Deel 80

Na een half uur omrijden had Sirius opgegeven en naar Lucy geluisterd waarna ze binnen een kwartier in het kleine stadje aan waren gekomen.

Lucy en Sirius liepen de eerste winkel net binnen waarna Sirius' maag begon te rommelen en Lucy hem met een vragende glimlach aankeek. "Sirius als je honger hebt kunnen we iets gaan eten hoor." Zei ze waarna hij zijn hoofd schudde en Lucy zuchtte.

Ze liepen uiteindelijk met niets de winkel uit waarna Sirius' maag weer rommelde en Lucy zuchtte. "Kom we gaan iets eten." Zei ze waarna Sirius weer zijn hoofd schudde en Lucy fronste.

"Hoezo niet?" Vroeg ze waarop hij naar de vloer keek. "Mijn buik rommelt sowieso vaak. En daarbij heb ik al gegeten vanochtend." Zei hij waarop Lucy fronste en "dus?" Vroeg. "Je wilde toch niet de hele dag wegblijven? Eten in een stad duurt lang Luce." Zei hij waarna Lucy zuchtte en zacht glimlachte. "Sirius, het maakt me echt niet uit hoelang we wegblijven. James kan heus wel een dag alleen zijn hoor." 

Dat hoopte ze tenminste. 

Volgend jaar zou James geen lessen meer volgen op Hogwarts en Lucy zat dan pas in haar laatste jaar.

Hoe ging ze het in hemelsnaam een heel jaar zonder haar beste vrienden doen?

Maar daarbij had ze Regulus en Alex nog wel dus dat was een goed punt.

"Lucy? Is er iets?" Vroeg Sirius waarop Lucy hem aankeek en zacht fronste. "Huh? Oh nee hoor. Ik moest alleen ergens aan denken." Zei ze terwijl ze hem een kleine glimlach schonk en hem aan zijn arm meetrok. 

"Lucy waar gaan we heen?" Vroeg hij aan haar terwijl ze glimlachte en haar schouders ophaalde. Ze keek op het pleintje in het midden van de stad even rond en wees op een klein restaurantje. "Daar hebben ze vast wel iets te eten toch?" Vroeg ze waarna Sirius zacht glimlachte en zijn schouders ophaalde.

"Zullen we maar eens gaan kijken dan?" Vroeg hij waarna Lucy knikte en ze richting het kleine restaurantje liepen. "Hallo. Hebben jullie nog een tafel voor twee?" Vroeg Lucy waarna de serveerster glimlachte en knikte. "Natuurlijk. Volg mij maar." Zei ze waarna Sirius kort naar Lucy keek die rondkeek in het kleine restaurantje. 

Het was schattig en knus ingericht. Er waren geen ramen maar het restaurantje was goed verlicht waardoor het een knusse sfeer kreeg alsof je thuis was.

Ergens achterin gingen ze zitten en gaf de serveerster de menukaarten aan Sirius en Lucy. Nadat ze beide snel hadden besloten op wat ze wilden drinken liep ze weer weg en sloeg Lucy de menukaart open.

"Jeetje wat hebben ze veel hier." Mompelde ze waarop Sirius instemde en Lucy kort opkeek. Ze glimlachte zacht en keek kort naar haar tas die aan de rand van de stoel hing.

"Neem het geld nou gewoon aan Luce. Als je het perse terug moet betalen doe je dat volgend jaar dan maar wel eens."

Ze glimlachte bij de gedachte van gisterenavond en keek terug naar de menukaart.

"Sirius weet jij wat crêpes zijn?" Vroeg ze terwijl hij opkeek van de kaart en zijn hoofd schudde. "Ik heb geen idee. Maar het is vast lekker." Zei hij waarop Lucy zacht grinnikte.

"Hebben jullie een keuze kunnen maken?" Vroeg ze waarna ze de drankjes neerzette en Sirius opkeek en knikte. "Ik wil een pizza salami alsjeblieft." Zei hij waarna Lucy hem een blik gaf en ze richting de serveerster keek. "Mag ik de crêpes met hazelnoot pasta en aardbeien alsjeblieft?" Vroeg ze waarop de serveerster knikte en weer wegliep.

"Sirius je eet toch geen pizza als ontbijt?" Vroeg Lucy waarna hij zijn schouders ophaalde. "Jij weet niet eens wat crêpes zijn." Zei hij waarna ze zuchtte en haar koffie oppakte om een slokje te nemen.

"Wat was je van plan om James te geven deze kerst?" Vroeg Sirius waarna Lucy haar schouders ophaalde en zuchtte. "Ik heb echt geen idee." Mompelde ze waarna Sirius met zijn rietje in zijn cola begon te spelen. "Misschien iets zodat jullie volgend jaar regelmatig contact kunnen houden?" Vroeg hij waarna Lucy hem kort aankeek en iets wilde protesteren maar er kwam niets anders in haar hoofd als weet je zo'n slecht idee is het nog niet.

Ze keek naar haar mok koffie voor haar neus. 

"Ik denk niet dat ik hem daaraan moet herinneren tijdens kerst.." Mompelde ze waarop Sirius begrijpend glimlachte en "hey, ik snap het" zei. 

Nee. 

Je snapt het niet.

Lucy zuchtte en glimlachte. "Misschien wel. Als ik iets goeds kan vinden." Zei ze waarop Sirius glimlachte. 

Hun eten kwam niet snel daarna en Lucy keek verbaasd naar de kleine stapel dunne pannenkoeken die voor haar lag. Het zag er echt heerlijk uit en Sirius keek ook licht verbaasd naar haar bord.

