Regulus had het huis uiteindelijk gekocht. Hij en Sirius vonden het beide een mooi appartement wat goed onderhouden was door de vorige bewoners. Regulus was zelf heel slecht in gehaaste beslissingen maken en was daarom blij dat hij Sirius had meegenomen.

Hij had het de ochtend van 25 december verteld aan de rest, terwijl ze rond de kerstboom zaten met zijn allen.

Alex keek hem enthousiast aan en gaf hem een knuffel waarna Regulus achterover viel op het tapijt, zijn hoofd centimeters verwijderd van de kerstboom.

"Ik hou van je Regulus."

Ik hou van je.

Hij houdt van me.

Hij houdt van me.

"Ik hou ook van jou Alex." Reageerde hij, na een tijdje stilte.

"Au! Shit, jemig au!!" Diep Alex terwijl hij rechtop ging zitten en zijn tenen begon te bewegen in de hoop dat ze niet volledig verbrandde. James toverde een waterspreuk en de vlammen doofde langzaam terwijl Lucy en Sirius hard moesten lachen. Remus grinnikte zacht en bewoog zijn hoofd een kleine beetje in Sirius' schoot zodat hij richting Alex keek die nu rode wangen had van schaamte.

"Zeg gingen we de cadeautjes nog uitpakken of?" Vroeg Sirius terwijl Lucy enthousiast knikte en Regulus zacht grinnikte. Hij gooide een doos richting James die hem vragend aankeek en de doos even ronddraaide in zijn handen. "Geen zorgen hoor ik beheks je niet zomaar." Zei hij waarop James hem verbaasd aankeek. "Je hebt een cadeautje voor mij gekocht? Waarom?" Vroeg hij terwijl Lucy glimlachte en Regulus zijn schouders ophaalde.

"We kunnen niet altijd een hekel aan elkaar houden toch? En ik woon buitenom dat ook in je huis dus ja." Zei hij waarop Lucy zacht grinnikte en James hem dankbaar aankeek.

Hij opende de doos en fronste even terwijl hij het papier opende waar het cadeautje in zat. Zijn mond viel open van verbazing en hij keek richting Regulus die zacht glimlachte.

"Dankjewel Regulus." Zei hij waarna hij de doos voorzichtig dichtdeed en Lucy vragend naar James keek. "Wat zat er in de doos?" Vroeg ze waarop James glimlachte.

"Mijn moeders favoriete schilderij, gesigneerd door de oude tovenaar die het heeft geschilderd." Zei hij waarop Lucy glimlachte en James haar dichterbij trok. "Als we klaar zijn ga ik hem ophangen." Zei hij waarop Lucy knikte en Alex onder de kerstboom keek.

"Oké, wie van jullie heeft dit ingepakt?" Vroeg hij terwijl hij een half uit elkaar vallend ingepakt cadeautje omhooghield. "Oh ja, ik was het." Zei hij droog terwijl hij het aan Sirius gaf.

~

"Sirius kom terug!!" Riep James boos terwijl hij achter Sirius aanrende die het laatste doosje onder de kerstboom had gepakt en meegenomen. "Godver Sirius!!" Riep hij terwijl hij een zachte plop hoorde en licht geschrokken stilstond.

"Zeg me dat dat niet het pakketje was." Zei hij waarschuwend terwijl Sirius snel de trap richting de woonkamer afrende en James geschrokken keek naar het doosje wat op de grond bij de trap stond.

Hij pakte het op en opende voorzichtig het doosje waarna hij erin keek.

"Fucking hell." Mompelde hij tandenknarsend terwijl hij boos naar beneden keek.

"Ik zou maar rennen Black." Zei hij waarop Sirius' pupillen vergrootte en hij het huis uitrende en verdwijnselde met zijn nieuw gevonden kracht om dat te doen.

Remus liep achter James aan naar buiten en greep zijn arm vast terwijl hij zijn hand uitstak om het doosje aan te pakken.

James gaf het doosje aan en voelde de tranen in zijn ogen opwellen.

"Het was mijn moeders ketting. Die ik aan Lucy wilde geven. En nu is hij kapot." Zei hij waarop Remus licht geschrokken naar de ketting keek die was gebroken als glas op het donkerblauwe kussentje.

