Serce,
Upadłe, kamieniem obdarte
Krwią zalane, w łzach kąpane

Skruszone przez słońce, złamane
Przez łzy i wysuszone przez myśli.

Do lotu poderwać się chciało,
Ale nie mogło. Bo nikt nie słyszał jak cierpiało.

Spękane czasem, zachwiane chmurami
Jak kwiat z pięknymi różanymi płatkami.

Nikt nie widział jak płakało, mimo, że wszytko wokół niego drżało.

W końcu kwiat ten umarł, ciężki niedooglądany, mimo aniołów latających nad nim, które zajęte były swoimi sprawami.