Zoals beloofd. Nog een anekdote. Ditkeer over:

"Gelukkig zit er nog een stukkie chocola op."

Ik ging een keer met mijn hele familie naar een pretpark. Mijn vader, moeder, zus en twee broertjes. Nou, hartstikke gezellig en op een gegeven moment zegt mijn moeder: "Ga jij maar even ijs halen voor iedereen."

Ik dus ijs kopen en ik had een heerlijke Magnum. Met van dat lekkere romige vanille ijs en een super dikke laag heerlijke chocolade. Schijnbaar was de vriezer van de verkoper een beetje nakkie, want toen ik likkebaardend en gelukzalig een eerste hap van mijn ijsje wilde nemen viel mijn hele Magnum van zijn stok af.

O_O

Nou, zo was mijn hoofd ongeveer. Mijn vader en mijn zus kwamen niet meer bij van het lachen. 

Zo optimistisch als ik ben zei ik nog heel optimistisch: "Nou, gelukkig zit er nog een stukkie chocola op," en wilde net in het stukje chocola bijten, toen ook dat stukje van de stok af viel.

'O_O  NAH!

Mijn vader en zus gingen kapot van het lachen en ik stond daar als een stoicijnse zombie naar mijn ijs op de grond te staren. Gelukkig mocht ik een nieuw ijsje gaan halen, maar ik moet nog steeds elk jaar horen. "Weet je nog???"

En dan liggen mijn vader en mijn zus in een deuk en lachen ze om de kop die ik er dan bij trek. Ja, ja, leuke familie heb ik. :)