We act like a couple, but I don't get why we aren't together yet.

{Hannah}

Dus Gijs en Teresa hebben niks? Een zucht van opluchting verlaag mijn mond. 'Vaag verhaal dit' fluistert Maddie in mijn oor. Ik knik 'heel vaag'.

'Kunnen we dan nu weer verder gaan met ons leven?' Vraagt Zack sarcastisch. Gijs knikt 'natuurlijk'.

Ik hou Teresa en Gijs goed in de gaten. Ze smoezen wat, maar ik kan er niks uit opmaken.

De volgende ochtend loop ik samen met Gijs en Zack naar de metro. Er wordt naar me gefloten en ik besluit het te negeren. 'Loser' sist Gijs geïrriteerd.

{Gijs}

'Jaloers?' Vraagt Zack aan me. Ik rol met mijn ogen. 'Waarom altijd dit eeuwige gedoe?'. 'Kom op man, iedereen ziet toch dat jullie elkaar meer dan leuk vinden'. Hannah kijkt weg en doet alsof ze het niet hoort.

'Hoe is het ook al weer met die chick van je?' Verander ik van onderwerp.

Hannah staart ondertussen naar haar telefoon en doet net alsof ze er niks van meekrijgt.

Een paar minuten later zit ik samen met Zack in de metro.

Hannah moest een andere kant op. Jammer genoeg.....

'Hoe zit het nou met jou en Hannah?' Begint Zack weer. Ik zucht. 'Hou er nou eens over op'.

'En wat was dat gedoe met Teresa nou?'. Ik staat uit het raam en negeer hem.

'Ik begrijp het al' zegt Zack, 'je zit nog in de ontkenningsfase'. 'Helemaal niet!' Roep ik uit. Zack lacht en klopt me op mijn schouder 'hoor wat je zegt gozer'.

'Hannah moet me niet en dat weten we allebei' merk ik op. Zack grijnst 'dat denk je....'. 'Dat weet je niet zeker' zegt hij, als hij opstaat om de metro te verlaten.

Hij moet overstappen en vanaf hier zit ik dus alleen in de metro. Al snel krijg ik een berichtje van Hannah.

Bf💛:*is Zack nog bij je*

U:*nee hij is net overgestapt op ene andere metro*

Bf💛:*mooi zo*
*ik wilde je wat vragen*

U:*oke?*

Bf💛*waar sloeg dat gedoe met Teresa op?*

U:*dat hebben we toch al uitgelegd?*

Bf💛:*maar dat was niet de waarheid of wel?*

Meteen klik mijn telefoon uit. Waarom heeft ze toch ook altijd alles door?

Ondertussen verschijnen er weer nieuwe berichten in mijn beeldscherm.

Bf💛:*je hoeft het niet te vertellen hoor....*
*ach laat ook maar*
*het maakt ook niks uit*

Die zin doet me pijn. 'Het maakt toch niks uit' hoor ik haar in mijn hoofd zeggen. Ik zou willen dat het haar wel wat uitmaakt. Dat ze zelfs jaloers zou zijn op Teresa, maar ik weet dat dat nergens op slaat.

{Hannah}

Waarom reageert hij nou niet meer? Verdomme. Ik weet dat het me niks aan gaat, maar ik heb het gevoel dat er meer aan dat had is. Gijs en Teresa logen toen ze gisteren vertelde waarom ze hadden gedaan alsof ze iets hadden. Ik zag het aan ze. Aan hoe ze knipperden met hun ogen en aan hoe hun mond bewoog bij ieder woord dat ze zeiden. Er klopte gewoon niks van!

Ik stuur Gijs nog maar een berichtje.

U:*sorry ik moest niet zo aandringen*

Gijsie🙉:*geeft niet*

U:*vertel het me ooit nog maar eens ;)*

Gijsie🙉:*mabye*

U:*na school ijsje eten?*

Gijsie🙉:*zie je om kwart voor vijf*

U:*tot dan*

Tevreden leg ik mijn telefoon weg. Met Gijs iets doen is altijd gezellig.

Ik hoop wel dat de sfeer niet zo gespannen is als gisteravond.

{Gijs}

Die middag loop ik richting de ijssalon. Ik zie dat Hannah al staat te wachten. 'Hey' begroet ze me vrolijk. Ik lach om haar blije gezicht en zeg haar gedag.

'Ik had zo'n zin in een ijsje' ratelt ze. Ik knik 'ik ook wel ja'.

'Hannah' begin ik, als we met onze ijsjes op een bankje zitten. Ze kijkt op. 'Over Teresa en mij....'. Wanneer haar ogen de mijn ontmoeten kijkt ze snel weg. 'Je had gelijk'. 'We logen'. 'Joh, dat had ik ook al door' is het enige dat ze zegt. 'Er was iets anders met Teresa maar....'.

{Hannah}

'Maar je hebt haar beloofd om het niet te vertellen' vul ik hem aan. Verbaasd kijkt hij me aan 'hoe weet jij dat?'. Ik haal mijn schouders op staar in de verte 'gewoon'.

'Maar we hebben niks hoor' verzekert hij me. Ik lach 'ik vond jullie ook al niet zo bij elkaar passen'.

'Hoe is het eigenlijk met Esmee?' Vraag ik hem dan. De blik in zijn ogen verandert 'ik heb geen contact meer met haar' zegt hij, op zijn lip bijtend.

'Ben je al weer over je liefdesverdriet heen dan'. Hij glimlacht 'pfff.... liefdesverdriet....'. 'Dat is iets voor meisjes'. 'Moet jij zeggen' kaats ik terug. Hij haalt zijn schouders op als reactie. 'Ik heb haar niet nodig'.

Ik rol met mijn ogen 'hoor wat je zegt'. 'Je was er een week lang kapot van'. Hij lacht en kijkt me aan 'hoe is het eigenlijk met jou liefdesleven?'. Mijn hart begint in mijn keel te bonzen. 'Rustig' is het enige dat ik zeg. Hij knikt en besluit er niet verder op in te gaan. 'We moeten maar eens gaan' zegt hij als hij opstaat. Ik knik en loop met hem mee.