Zo dienen we even zeer vrijwillig. 't al of niet. Hangt af van onze keuz',die ons de Alwijsheid liet. Naar deze keuze is 't, dat wij staan of dat wij vallen. (Stad van hemelse vlammen, Cassandra Clare)

Pov Alex
Mijn poten raken bijna niet de grond. Ik kijk niet om me heen naar de omgeving. Het enige wat telt is dat ik hem moet vinden. Zijn geur is overal en opeens besef hoe erg ik hem gemist heb. Hoe kon ik nou zo stom zijn om het niet te merken. Boy zijn gebrabbel had het me al moeten vertellen. Hij is verlieft op me en niet zo'n beetje ook. Jason lijkt naar het veld naast het bos te gaan, richting de bewoonde wereld. Ik voel met de link om me heen opzoek naar hem. Verdomme hij heeft zich afgesloten, nu kan ik hem nooit als tijger bereiken. Wel voel ik iets anders. Boy, schiet er door mijn hoofd en ik begin nog sneller te rennen. Dan zie ik ze staan, tegenover elkaar. Boy zijn been bloed maar hij lijkt er geen last van te hebben. Ik ben bijna bij ze en ik hoor Jason al schreeuwen. 'jij blijft met je tengels van mijn mate af! Nog beter ik zorg gewoon dat je geen tengels meer hebt om aan ook maar iemand te zitten.' Hij gromt dreigend en ik zie dat hij bijna terug veranderd naar wolf. Ik ben nu bij ze, snel verander ik terug. Wat zal ik doen? In een impulsieve daad duik ik op zijn rug, met als resultaat dat hij bukt en ik met een mond vol gras eindig. Niet mijn beste idee ooit. 'Alex!' Zeggen beide jongens tegelijk verbaast. Wie hadden ze dan verwacht? De kerstman? Ik krabbel overeind en vlieg om Jason's nek. Hij is zo verbaast dat hij me niet meteen wegduwt. Ik pak mijn kans, 'sorry voor alles.' Fluister ik in zijn oor. Hij opent de link weer en meteen druk ik al mijn gevoelens naar binnen. Wat ik terug krijg schokt me. Denkt hij nou echt dat hem te braaf vind? Wat heb ik soms ook een sukkel van een mate. Ik hang nog steeds om zijn nek, maar het lijkt alsof ik ook niet meer los kom. Hij heeft me zo stevig vast, het is alsof er superlijm tussen ons in zit. 'Weet je,' begint hij als hij me dan eindelijk los laat.
'Ik heb nog steeds heel veel zin om die gast in zijn ballen te trappen.'
Bestraffend laat ik mijn vinger voor zijn ogen zwaaien.
'Dat mag niet.' Zeg ik met een poeslief stemmetje. Jason besluit om het spelletje mee te spelen en kijkt me met puppyogen aan.
'Waarom niet?' Ik moet lachen.
'Omdat jij ook stout bent geweest dus als je dat doet moet ik hetzelfde bij jou doen.'
Het is raar hoe deze jongen me van verdrietig naar zo vrolijk kan laten gaan. Het is alsof ik niet boos op hem kan zijn. Ik kijk om naar Boy. Hij ligt ondertussen onderuit gezakt op de grond, beneveld door al die drank. Daarom was hij die zo rustig de hele tijd. 'Kom,' Jason tilt me op en drukt een kusje in mijn nek. Weer kijk ik naar Boy, ik zou hem hier kunnen laten liggen toch? Hij zou dan gewoon wakker worden en naar huis gaan, waar dat dan ook is. Voor heel even voel ik schuldgevoel. Ik liet nu wel een vriend in de steek, maar die vriend heeft mij dan ook gezoend dus volgens mij is het wel gerechtvaardigd. En anders heeft hij pech, had hij me maar niet moeten zoenen. Ik lach naar Jason en zie dat hij op het punt staat om een vraag te stellen. Snel druk mijn lippen om de vraag te smoren en vuurwerk ontploft. Dit is de reden dat ik nooit van iemand anders zou kunnen houden. Hij laat ontploffen om me vervolgens weer met prachtige kleuren aan elkaar te lijmen. En niemand zal dat kunnen overtreffen. Geen boy, geen fotomodel, zelfs Ansel Elgort zou me niet bij hem krijgen.
Nog steeds in zijn armen liggend tilt Jason me terug naar de stad. Boy blijft achter, mijn enige soortgenoot blijft achter door een daad uit liefde.
Voor mij.

*sluit zichzelf op in een schuilkelder met levensvoorraad chocolade* "PLEASE DON'T KILL ME!"
Ik ben zo enorm lang weggeweest. En dan niet van wattpad maar gewoon van dit boek dat ik me zo erg schuldig voel. Ik zat gewoon zo vast en dan werkte school ook nog eens niet mee. Laten we zeggen dat ik niet in ben voor 3gt als ik nu nog op havo zit. Dus ik had voor mezelf dit boek even op on hold gezet. Ik deed alleen maar kleine klusjes. Zoals: een nieuwe bio maken voor Soulmate, achtergrond verhaal van boy maken. Covers maken voor andere mensen. Zulke dingen. Ik beloof dat ik binnenkort weer meer ga updaten. Misschien niet meteen deze week en die week daarna maar ik zal er niet nog een maand tussen laten zitten. Hoop ik tenminste. Hebben jullie trouwens gezien dat Soulmate over de 40k is? AHHHH! Iedereen zo enorm bedankt ik had echt nooit gedacht dat hij zo populair zou worden. Ik ga iets leuks doen bij de 50k dus als jullie nu al willen helpen dat te halen....
"Thank you so much for not killing me"
*deelt met iedereen de levensvoorraad chocolade*
Byeeeeee