Yeah, you don't wanna make this work. You just wanna make this worse. Want me to listen to you. But you don't even hear my words.

{Hannah}

Die avond lopen Maddie, Gijs en ik een club binnen. De muziek dreunt hard in mijn oren. We lopen door naar de bar. Gijs drukt een glas alcohol in mijn handen. Gulzig drink ik het op.

Ineens merk ik dat Maddie weg is. "Heb jij Maddie gezien?" Vraag ik Gijs verbaasd. Lachend wijst hij naar de dansvloer. Maddie staat met een jongen te dansen. En eerlijk is eerlijk, hij is echt knap. Ik steek mijn duim naar haar op. Ze steekt haar tong uit en lacht.

Ik richt me weer op Gijs. "Wanneer ga jij eens een leuk meisje aan de haak slaan?". Hij rolt met zijn ogen "ik zei toch dat ik er nog niet klaar voor ben!".

"En trouwens, hoelang heb jij al geen date meer gehad" kaatst hij terug. Ik haal mijn schouders op. "Ik blijf volgens mij voor altijd single". Hij lacht. "Daar denkt die gast vast anders over" zegt hij, terwijl hij naar een jongen achter me seint.

Verbaasd kijk ik om. Een jongen met blond haar en bruine ogen komt onze richting op gelopen. Hij is knap, maar niet helemaal mijn type.

"Succes" fluister hij in mijn oor, voordat hij zich in de menigte laat verdwijnen. Ik steek mijn tong uit en draai me dan naar de jongen.

Hij bestelt een drankje aan de bar. "Jij ook iets?" Vraagt hij charmant. Ik grinnik "ba-co" alsjeblieft.

Al snel krijg ik het glas aangereikt. "Thanks" bedankt ik hem. "Kom je hier vaker?" Begint hij het gesprek. Ik knik "jij?". Hij schudt zijn hoofd.

Een paar drankjes en goede gesprekken later sta ik met Boaz, zoals hij blijkt te heten op de dansvloer. In mijn ooghoeken zie ik ook Gijs intussen met een meisje staan.

"Speciaal voor alle tortelduifjes" roept de dj dan. Een schuifel nummer klinkt uit de boxen. Een zachte zucht ontsnapt uit mijn mond. Ik mag Boaz echt heel erg, maar ik voel gewoon niks voor hem. Ik weet alleen niet zo goed hoe ik van hem af moet komen.

Hij trekt me naar zich toe. "Boaz ik..." stamel ik. "Sttt" fluister hij, "niet praten". Ik laat me in een dans trekken. Ook Gijs zie ik schuifelen. Ik zie dat hij mij vanuit zijn ooghoeken in de gaten houdt.

"Wat doe je toch met me" fluistert Boaz in mijn oor. Zijn lippen komen steeds dichter bij de mijne. Dit wil ik niet! "Boaz ik...." stamel ik. Ik probeer me los te rukken uit zijn greep, maar hij houdt me stevig vast.

Ineens voel ik zijn lippen tegen de mijne. Ik duik weg. "Laat me met rust!" Roep ik. "Dacht het niet schatje" sist Boaz in mijn oor. Weer buigt hij zich naar me toe. "Kappen!" Roep ik. Ik begint te bewegen om weg te komen, waarna hij zijn grip nog verder verstrakt. Ik heb de neiging om te gaan schreeuwen, maar ik hou me in. "Blijf van me af!" Sis ik nog eens in zijn oor.

"Gast laat haar los" hoor ik een bekende stem zeggen. Ik kijk recht in de blauwe ogen van Gijs. "Bemoei je er niet mee!" Roept Boaz. "Ze zei toch dat ze niet wilt, laat haar met rust dan eikel!" Schreeuw Gijs nu. "Die chick moet gewoon naar me luisteren!" Schreeuw Boaz hard. Gijs tilt zijn vuist boven zijn hoofd. "Gijs nee!" Roep ik nog, maar het is al te laat. Gijs' vuist belandt hard op Boaz' kaak. Hij wankelt en botst tegen een muur aan.

Gijs trekt me aan mijn arm mee naar buiten. Eenmaal buiten voel ik tranen over mijn wangen rollen. "Bedankt" stamel ik.

