'Saar, wakker worden!' hoor ik Skyler roepen en ik word heen en weer geschut. Ik grijp naar mijn hoofd, die enorm pijnlijk hard bonkt. Voorzichtig open ik mijn ogen en zie een overbezorgde Skyler over mij heen hangen. Ai! Mijn hoofd, waarom heb ik zo'n pijnlijk bonkend hoofd?

'Wat is er gebeurd?' vraag ik en open mijn ogen verder, maar alles begint te draaien en ik knijp ze meteen dicht. 'Waarom heb ik zo'n bonkend hoofd?'

'Rustig Saar, maar ze hadden jou knok-out geslagen. Vraag me niet waarom, want zelf kan ik daar geen antwoord op geven.' vertelt Skyler en ik knik voorzichtig met mijn hoofd, waardoor mijn bonkende hoofd nog erger word. Ai! Ai!

'Waarom sloegen ze me knock-out?' vraag ik door en hoor hoe er iemand onze kant op komt lopen.

'Weet ik niet, want daarna werd ik geblinddoekt mee genomen.' beantwoord Skyler mijn vraag.

'En wat waren de dames aan het bespreken? Geen plannetjes bedenken alsjeblieft! Daarbij kijk ik jou aan Saar!' hoor ik de stem van Ashton zeggen en ik huiver. Er ontstaat een glimlach op mijn gezicht als ik weer terug denk, maar Ashton geeft me vrij snel een ferme tik tegen mijn achterhoofd.

'Moest dat nou, Ash?!'

'Jup, je had zeker weer een plan in je hoofd om te ontsnappen.' zegt hij zelfverzekerd.

'Wat, ik dacht alleen maar terug aan de tijd toen ik dat probeerde hoor! Stomme idioot, mij even knock-out slaan.' zeg ik boos en loop naar het enigste bed in de kamer, waar ik vervolgens op onder kruip in plaats van boven op. Ik rol mezelf op als een bolletje en hoor hoe Michael nu ook binnen komt, maar ik negeer iedereens aanwezigheid in de kamer. Er rolt een traan over mijn wang en valt dan naar beneden op de grond. Voor het eerst denk ik niet en maak mijn hoofd even helemaal leeg. Al snel volgen er meer tranen en binnen een paar tellen rollen de tranen als watervallen over mijn wangen, waarna ze op de grond belanden.

'Saar, ik ben met Michael mee. Hé, waar ben je nou?' hoor ik Skyler vragen. Ik slik en probeer snel mijn tranen weg te vegen. O nee, wat nou als ze me dalijk ziet huilen? Zou ze dan niet denken dat ik een kind ben? Ik ken haar immers nog geen eens een dag!