ach! We zien nog wel!