"Ja want pannenkoeken zijn een beter ontbijt als pizza." Mompelde Sirius licht geïrriteerd waarna Lucy hem met opgetrokken wenkbrauw aankeek en hij een veel te grote hap van zijn pizza nam.

~

"Sirius! Je kan niet de hele winkel voor Remus leegkopen alleen zodat jij de truien weer kan stelen." Zei Lucy terwijl ze zuchtte.

Hoe vaak ze dat al had gezegd vandaag.

"Jawel. Remus verdient de wereld." Zei hij terwijl hij zijn derde mandje overvol gooide met verschillende truien. "Sirius." Zei Lucy terwijl ze alle truien uit zijn eerste en tweede mandje weer terughing waar ze hoorden. 

"Wat? Als je er ook een wilt mag dat hoor. Wil je een rode?" Vroeg hij waarna Lucy haar ogen rolde en hem boos aankeek. "Sirius. Hang de truien terug. Ja mag er maximaal vijf meenemen oké?" Vroeg ze waarop Sirius slikte en knikte.

Lucy was eng als ze boos was.

Enger zelfs als toen ze nog klein was, maar zelfs toen was ze al eng.

Toen Sirius na een half uur met een grote tas de winkel uitliep kon hij niet stoppen met praten over hoe zacht een van de truien was. Lucy luisterde met een geamuseerde glimlach op haar gezicht. 

Toen het begon te schemeren rond half zes besloot Sirius dat ze maar eens naar huis moesten gaan.

Lucy had voor Marlene en Lily twee matchende kettinkjes gekocht. Voor Remus had ze een van zijn favoriete boeken gekocht die ze van plan was om door te lezen en aantekeningen te geven zodat het een beetje personeel was. Voor Sirius had ze stiekem achter zijn rug om een doos met hondenbrokken gekocht waar ze van plan was om een gepersonaliseerde ring in te doen. Goud, want Remus kon niet tegen zilver. Ze had geen idee gehad wat ze voor Regulus of Alex moest halen maar ze had uiteindelijk voor beide jongens hetzelfde muggle boek gekocht waarvan ze wist dat ze hem beide nog niet hadden gelezen en dan konden ze hem beide annoteren en uitwisselen.

Voor James was ze met Sirius' idee gegaan en ze hadden op het einde van hun trip in de wegisweg gekeken voor een handig iets om in contact te blijven met elkaar.

Uiteindelijk was Lucy gegaan voor twee bronzen klapspiegeltjes met een sterrenpatroon op de voorkant dat iedere dag veranderde. Hij gaf aan waar de andere spiegel was en je kon erdoorheen praten met elkaar, hoever je dan ook weg was van de ander.

Toen ze eindelijk thuiskwamen vonden ze de vier jongens in de woonkamer zittend. Remus was een boek aan het lezen, Alex zat op schoot bij Regulus terwijl ze een muggle film aan het kijken waren en James lag half slapend op de bank.

"Hebben jullie ons geen welkom terug taart gebakken?" Vroeg Sirius waarop James even slaperig knipperde en opkeek naar Lucy en Sirius. Remus zuchtte en keek op. "Je was maar een halve dag weg Sirius." Zei hij waarna Sirius beledigd een hand naar zijn hart bewoog. "Je moet wel snappen dat voor een hond alles zeven keer zo lang duurt Moony." Zei hij waarna Regulus fronste en hem aankeek. 

"Tuurlijk Sirius." Mompelde hij terwijl Alex omkeek en zijn gezicht in Regulus' nek verborg waarna Regulus rood werd en Lucy grinnikte. James stak zijn handen uit naar Lucy die hem verbaasd aankeek en grinnikte. "Je moet toch nog twee minuten wachten terwijl ik de cadeautjes verstop voor jullie allemaal." Zei ze waarna James een pruillipje trok en Lucy de woonkamer uitliep waarna ze naar boven liep op de trap in de hal.

Ze liep haar kamer in en hurkte zodat ze de tas onder haar bed kon zetten waarna ze fronste. 

Er stond al een tas.

"Wacht nee Lucy! Niet in de tas kijken!" Riep James terwijl hij buiten adem de deur opende en Lucy licht geschrokken omkeek. 

Oh.

"Eh. Oké? Maar waar moet ik mijn cadeautjes dan zetten?" Vroeg ze terwijl hij fronste en zijn schouders ophaalde. "Ehh. Goeie vraag. Zet hem anders aan de andere kant van het bed dan raken we niet verward." Zei hij waarop Lucy knikte en opstond. Ze zette de tas aan de andere kant van het bed neer en stond weer op waarna James zacht glimlachte en zijn armen weer uitstak.

"Oké oké, jeetje ik kom al hoor." Mompelde ze terwijl ze richting hem liep en hij zijn armen om haar heensloeg. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd en liep voorzichtig achteruit richting het bed terwijl Lucy haar benen de rand voelde raken en ze omhoogkeek richting James.

"Ik houd van je Luce." 

"Ik houd ook ongelooflijk veel van jou James."

"Vast niet meer als hoeveel ik van jou houd." 

"Dat betwijfel ik."

~~~
A/N: Hallo :) 

Je zou toch denken dat als je ziek bent dat je meer hoofdstukken zou schrijven. 

Nou ja helaas voor jullie :(

Vraag: Hebben jullie nog liedjes die jullie in de playlist zouden zetten voor dit prachtige boek?

Ik ben een beetje bang eigenlijk want dit boek is zegmaar nog maar een paar hoofdstukken verwijderd van een kut einde en ik ben bang dat jullie me gaan aanvallen.

Maargoed, het was jullie keuze om dit boek te lezen ik heb jullie nooit gedwongen :)

Tot morgen! Groetjes Caya!

1664 woorden.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top