{3}

Ik moet geen onverwachte beweging maken, dan vallen ze juist aan. Bang sta ik bevend op mijn benen, terwijl mijn blik niet afwijkt van de wolf. Ik moet opletten, heel goed opletten! Mijn handen trillen enorm, die ik beschermend voor me uit steek. Ik had deze wolf niet verwacht, hij kwam ook zo onverwachts. Maar hoe kom ik hier nu levend vandaan?

Opeens gaat alles zo snel en voor ik het weet schiet er een felle straal uit mijn hand. 'Heu, wat was dat?' stamel ik verbaasd en kijk geschrokken naar mijn handen. Ik vergeet de aanwezigheid van de wolf eventjes, maar dan kijk ik weer op om te kijken waar de wolf is. De wolf ligt even verder op van mij vandaan en ik kijk lichaam van wolf, die er maar stil bijligt. Voorzichtig loop ik er naar toe en bekijk de hele lichaam van de wolf. Ik zie nergens een schrammetje, maar toch beweegt de wolf niet. Hoe kan dit? En wat gebeurde er nou precies?

'Michael, waar ben je nou?' hoor ik opeens een jongensstem roepen en van schrik kijk ik om me heen. Ik zie nog niemand en snel verstop ik me in de dichts bij zijnde bosje. 'Michael, kom nou?'

He, Michael? Ken ik die naam niet ergens van? Maar die stem komt me ook maar al te bekend voor in mijn oren! Wie is dat?

'MICHAEL!' hoor ik de jongensstem geschrokken uitroepen en ik hoor hoe de persoon langs het bosje rent. Stilletjes haal ik wat blaadjes voor mijn ogen vandaan en gluur vanuit het bosje naar de jongen. Tot mijn verbazing zie ik hoe de jongen neerknielt naast de wolf en hoor er meer mensen aankomen rennen. Er knielen nog 2 jongens naast de wolf neer en geschrokken laat ik de blaadjes los als er een mijn kant op kijkt. O nee, wat moet ik doen? Er zomaar vandoor gaan gaat natuurlijk niet, want dan zien ze me sowieso!

'Ashton, wat is er precies gebeurd?' hoor ik een van de jongens vragen.

'Gast vraagt beter of hij het heeft gezien!' zegt een andere jongen tegen de ander.

'Ik heb niks gezien, want hij was ineens verdwenen. Volgens mij zat hij wel achter 2 vosjes aan!' legt de jongen uit, die dus kennelijk Ashton heet. Wacht eens, Michael en Ashton! Die twee namen ken ik. Zijn dit niet... nee, dat kan haast niet! Dit is geen 5sos, echt niet!

'Jongens, hebben jullie ook zo het gevoel alsof er iemand zit mee te luisteren? Ik hoor immers wel nog een vijfde hart kloppen en we zitten hier met z'n vieren, dus dat is raar.' zegt opeens een stem. Mijn gezicht vertrekt en al mijn kleur trekt weg, hebben ze dan zulke goede oren? Ik hou mijn adem gespannen in, maar dat hou ik niet lang vol en blaas al mijn lucht uit.

'Nu hoor ik iemands hart sneller kloppen! Zou er dan inderdaad een afluisteraar zijn? Kom we volgen het geluid!' stelt ineens een andere jongen voor. O nee, ze gaan me sowieso vinden! Wat moet ik doen? En als ze me vinden, wat moet ik zeggen?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top