O zamanlar yaş ufak tabi.
İnsanın burnunda tüten tek şey sigara zannediyorum.
Seni tanımam, etmem.

Bak ben bu şehrin ışıltılarıyla kavga ettim durdum.
Üzerime hep bir şeylerin gölgesi düştü.
Kendi gölgem bile kendi üzerime düştü benim.
Zaten ben de siyah şeyler giyerim.

Ben bu şehirle sizli bizliyim.
Seni tanımam, etmem.

Bir gün seni tanıdım.
O gün kalbimin beynim karşısında ilk zaferine tanık oldum.
İlk defa ceketini iliklerken gördüm aklımı.

Sonra bir gün seni ''gerçekten'' tanıdım.
O gün kalbimin beynime yalvardığını hatırlıyorum.
O gün kalbimin siren seslerini hatırlıyorum.
İçimdeki bilançoyu tahmin edemezsin.

Ardından bir sigara yaktım ve sadece yanışını izledim.
Ziyan olması hoşuma gidiyordu o an, bilmiyorum.
Ve onu en iyi ben anlayabilirdim.

Ben sana engel olamam sevgilim.
Seni tanımam, etmem.
İstediğin kadar uzaklara gidebilirsin.

Atmosferin bir yerinde hala nefeslerimiz karışıyor olabilir.
Bu her şeye rağmen sevişmektir...

DENİZ KANBUROĞLU~SENİ TANIMAM ETMEM