'Saar, waar ben je nu dan?' hoor ik de stem van Ashton vragen in mijn hoofd. Weet ik veel, waar ik nu zit! 'Ik ga je zoeken!'

Ik zucht en kijk verder om me heen. Ineens zie ik allemaal mensen om me heen lopen en dan herken ik 2 mensen.

'Mama! Papa!' schreeuw ik blij en wil ze omhelzen, maar zodra ik hun aanraak schieten er licht stralen uit mijn handen en verdwijnen ze. Ik kijk beteuterd voor me uit en er rollen wat tranen over mijn wangen.

'Watte hell!' hoor ik Ashtons stem in mijn hoofd zeggen, maar ik maak er geen notitie van. Ik laat me op de grond zakken en begin te snikken. Zou ik mijn ouders dan nooit meer zien? Zijn ze me vergeten? 'Saar, rustig ik kom naar je toe!'

Snel sta ik weer op en kijk zoekend om me heen of Ash er al aankomt. Hadden ze mij 2 jaar geleden niet gewaarschuwd voor deze plek?

'Ja, dat klopt als een bus.' zegt opeens een stem achter me, waarvan ik op schrik en me eigen om draai. Ashton!

Blij omhels ik hem, maar meteen schieten er weer lichtstralen uit mijn handen en Ashton duwt mijn armen meteen naar beneden. Ik schrik van zijn actie en zie dan pas dat hij boos is. Oei! Volgens mij is hij boos op mij!

'Ja, dat ben ik zeker! Deze plek is gevaarlijk voor jou.' begint hij meteen en ik kijk hem verwarrend aan. Hoezo dat dan? 'Nou, door deze plek word jou gave sterker en sterker. Doordat je 2 jaar geleden in aanraking bent gekomen met deze plek, heb je een speciale gave gekregen. Niemand weet wat voor gave het is en alleen Lydia Graham, de heks van dit bos weet het.'

'Kan ik anders niet bij haar langs gaan?' vraag ik dan en meteen vergroten zijn ogen. Euhm...  Heb heb ik wat verkeerds gezegd? 'Ash, wat is er?'

'Je kan niet zomaar naar Lydia Graham!' zegt Ashton dan en ik kijk hem raar aan.

'Hoezo niet? Moet je haar bellen of-'

'Nee, je moet met haar een afspraak maken.' zegt Ashton en ik kijk hem vreemd aan.

'Ja maar, hoe dan?' vraag ik en hij haalt zijn schouders op. 'Waar woont ze precies in het bos?'

'Euh... ergens in het oosten dacht ik.' beantwoord Ash twijfelend mijn vraag. Zit hij me nou voor het matje te houden?

'Nee, maar ga alsjeblieft niet naar haar toe. Ze kan nogal snel boos worden en heeft al veel mensen vervloekt.' vertelt Ash en ik kijk hem onderzoekend aan. Ik vind niks raar aan hem en knik dan maar.

'Oke, papa Ashton.' grinnik ik, waardoor hij ook moet grinniken. Hij rolt lachend met zijn ogen en ik voel hoe hij een arm om me heen slaat. 'Maar moet ik nog steeds terug naar mijn eigen huis?'

'O ja, ja je moet snel zijn. Een paar mensen van de pack zagen mij er vandoor gaan en die zaten juist achter me aan. Waarschijnlijk omdat ze denken dat ik er iets mee te maken he-.'

'Ja, jij hebt er inderdaad iets mee te maken Ashton Irwin. Ga aan de kant, ze is een heks! Ze had Michael kunnen doden!' barst de stem van een maar al te bekend persoon en we kijken allebei op. O nee, het is de alfa: Nathan!