"Kan je hem niet maken met magie?" Vroeg hij waarop James zacht zijn hoofd schudde. "Hij is magisch. Zou gaan gloeien als ik in gevaar was. Hij kan niet worden gemaakt met magie." Zei hij waarop Remus zuchtte. "Ik ga Sirius wel opzoeken." Zei hij waarop James hem aankeek. "Wordt niet boos op hem. Hij wist niet wat het was." Zei James terwijl Remus zuchtte.

"Maar hij verdient het wel. Ik laat het hem wel weten." Zei hij waarna hij verdwijnselde en James zuchtte.

"Hey. Gaat het James?"

Licht geschrokken draaide James zich om richting de bekende stem van Lucy die achter hem verscheen.

"Ehh. Ja hoor." Zei hij zacht terwijl hij zuchtte. "Eigenlijk niet. Het was de ketting van mijn moeder. Ik wilde hem aan jou geven voor de kerst en nu is hij kapot." Mompelde hij zacht terwijl Lucy licht geschrokken naar hem keek.

Hij keek kort naar haar. Er was een kleine hint van tranen in haar ogen, haar mond was een klein stukje geopend en ze fronsde licht. Ze was aan het denken.

"Kan je hem niet maken?" Vroeg ze waarop James zacht zijn hoofd schudde. "Nope. Er zat magie in, gemaakt zodat als hij breekt niet meer gemaakt kan worden." Zei hij terwijl Lucy fronste.

"Hoe kom je daar nou weer bij?" Vroeg ze zacht terwijl James zuchtte en zijn toverstok erop richtte en "reparo" mompelde. Er gebeurde niks en Lucy zuchtte. "Ja slimpie, een normale spreuk werkt natuurlijk niet. Het is een magisch erfgoed toch? Dan heb je een lastigere spreuk nodig. Toen ik klein was brak ik zovaak erfgoederen van mijn vader." Zei ze terwijl ze haar toverstok pakte en hem op de ketting richtte. 

Ze mompelde een lange spreuk die volgens James klonk als twee spreuken achter elkaar en er kwam een duf wolkje paarse lucht uit Lucy's toverstok. "Fucking kut ding. Mag ik even jou toverstok gebruiken?" Vroge ze waarop James zacht grinnikte en knikte. 

Hij gaf Lucy zijn toverstok en Lucy richtte hem op de ketting waarna ze dezelfde spreuk mompelde en er een paars licht uit de toverstok kwam. Voor twee seconden kon James niets zien en leek het alsof de ketting wegwas, maar na een paar seconden verdween de paarse lucht en verscheen de ketting weer in het doosje, gemaakt. 

"Hoe? Weet je ik hoef het niet te weten. Dankjewel Luce." Zei hij terwijl hij haar een knuffel gaf en ze zacht glimlachte. "Alles voor jou James." Zei ze waarop James haar losliet en glimlachte. 

Hij haalde de ketting uit het doosje en hield hem omhoog richting Lucy die de ketting aankeek met grote ogen. "Hij is prachtig. Weet je zeker dat je hem aan mij wilt geven?" Vroeg ze waarop hij knikte en Lucy naar de vloer keek. "Kom dan doe ik hem om." Zei James zacht terwijl Lucy glimlachte en omdraaide.

Ze hield haar haar omhoog terwijl James de ketting dichtklipte en Lucy haar haar weer liet vallen. Ze keek voorzichtig naar de zilveren ketting. Het bedeltje was een bloemetje die naar de rechterkant leunde met een klein vlindertje erop aan de linkerzijkant. De vlinder was heel lichtblauw, van echt kristal gokte Lucy. Het maakte haar niet veel uit. Zelfs al was het aluminium was ze er ongelofelijk blij mee geweest.

"Dankjewel James." Zei ze terwijl ze zacht glimlachte en omdraaide. James glimlachte en Lucy trok hem aan zijn kraag richting haar om de kleine ruimte tussen hun twee te sluiten waarna hun lippen op elkaar belandde alsof ze voor elkaar waren gemaakt.

Ze waren voor elkaar gemaakt.

~~~

A/N: Weet je, als ik niet zo'n goede cliffhanger in mijn hoofd zou hebben zou dit het einde van het boek zijn.

Maarja, helaas voor jullie :)

Vraag: Hoe noemen de mensen in je klas je meestal?

Mij noemen ze 'slim'. Echt hoor je zou maar denken dat ik slim ben lol.

Maargoed, dit was het weer, tot morgen!

Groetjes Caya! 1265 woorden