Deel 83

Het leek alsof niemand wilde praten over de verschillende argumenten en duistere dingen die er waren gebeurd voor de feestdagen.

Op kerstochtend was de stemming er erg in. 

Bij de meesten dan.

"Godverdomme Sirius donder op ik wil slapen!" Riep James terwijl Sirius de gordijnen opentrok van hun slaapkamer en het raam openzette. Lucy verborg haar hoofd onder de dekens en Sirius keek even naar beneden door het raam. "Maar het sneeuwt buiten!" Riep hij waarna James geërgerd kreunde en "ga dan lekker zelf buiten spelen" mompelde.

Het was even stil en James keek kort naar Sirius waarna hij hard gilde en een poging deed om ook onder de dekens te verstoppen. Sirius grijnsde breed terwijl James werd bedekt onder een berg sneeuw. Lucy was niet erg blij met de koude wind die door het raam naar binnen kwam maar de deken kwam niet meer omhoog nu er een gigantische berg sneeuw op lag.

"Sirius wat heb je gedaan?" Vroeg ze kalm terwijl Sirius' grijns verdween en hij slikte. "Hij heeft een berg sneeuw bovenop mij gegooid." Zei James waarop Lucy zuchtte en Sirius de kamer uitrende. "Nee! Klootzak kom terug!!" Riep James terwijl hij het grootste deel van de sneeuw van zichzelf afduwde op de grond en achter Sirius aanrende.

Hierdoor viel een deel van de sneeuw onder de dekens waarna Lucy ook een geschrokken gil van de vriezende kou uitliet en ook rechtop in het bed ging zitten.

Ze hoorde in de hal een harde knal gevolgd door verschillende bonzen die langzaamaan zachter werden. Op James' nachtkastje lag zijn bril nog steeds, naast zijn toverstok en een foto van hem en Lucy op de Quidditch pitch.

Lucy pakte zijn bril en haar eigen toverstok waarna ze op haar gemakje de hal binnenliep en kort vragen naar Remus keek die aan het einde van de trap stond.

"Ze zijn naar beneden gevallen. Ik weet niet waar ze nu zijn." Zei hij waarna Lucy zuchtte en zacht knikte. Ze liep richting het einde van de hal, gevolgd door Remus die links ging terug in Sirius' kamer. Lucy liep rechts door de hal richting de slaapkamer van Alex en Regulus. Daar klopte ze op de deur die ze daarna voorzichtig opende.

Beide jongens lagen nog te slapen. Ze lagen tegen elkaar, Alex' armen rond Regulus' middel, zijn hoofd in Regulus' nek verborgen. Regulus lag met zijn benen opgetrokken en de deken tot boven zijn kin opgetrokken. Zijn haar viel over de voorkant van zijn gezicht en een paar van de plukjes vlogen heen en weer tegelijk met zijn ademhalingspatroon. 

Lucy glimlachte zacht en liep naar de andere kant van het bed waarna ze zachtjes Alex wakker schudde en hij zijn hoofd richting haar draaide. "Goeiemorgen Alex." Zei ze waarna hij zijn ogen weer sloot en hij gaapte.

"Hoe laat is het?" Vroeg hij zacht, voorzichtig zodat Regulus niet wakker werd. "Half negen geloof ik. Half tien misschien?" Vroeg ze terwijl Alex afkeurend zijn hoofd weer omdraaide en Lucy zacht grinnikte. 

"Kom, dan kunnen we aan de kerstlunch beginnen." Zei ze waarop Alex zijn hoofd schudde. "Nee, ik wil nog even slapen. Regulus ook." Voegde hij eraan toe waarna Lucy zuchtte. "Ons bed ligt veel te lekker om nu weg te gaan." Zei hij terwijl hij weer richting Lucy keek en voorzichtig omdraaide. 

Regulus bewoog kort en legde zijn hoofd neer naast Alex' schouder waarna hij zijn armen over Alex' middel sloeg en weer rustig doorsliep.

