You are the first and last thing on my mind each and every day.

{Hannah}

Rond twee uur stapt Maddie het appartement binnen. "Joehoe" roept ze enthousiast. Ik zit samen met Zack op de bank een slechte film te kijken. Gijs is in zijn kamer.

"Hey Mad" begroet ik haar. "Was het leuk?". Ze haalt haar schouders op "mwah het was voor school dus dat is nooit leuk". Ik grinnik "das waar".

Ze laat zich naast ons op de bank ploffen. "Heb je het nieuws van vandaag al gehoord?" Vraagt Zack grijnzend. Ik geeft hem een por in zijn zij. Als hij het maar laat. Maddie kijkt vragend "nee, hoezo?".

"Hannah en Gijs hebben vannacht bij elkaar geslapen!". Maddie's mond valt open. "Wat leuk voor jullie!" Roept ze blij. Ik schudt mijn hoofd "er is niks gebeurt". "We hebben een horrorfilm gekeken en ik was bang".

"Dat is zo romantisch!" Roept ze. Ik rol met mijn ogen. Zack staat lachend op "ik ga maar eens, dan kunnen jullie even samen praten". Ik zucht "er valt niets te praten".

Maddie glimlacht als Zack de woonkamer uit is. "Je vindt hem leuk hè Han?". Ik schud mijn hoofd "het was gewoon vriendschappelijk". Toch voel ik weer die kriebel. Die kriebel die ik niet wil voelen.

Maddie zucht en staart uit het raam. "Ik weet zeker dat hij jou ook leuk vindt hoor". "Wie? Gijs?" Vraag ik verbaasd. "Je kan het maar beter gewoon toegeven". Ik zucht "er is niks tussen ons". Maar er is wel wat. Iets dat ik niet tegen Gijs kan vertellen. Nooit.

{Gijs}

"Gijs?" Hoor ik Zack aan de andere kant van de deur. "Binnen" roep ik. Meteen stapt Zack mijn kamer binnen. Lachend gaat Zack op mijn bureaustoel zitten. "Dus...." begint hij. "Hebben jullie het gedaan of wat?". Ik trek mijn wenkbrauw op. "Hannah en ik bedoel je?". Hij knikt "wie anders?".

"Nee natuurlijk niet!" Zeg ik verontwaardigd. "Maar je zou het wel willen toch?". Ik schud mijn hoofd "Hannah en ik zijn vrienden". "Maar dat kan meer worden" zegt Zack lachend. "Dat kan dus niet!" Zeg ik geïrriteerd.

"Dus je vindt haar wel leuk?" Zegt hij lachend. Ik haal mijn schouders op. Zack lacht "ja dus!". Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik probeer hem te onderdrukken, maar het lukt niet.

Zack lacht "je hebt het flink te pakken maat". Ik zucht "maar het kan niet, we zijn vrienden". "Zo voelt zij dat ook". Zack haalt zijn schouders op "je kan het altijd proberen toch?". Ik schud mijn hoofd. Ze zal gewoon mijn vriendin blijven, dat ga ik niet zomaar kapot maken.

Die avond gaan de meiden en Zack naar de stad. Ze hebben gevraagd of ik meeging, maar ik wilde even weg zijn van Hannah. Teresa slaapt zoals gewoonlijk bij Martijn. Dus ik heb het rijk alleen.

Onderuitgezakt zit ik op de bank een horrorfilm te kijken. Gisteren zat ik hier nog met Hannah in mijn armen. Ik druk de gedachte weg. Ik moet niet zo aan haar denken. Dat maakt alles alleen maar erger.

Plotseling gaat de voordeur open. Zijn ze nu al thuis? Teresa komt huilend de woonkamer ingelopen. Als ze mij ziet kijkt ze verbaasd op. "Sorry ik dacht dat je niet thuis was" mompelt ze. Ze verbergt snel haar gezicht achter haar haar. "Ik ga slapen".

"Kom even zitten" probeer ik. "Nee" zegt ze fel. "Teresa, kijk me eens aan". Ze veegt haar donker haren aan de kant. Haar gezicht zit onder de mascara. Tranen rollen over haar wangen.

Op het moment dat haar ogen de mijne ontmoeten barst ze los. Snikkend komt ze naar me toe gelopen. "Rustig" kalmeer ik haar. Met haar handen voor haar gezicht laat ze zich naast me op de bank zakken.

Ik omhels haar, volgens mij is dat het beste wat ik nu kan doen. Haar tranen mengen zich met de stof van mijn shirt, maar dat geeft niet. Ik wrijf haar over haar rug. "Heeft dit met Martijn te maken?". Ze knikt.

Als ze uitgehuild is kijkt ze me wanhopig aan. "Ik.... ik heb het uitgemaakt" stottert ze. Weer begint ze te huilen. "Stil maar" fluister ik.

Dan valt mijn blik op een blauwe plek rond haar pols. Ze ziet dat ik ernaar kijk en legt haar hand erop. "Gestoten" mompelt ze. Ik kijk haar doordringend aan til voorzichtig haar hand op. Ze laat het toe. De plek loopt door onder haar mouw. Zach stroop ik haar mouw omhoog. Mijn mond valt open. "Heeft Martijn dit gedaan?!".

Haar hele arm zitten onder de schrammen en is helemaal blauw. Ik kijk haar aan "Teresa". Ze knikt. "Mishandelt Martijn je?". Ze slaat haar ogen neer. "Nadat ik het uitmaakte sloeg hij me, hij duwde me en ik viel tegen een kast aan" fluistert ze.

De tranen wellen weer op in haar ogen. Het enige wat ik weet te doen is haar een knuffel geven. "Wat een eikel" mompel ik. Een tijdje blijven we zo zitten. Niet wetend wat te zeggen.

"Ik was zo bang" fluistert ze. Ik streel haar over haar rug. "Het komt goed". Ze veegt met haar hand tranen weg. "Zal hij hierheen komen?". Ik schud mijn hoofd. "Ik ben bij je".

"Wil je beloven dat je het tegen niemand vertelt?". Ik knik "dat beloof ik".

Gapend sta ik op. "Ga je mee naar bed?". Dan zie ik dat Teresa al in slaap is gevallen. Voorzichtig til ik haar op. Met haar dunne lichaam in mijn armen loop ik naar haar slaapkamer. Zacht leg ik haar in bed. Meteen schieten haar ogen open. Ik aai haar over haar hoofd. "Rustig maar, Martijn is hier niet".

"Gijs, wil je alsjeblieft bij me blijven vannacht?". Ik knik en ga op de stoel naast haar bed zitten. "Ga maar gauw slapen" zeg ik nog. Al snel val ik zelf ook in slaap, denkend over Hannah.