Nina: Gaston, możemy pogadać ?

Gaston: Nie mamy już o czym rozmawiać Nina. Wszystko jest już jasne. 

Nina: Ale ja chcę pogadać  z Tobą

Gaston: Proszę nie utrudniaj tego

Nina: Ale Ty nie rozumiesz

Gaston: Widziałem jak całujesz się z Xavim,  o tu jest jeszcze do rozumienia ?

Nina: Źle to wyszło. Zaskoczył mnie.

Gaston: Nina, jesteś, a raczej byłaś wtedy moją dziewczyną a całowałaś się z innym. To nie jest byle co. Poza tym to nie było tylko tak, że on Cię pocałował. Odwzajemniłaś ten pocałunek i Ci się podobało 

Nina: To był błąd

Nina: Nie chciałam Cię zranić

Nina: Nie pomyślałam

Nina: Przepraszam

Gaston: Zrozum, że poczułem się wtedy okropnie. Jestem zły i musi miną trochę czasu by mi przeszło

Nina: Rozumiem, nie chcę naciskać. Chcę tylko byś wiedział, że nie chciałam Cię zranić i że jesteś dla mnie ważny.

Gaston: Okej. Ale lepiej jak będziemy tylko przyjaciółmi. Nie wiem może kiedyś to się zmieni. Ale na razie właśnie tego chcę

Nina: Rozumiem...

Gaston: Mogę Ci zadać jedno pytanie ?

Nina: Oczywiście

Gaston: Podoba Ci się Xavi, czujesz coś do niego ?

Nina: Em... Ja...

Gaston: To proste pytanie i prosta odpowiedź.

Gaston: Możesz być ze mną szczera zwłaszcza, że i tak już nie jesteśmy razem

Gaston: Chcę tylko wiedzieć. Wiem, że uczuć się nie kontroluje...

Nina: No właśnie. Nie chciałam tego, ale poczułam coś do Xaviego

Gaston: Rozumiem

Nina: Bardzo źle to wyszło

Gaston: Masz rację

Gaston: Ale teraz możesz zacząć się z nim spotykać. Ja sobie poradzę.

Nina: Przepraszam

Gaston: Przestań... Bądź z kimś kogo naprawdę kochasz czyli z Xavim... Ja kiedyś też jeszcze znajdę swoją miłość

Nina: Widać nie byliśmy sobie pisani

Gaston: Było dobrze, ale się skończyło. Taka kolej rzeczy

Nina: Gdyby to co nas łączy było prawdziwe to by się tak nie skończyło

Gaston: Czyli zgadzamy się do tego, że to nie była ta jedyna i prawdziwa miłość