Ze had ooit gedacht dat er goede mensen en slechte mensen bestonden, dat er eem lichte en duistere kant was, maar dat dacht ze nu niet meer. Ze had kwaad gezien in haar broer en haar vader, het kwaad van goede bedoelingen die mis waren gegaan, en het kwaad dat werd aangericht vanuit een puur verlangen naar macht. Maar in goedheid lag ook geen veiligheid: de deugd kon snijden als een mes en ook het vuur van de hemel was verblindend. (Stad van hemelse vlammen, Cassandra Clare.) ja mensen ik ben weer verslaaft aan tmi =)

Met een onzeker gevoel ga ik de Starbucks binnen. Ik ben er nog nooit geweest,wel over gehoord natuurlijk. De pestkoppen uit mijn oude klas hingen er altijd rond en daar bleef ik liever bij weg dan dat ik dure koffie wilde. Maar hier in San Francisco is de kans klein dat ik ze tegen het lijf loop. Stil schuif ik aan in de rij. Ik ben vandaag niet echt in de mood om m'n best te doen. Onzichtbaar zijn is soms ook fijn. Als ik dan eindelijk mag bestellen kies ik voor een cappuccino. De jongen die mijn bestelling opneemt geeft me een flirterige lach. Tuurlijk joh, wil je niet liever die modellen die achter me staan? Als ik even later snel weg loop zie ik dat er iets op mijn beker is geschreven. "Caution you're extremely hot." Dit doet hij vast bij elk meisje dat ie bedient. Ik stap in een tram niet wetend waar hij heen gaat, ik ben er niet echt met mijn hoofd bij vandaag er is gewoon zoveel gebeurd. Ik ben samen met Sascha hierheen gekomen na nog een week in het kamp te zijn gebleven. Boy is hier ook ergens maar volgens mij ontwijkt hij me. Maar ja ik denk dat ik dat ook doe. De tijd die we dan nog wel samen hebben doorgebracht was fijn. Ik heb het gevoel dat ik niet meer hoef te zoeken en dat ik mijn gehele hart bij hem kan achterlaten, alleen werkt het helaas niet zo. Er lijkt nog een obstakel tussen ons, alsof we nog steeds zitten te liegen. Bijvoorbeeld legde ik een keer mijn arm om hem heen en werd hij toen wel heel erg rood. Roder dan een rode cupcake die zo rood is dat je de cupcake niet meer ziet. Hij stamelde wat en sindsdien heb ik hem niet meer gezien. Ik word ruw onderbroken uit mijn gedachten alles de tram stopt en de mensen menigte over me heen walst. Okay ik neem mijn woorden terug, onzichtbaar zijn is soms niet fijn. Als ik dan eindelijk vrij ben kijk ik om me heen. We staan voor een uitzichtpunt bij de Golden Gate Bridge en er lopen hier meer buitenlanders dan Amerikanen. Verderop staat een groep verzamelt om iets. Nieuwsgierig loop ik er naar toe om te kijken wat er gebeurt. Terwijl ik een groepje chinezen wegduw hoor ik zijn gebrabbel al. Ik kreun als ik dan ook echt voor hem sta, dit meen je niet. Boy zit stomdronken voor me op de grond en kijkt me met waterige ogen aan. Hij knijpt ze even samen voordat hij begint te schreeuwen. 'Julia, oh mijn Julia! Nooit zullen wij samen kunnen zijn!' Hij stopt even om een slok van één of andere rare substantie te nemen, dan vervolgt hij zijn geschreeuw. 'En nooit zullen onze geheimen aan het licht komen. Wij zijn de drie musketiers! Nou, zonder die derde aan.' Hij mompelt nog wat terwijl ik hem omhoog probeer te krijgen. Ik zend een nijdige blik naar de omstanders, ja laat dat zwakke meisje maar weer alles doen dan krijg je ook geen vuile handen. Maar als ik hem dan bijna rechtop heb begint hij weer. 'Alex ik hou van jou!' En precies dan moet hij flauwvallen. Ik geef mezelf geen tijd om over zijn woorden na te denken. Vast gewoon dronkenmanspraat zonder betekenis. Ik kan hem niet zomaar op tillen mensen zullen dan vragen gaan stellen over hoe sterk ik was. Dus er zit niks anders op dan hem gaan slepen. Terwijl ik langs dezelfde chinezen kom als zostraks zie ik dat hun ogen als schoteltjes staan. Ja dames en heren kom dat zien! De fenomenale Alex die een dronkelap weg sleept! Onbeschaamd steek ik mijn middelvinger op kijk daar maar naar. Als we dan uiteindelijk toch een beetje van de rest af staan sla ik hem in het gezicht. 'Hè... Wa-wat?' Hij is met een ruk wakker. 'Wat heb jij nou! Dronken gaan bazelen over Julia en drie musketiers. Sinds waneer ben je zo'n idi-' voor ik kan verdergaan drukt zijn lippen op de mijne.
'Alex?'
Shit.

Oeeee is dat niet spannend? Ik en mr. Cliffhanger zijn weer druk voor jullie bezig geweest. Het is dus zo dat ik dit hoofdstuk al eigenlijk af had maar door een of andere storing sloeg hij niks op! En toen moest ik dus de helft overnieuw typen. Wat ik allemaal wel niet doe voor jullie.
Anyway wie denken jullie dat Alex haar naam zegt? Ik weet het al. Verder heb ik niet zoveel te melden alleen dat ik vanmiddag of overmorgen een filmpje plaats in het boek "zoek je een cover" over hoe ik mijn covers maak dus hou dat in de gaten. De foto die ik bij het hoofdstuk heb geplaatst is de acteur die JACE gaat spelen in de komende tv-serie. I'm so exited ahhhhhh
😘
Ps: niet vergeten bij de duizend lezers komt er een verrassing op mijn profiel te staan.