Deel 79

Verassend genoeg was iedereen twee dagen later weer volledig geheeld en vol in de kerststemming. Lucy had nog steeds geen brief van het ministerie gekregen en had er niet meer echt aan gedacht. 

Sirius had Lucy om half vijf wakker gemaakt om te gaan shoppen in de stad dichtbij het kleine dorpje waarna James hem geïrriteerd had aangekeken en Lucy moest grinniken. "Oh dramaqueen. Je kan echt wel twee uur zonder me hoor. En anders kruip je maar bij Regulus en Alex in bed hoor. Het boeit hun vast niets." Zei ze terwijl ze zijn trui van de vloer afpakte en hem over haar blouse aantrok. 

"Luce, we gaan wel langer weg zijn als twee uur hoor." Zei Sirius waarop James hem nog bozer aankeek en zijn armen rond Lucy's middel sloeg. "Nee. Je blijft hier. Bij mij. In bed. De hele dag." Zei hij terwijl Lucy grinnikte en hem een lange kus gaf. "Je wilt toch cadeautjes hebben?" Vroeg ze waarop hij zijn hoofd schudde. 

"Ik ben al blij als ik zoveel mogelijk tijd met jou mag doorbrengen." Zei hij terwijl Sirius diep zuchtte en zichzelf op het bed liet vallen tussen de twee in. "Kom ik ga je stelen." Zei hij terwijl hij Lucy in haar zij prikte en ze begon te lachen. Hij grijnsde licht naar James en tilde Lucy op waarna ze hem bedreigend aankeek en hij haar losliet.

"Doei James. Love you." Zei ze waarna ze hem een kus stuurde door de lucht en hij een pruillipje trok. "Kom alsjeblieft snel terug." Zei hij terwijl Lucy zacht grinnikte en de deur van James' kamer sloot.

"Kom." Riep Sirius enthousiast terwijl hij haar meetrok aan haar arm en ze beide bijna van de trap afvielen waarna ze beide in lachen uitbarstten.

"Jezus kunnen jullie niet zachter doen?" Mompelde Regulus licht geïrriteerd en slaperig uit de woonkamer waarna Lucy fronste en de woonkamerdeur opende. "Mag ik vragen waarom je op de bank slaapt?" Vroeg ze waarop Sirius de gordijnen opentrok en "wakey wakey Reggie" grinnikte.

"Tief op klootzak." Mompelde hij terug terwijl hij zijn hoofd in zijn kussen verstopte en Lucy een kussen tegen zijn achterhoofd aangooide.

"Wat is dit?" Vroeg ze terwijl ze fronste en bovenop zijn benen op de bank ging zitten. Ze pakte een van de muggle tijdschriften op en opende het tijdschrift maar voordat ze iets kon lezen trok Regulus het tijdschrift snel uit haar handen en werd hij rood van schaamte.

"Wat? je hoeft je niet te schamen als je over seks leest hoor Reggie." Zei Sirius terwijl hij een ander tijdschrift oppakte die Regulus ook wegtrok. Hij keek licht geërgerd naar Sirius. "sorry, ik realiseerde me even niet hoe vervelend je was als je buiten tegen een boompje moet gaan plassen." Mompelde hij terug waarop Sirius hem verontwaardigd aankeek en zuchtte.

"Kom Lucy. Meneertje ik plas nog steeds in mijn broek is te druk bezig met seks tijdschriften te lezen." Zei Sirius terwijl Regulus het kussen richting hem gooide en Lucy grinnikte. "Ten eerste plas ik niet meer in mijn broek, en ten tweede zijn het geen seks tijdschriften." Zei hij waarop Sirius hem verbaasd aankeek. "Wat zijn het dan wel?" Vroeg hij terwijl hij een wenkbrauw optrok, zijn onmiskenbare grijns op zijn gezicht.

Regulus werd weer rood en mompelde iets zodanig zacht dat Lucy en Sirius het beide niet konden horen.

"Als je het niet wilt vertellen is het goed hoor." Zei Lucy zacht glimlachend terwijl hij haar aankeek en haar gezicht spiegelde. "Het zijn huistijdschriften. Aangezien ik zestien ben kan ik bij mijn eigen geld van wat er nog van over is en ik dacht dat het misschien wel tijd was voor mijn eigen plekje. Met Alex." Voegde hij eraan toe waarna Lucy glimlachte.

Je zou maar bij je geld kunnen wanneer je zestien bent.

