Hoofdstuk 8
Heyy, ik zet dit even aan het begin van het hoofdstuk, vanaf hier wil ik elk hoofdstuk een quote toevoegen die bij dat hoofdstuk past (misschien voeg ik ze later ook nog wel bij de eerste 7 hoofdstukken toe). Hoop dat jullie het leuk vinden! Comment alsjeblieft X
Ohja PS: de meeste quotes komen uit de songtekst van het nummer let you down, (het nummer aan het begin van het boek).
All these voices in my head get loud. I wish that I coud shut them out.
{Hannah}
Ik kruip in mijn koude bed. "Truste" roep ik naar de kamer van Gijs. "Truste" roept hij terug.
Ik denk aan Boaz. "Wat als Gijs er niet was geweest?". Snel druk ik de gedachte weg.
Weer ik zie ik Boaz' blik voor me. Wat dacht hij überhaupt wel niet? Goh laat ik die domme trut eens zoenen? Kwam ik zo naïef over? Ik voel de tranen weer achter mijn ogen branden. Kap met die vragen Hannah, je krijgt toch geen antwoord, spreek ik mezelf toe.
Gelukkig heeft Gijs me gered. Al deed hij wel erg raar vanavond in de badkamer. Eerst staart hij zomaar naar mijn borsten! En daarna naar mijn onderbroek! Zou hij....? Nee vast niet. Kap met die vragen Hannah! Denk ik weer.
Gijs en ik zijn al zo lang vrienden, dat zou hij nooit zomaar opgeven. Ik niet in ieder geval....
{Gijs}
Wat zou ze wel niet denken nu? Eerst die Boaz die haar lastig valt, daarna haar beste vriend die naar haar borsten kijkt! Waarom deed ik dat? Ze is al zo lang mijn beste vriendin, dat geef ik niet zomaar op. Toch? Zegt een zacht stemmetje in mijn hoofd. Mijn gedachten worden onderbroken door Maddie die het appartement binnenstormt.
"Joe" roept ze hard. Een schelle lach klinkt uit de gang. "Slapen jullie al?". Een bonk en een dreun, "oepsie" roept ze lachend. Ik zucht. Ze is dronken...., zoals altijd.
Ik sla boos mijn deken van me af. Kan ze nou niet een keer zichzelf niet zo dronken zuipen? "Hoi" begroet ik haar zacht. "Heyyy" roept ze hard terug. Ik hou een vinger voor mijn mond. "Sttt Hannah slaapt al". "Ohw" zegt Maddie "oepsie".
"Ben je dronken?" Vraag ik haar. Ze schudt verwoed met haar hoofd. Ik lach. "Zullen we naar bed gaan?". Weer schudt ze haar hoofd. Geduldig blijf ik staan wachten. "Loop je met me mee?" Probeer ik nog eens. "Oke dan" zucht ze.
Met een arm om me heen strompelt ze naar haar kamer. Voorzichtig leg ik Maddie in haar bed. "Doei" zegt ze, met een dubbele tong. "Welterusten" fluister ik. Als ik wil weglopen wordt ik tegengehouden. Ze heeft haar handen om mijn pols heen geklemd. "Gijs blijf nog even" zeurt ze.
Ik weet dat ze dronken is en dat ik maar beter geduld kan hebben, waarschijnlijk ben ik dan sneller van haar af dan wanneer ik nu tegen haar in ga.
Een zachte zucht ontsnapt uit mijn mond als ik plaatsneem op de rand van haar bed. Hard trekt ze aan mijn arm "kom even liggen". Ik grinnik "ik ga liever naar mijn eigen bed". "Ahhh toe" jammert ze. Ik schud mijn hoofd "ik ga maar eens....". Ineens veert ze overeind. "Blijf alsjeblieft". "Je kan hier toch slapen, bij mij" zeurt ze door.
Ik rol met mijn ogen. Ze moet echt eens kappen met zo veel te zuipen. Plots legt ze haar hand op mijn borstkas. "Maddie wat doe je?" Vraag ik verbaasd. "Blijf nou" fluister ze in mijn oor. Ze trekt in een ruk haar strakke topje over haar hoofd, waardoor haar kanten bh tevoorschijn komt. Meteen kijk ik weg. "Ik weet dat je dit wilt Gijs" mompelt ze". Mijn blik wordt naar haar toe getrokken. Ik mag hier geen gebruik van maken, spreek ik mezelf toe. Resoluut sta ik op. "Doei Maddie" zeg ik nog, voordat ik haar kamer uitloop. Ik hoor haar nog wat roepen, maar ga er niet op in.
Als ik langs Hannah's kamer loop hoor ik haar stem. Ik blijf even staan. "Gijs?" Roept ze. Zacht open ik haar kamerdeur. "Was dat Maddie?" Vraagt ze zacht, als ik mijn hoofd om de hoek van de deur steek.
"Ja" antwoord ik. "Was ze dronken?". Ik stap haar kamer in en ga op de rand van haar bed zitten.
"Ja nogal". "Ze trok haar shirt uit en zat aan mijn borst" vertel ik haar. Hannah giechelt "en toen?". "Toen ben ik weg gelopen. Weer lacht ze "wedden dat ze er morgen niks meer van weet". "Ik hoop het" zeg ik opgelaten.
"Weetje Gijs" begint ze zacht.
{Hannah}
"Nogmaals bedankt voor vanavond". "Ik weet niet wat er was gebeurt als jij er niet was geweest". "Niet aan denken" spreekt hij me tegen. "Maar...." wil ik verder gaan. "Niet aan denken". Ik knik "je hebt gelijk".
Ik kijk in zijn blauwe ogen, alle vragen in mijn hoofd verdwijnen in een klap. Dan ineens staat hij op. "Ik ga maar eens slapen" zegt hij schor, terwijl hij een hand door zijn haar haalt. Ik knik "ik ook". Zwijgend loopt hij mijn kamer uit. In stilte laat hij me achter. Ik had liever gehad dat hij vannacht bij me was gebleven. Gewoon.... als vriend....
Nog ff snel een hoofdstukje geschreven. Als je dit leest comment dan please wat tips, commentaar of gwn iets liefs, zodat ik mijn boek kan verbeteren XoXo
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top