"Wil jij niet meer slapen? Of was James je beu en heeft hij je eruit gegooid?" Vroeg hij terwijl Lucy zacht grinnikte en haar hoofd schudde. "Nee. Sirius heeft ons bed bekogeld met sneeuw en nu is James wraak aan het nemen." Zei ze waarop Alex zacht knikte.

"Je mag erbij komen liggen hoor. Er is toch genoeg plaats en ik was niet van plan om uit bed te komen." Zei hij terwijl Lucy zacht grinnikte en op de zijkant ging zitten. "Nee hoor dankjewel. Ik ben meestal erg goed in krijgen wat ik wil." Zei ze waarna Alex zuchtte en zijn ogen sloot. "Helaas heb je nu geen geluk." Zei hij waarna Lucy zacht grijnsde.

"Dat dacht jij tenminste." Zei ze terwijl Alex haar achterdochtig aankeek en Lucy kort naar Regulus keek. "Nee Lucy. Niet doen laat hem op zijn minste slapen." Zei hij terwijl Lucy licht grijnsde en "oh Reggiee" mompelde.

"Lucy." Zei Alex terwijl hij haar aankeek en ze haar schouders ophaalde. "Jullie moeten toch allebei uit bed." Zei ze terwijl ze opstond en Alex haar arm vastpakte. 

"Nee laat hem met rust." Zei hij terwijl Lucy grinnikte en haar arm lostrok. Alex zuchtte diep en sloeg allebei zijn armen rond haar middel waarna ze hem verontwaardigd aankeek. "Zeg ik heb een vriendje hoor." Zei ze terwijl Alex zijn ogen rolde. "Ik ook. En je gaat hem met rust laten." Zei hij waarop Lucy een stap vooruitzette en Alex meetrok. 

"Lucy." Zei hij waarschuwend terwijl Lucy nog een stap zette en Alex ondertussen bijna uit bed viel. Hij trok hard en Lucy verloor haar balans terwijl Alex terug in het bed belandde en Lucy overdwars over het bed viel. Regulus schoot geschrokken wakker en keek een beetje verward van Alex naar Lucy. "Nou Alex. Waarom heb je hem nou weer wakker gemaakt?" Zei ze terwijl hij zijn middelvinger opstak en Lucy haar tong uitstak.

Regulus keek half slapend naar Lucy en Alex waarna hij zuchtte en Lucy rechttrok in het bed. Lucy keek hem vragend aan maar voordat ze kon protesteren legde Regulus zijn hoofd op haar schouder en viel hij weer in slaap. 

Lucy zuchtte en keek kort naar Alex. 

"Hoe laat zijn jullie gaan slapen?" Vroeg ze terwijl ze iets comfortabeler ging liggen en voorzichtig haar handen door Regulus' haar haalde. 

"Elf uur. Ik sliep om kwart over elf maar hij was volgens mij om vier uur nog wakker. Rond half vijf was hij uit bed gegaan en was ik ook wakker geworden. Toen vielen we beide in slaap." Zei hij waarna Lucy zacht knikte en schuldig naar Alex keek.

"Sorry. Ik wist niet dat jullie zo slecht hadden geslapen anders had ik jullie langer laten liggen." Zei ze waarop Alex zijn schouders ophaalde. "Ach. Regulus kan nu nog even slapen toch? Ik heb zelf nog relatief lang geslapen." Zei hij waarna hij zijn armen rond Lucy's middel sloeg en zijn hoofd op Lucy's andere schouder lag. 

"Ach, nu voel je je in ieder geval vast gewaardeerd toch Luce?" Zei Alex terwijl Lucy zacht grinnikte. "Ja. En jij voelt je vast geweldig omdat ik niet mijn zin kreeg." 

"Nou ja, eigenlijk wel ja." 

~~~

A/N: :)

Ik wil vrienden zoals Alex en Regulus :(

maar hallo iedereen :D 

Het is een lange tijd geleden eigenlijk dat ik twee hoofdstukken op een dag heb gepost maar toch, voila!

Ik heb geen inspiratie voor een vraag...

Doe maar alsof ik iets heel nuttigs vroeg.

Maar dit was het weer!

Waarschijnlijk tot morgen maar misschien nog tot vanavond!

Groetjes Caya! 1168 woorden.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top