Üstünde, kalbimin aşk tonu elbise,
Saçların salınıyor boşa giden günlerim gibi,
Yüzünde yalancı gülüşlerin oluşturduğu boş kırışıklıklar,
Bir de bana bakan, sahte göz yaşlarına bürünmüş yeşil gözlerin...

Bakıyorsun ardına ben ordayım gitmem,
Ben seni arkamda hiç bırakmadım,
Keşke sen beni hep bıraktığın gibi gölgende bıraksaydın.
Bıraktın dokunmaya kıyamadığım ellerini başkasının eline kilitledin.
Evet ben şerefsizim önde gideniyim, senin sinsi gülüşüne şiirler yazacak kadar çok seviyorum halen,
Yalvarırım Allah'ım sil hafızamı kurtulayım, doğayım anka kuşu misali yaralı kalbimle tekrar ağlayarak. ..

Sus be kalbim, seni öksüz bırakan kadın, başkasının kalbine yuva oluyor.
Gidemedi ayaklarım, özlem dolu her hücre doyasıya çekti rüzgarla, başkasıyla sinmiş kokunu ayırt ettiği gül kokunu,
Hapis etti beynime başkasına saçtığın gülücükleri...

Baba dedi senin minyatürün kızın,
Yanımdan geçip ona sarıldı.
Hani  bana verdiğin söz vardıya,
Kızım olursa anneni yaşatacağım diye,
Keşke söz vermeseydin, annemin mezarının yanına eklemeseydin benim sağ bedenimi....

Yaktım sigaramı gerçekleşmemiş günlerime,
Yaktım ciğerimi yanan kalbime dert ortağı yoldaş olsun diye,
Yazdım telefonuma, ağlayan kalbimin sözlerini,
Aç anam toprağını bana yer ayır buz kollarınla duran kalbine ihtiyacım var...