{Gijs}

"Die eikel moest je gewoon met rust laten" leg ik haar uit. Tranen stromen over Hannah's wangen. Het doet me pijn om haar zo te zien. Ik sla een arm om haar heen.

"Gaan we naar huis?" Snikt ze. Ik knik "Maddie komt later wel". Samen lopen we naar ons appartementencomplex. Eenmaal in de lift kijkt ze in de spiegel. Ze lacht en droogt haar tranen. "Ik moet me niet zo aanstellen" mompelt ze. Ik kijk haar aan via de spiegel. "Je werd net bijna aangerand, je hebt alle reden om te huilen".

Als ik de deur open loopt Hannah meteen door naar de badkamer. "Ik ga douchen" zegt ze "ik voel me vies. Ik knik "zal ik wachten totdat je klaar bent?". Ze slaat haar ogen neer "graag" fluister ze. Dan loopt ze snel de badkamer in.

Wat een sukkel was die Boaz zeg! Haar gewoon dwingen om te zoenen! Hoe bedenkt hij het? Met mijn gebalde vuisten zit ik op de bank op Hannah te wachten.

Zuchtend sta ik op. Na een kwartier is Hannah nog steeds niet uit de badkamer gekomen. Ik klop op de deur. "Kan ik binnenkomen?". "Ja kom maar" roept ze. Voorzichtig open ik de deur. Hannah staat met haar rug naar me toe in de spiegel te kijken. Ze heeft slechts een handdoek om haar lichaam heen geslagen. Ik kijk naar haar Ze ziet er echt prachtig uit zo. De druppels liggen nog op haar klamme huid.

"Gaat het weer een beetje?" Ze draait zich om en knikt. "Ja". "Wat die gast deed kon echt niet!" Ga ik verder.

Hannah lacht. Verbaasd kijk ik op. "Gijs mijn hoofd zit hier!" Zegt ze dan hard en lachend. Ik richt mijn blik op haar gezicht en voel mijn wangen rood kleuren. Zonder dat ik het doorhad was ik naar haar borsten aan het kijken!

"Holy shit!" Zeggen stemmetje in mijn hoofd, ik dacht dat ze gewoon mijn vriendin was! Als we vroeger met elkaar speelden beschouwde ik haar gewoon als een vriend, als een maat, als een jongen, en nu kijk ik naar haar borsten?'. Alsof ik haar zie als een meisje?! Ik bedoel ik zie haar ook als een meisje, maar meer als een vriend. Niet als een meisje waar ik echt naar kijk, om te kijken. Ik heb vroeger vaak naakt met haar in bad gezeten, we waren toen vijf of zo, maar toch. Ik heb toen nooit naar gekeken, ik heb er nooit over nagedacht.

Ze schudt haar hoofd "jongens!" Zegt ze plagerig. Ik weet mezelf geen houding te geven en loop naar de wastafel om mijn tanden te gaan poetsen.

"Ik kleed me even aan" zegt Hannah "niet kijken hè". Ik lach en schudt mijn hoofd. "Nee natuurlijk niet". Mijn tanden borstel steek ik snel ik mijn mond. Ik staar in de spiegel. Achter me zie ik een glip van haar blote lichaam, maar ik draai snel mijn ogen weg. "Klaar" roept ze dan.

Opgelucht draai ik me om. Tot mijn verbazing zie ik dat ze alleen een pyjama shirt aanheeft. Het randje van haar onderbroek kruipt eronderuit. Hannah ziet dat ik ernaar kijk en lacht. "Kom op Gijs, we zijn toch gewoon vrienden?". Ik knik "tuurlijk" stamel ik. We zijn al jaren vrienden. Dat verandert niet zomaar ineens.

"Dan maakt het toch niet uit dat je me in mijn onderbroek ziet?" Vraagt ze. Ik schudt mijn hoofd. Wat ben ik in hemels naam aan het doen?! Wat kan mij het nou schelen of ik haar onderbroek kan zien? Ik lach "nee dat maakt inderdaad niet uit". Ze haalt haar schouders op "zullen we gaan slapen dan?".

<voor mijn doen een redelijk lang hoofdstuk. Wat vinden jullie trouwens van dit boek? In ieder geval bedankt voor het lezen!
PS: dit hoofdstuk ik 1000+, zal ik vaker zulke lange hoofdstukken schrijven of niet? Comment below! X me>