Tak kocham i nienawidzę zarazem być artystą

Widzicie bowiem, artyści to ludzie z problemami, widzący trochę świat inaczej, wrażliwi

Może to dlatego nazywają nas "nudnymi" lub "dziwnymi" jak to niektóre osoby z mojej szkoły twierdzą

Jesteśmy ludźmi kruchymi, łatwymi do złamania chociaż niepozornie w tej słabości jest pewna siła

Pytanie jednak, dlaczego wy, ludzie normalni
Śmiejecie się i obrażacie nas za to co robimy? Za to jak radzimy sobie z problemami.

Jesteśmy artystami, bo tworzymy, coś całkiem nowego. Tworzymy światy, władamy pędzlem i czarujemy słowem.

Jednak za życia, zazywczaj nikogo to nie interesuje, ludzie depczą po naszych pracach i plują na nie bez szacunku.

Dopiero po śmierci, dostajemy szacunek, zaczynamy być deceniani. Ale co nam po tym skoro i tak tego nie doznamy?

Skoro gardzicie ludźmi "innymi" za życia, gardzcie i po nim. Nikt bowiem nie weźmie waszych grzechów na siebie

Nie interesuje was życie "dziwaków" interesuje was tylko ich śmierć

Nazywacie nas osobami nudnymi, mimo, że tworzymy coś o czym nawet byście nie pomyśleli, mówicie, że to bez sensu a później szukacie wsparcia.

Kocham i nienawidzę być artystą, bo ludzie normalni nigdy nas nie zrozumieją. Nie wiem skąd bierze się ta nienawiść, ale chyba każdy ma ją głęboko w sobie

Bycie artystą jest trudne, dostrzeganie realiów świata jest