Maar ja, dat is een voordeel van een Black zijn.

"Waarom?" Vroeg Sirius. Hij leek niet erg blij met het nieuws. Hij leek eerder verdrietig, en een beetje bang.

"Nou ik was niet van plan om hier voor de rest van mijn leven te wonen met Lucy en James." Zei hij terwijl Lucy grinnikte. "Wie zegt dat ik en James later samen gaan wonen? Misschien is James me dan alweer beu en ga ik zelf ergens wonen." Zei ze waarop Regulus en Sirius haar beide droog aankeken. 

"Oké, misschien niet. Maar wie weet wat de toekomst brengt toch?" Zei ze waarop Regulus haar gelijk gaf. 

"Maar waarom wil je ergens anders gaan wonen? Je kan ook bij mij komen wonen." Zei Sirius waarna Lucy hem vragend aankeek en de angst en verdriet terug in zijn ogen verscheen.

Hij was bang dat Regulus hem alleen zou laten.

Regulus fronste en keek Sirius vragend aan. "Even realistisch hoor, jij bent bijna nooit in je huis. En het is veel te klein voor drie, laat staan vier mensen. En buitenom dat vind ik het ook fijn om mijn eigen plekje te hebben." Zei hij waarop Sirius abrupt opstond en de woonkamer uitliep.

"Wat the fuck heb ik nou weer mis gezegd?" Mompelde Regulus gefrustreerd terwijl Lucy hem verontschuldigend aankeek en ook opstond. "Hij is gewoon bang dat je weggaat en nooit meer terug komt." Zei ze waarna Regulus fronste en ook opstond. 

"Waarom zou hij dat nou weer denken? Hij snapt hopelijk toch wel dat ik van hem houd en dat ik zoiets nooit zou doen?" Vroeg hij waarop Lucy zacht knikte. "Jawel, maar toch is het lastig om zulke dingen soms los te laten. Zeker voor Sirius. Jullie twee zijn samen door zoveel gegaan dus dit komt redelijk hard aan bij hem." Legde ze uit waarna Regulus zwak glimlachte en haar een knuffel gaf. 

"Waren we echt wel ergens zonder jou Luce?" Vroeg hij waarop Lucy haar hoofd schudde en Regulus haar losliet. "Nope. Zonder mij waren jullie allebei depressief en boos op elkaar." Zei ze waarop Regulus zacht grinnikte.

"Ik ben blij dat jij vanuit alle slobberige purebloods mijn koekje had gestolen toen we vier waren." Zei hij waarop Lucy hem verontwaardigd aankeek. "Zeg jij had mijn koekje gestolen. Gemenerik." Zei ze waarop hij grinnikte en Lucy en Regulus beide naar de trap keken die in de woonkamer uitkwam. 

"Oh. Goeiemorgen Luce. Mag ik weten waar jij was!" Riep Alex boos richting Regulus die schuldig naar de vloer keek.

"Ik ga maar eens kijken of Sirius een goede boom kan vinden om tegen te pissen." Zei Lucy waarna Regulus haar kort aankeek met een glimlach op zijn gezicht en ze knipoogde.

Ze liep de woonkamer uit en liep naar de overkant van de hal waarna ze door de achterdeur naar buiten liep en verbaasd naar Sirius keek die op het stenen muurtje in de tuin van het huis zat. Hij draaide zich om toen hij Lucy zag en glimlachte zwak waarna Lucy naast hem ging zitten.

"Waarom groeien ze op Luce?" Vroeg hij terwijl hij in de verte staarde. "Omdat de wereld dat van ze vraagt." Zei ze waarna hij haar aankeek en ze zacht glimlachte.

"Kom we gaan naar de stad." Zei hij waarna hij van het muurtje afsprong en op zijn motor ging zitten. Lucy grinnikte zacht en ging achter hem zitten waarna hij wegreed en ze haar armen om zijn middel sloeg.

"Sirius hier moet je links niet rechts!" 

~~~

A/N: BESTE MENSEN DIE DIT BOEK LEZEN.

IK BEN EEN TELEURSTELLING VOOR MEZELF WANT IK BEN VERGETEN OM JULLIE TE DWINGEN OM SIRIUS FIJNE VERJAARDAG TE WENSEN GISTEREN.

Dus hierbij: WENS HEM FIJNE VERJAARDAG OF IK ZORG ERVOOR DAT JE LEVEN ZEER SLECHT WORD.

Hehe.

Hallo iedereen :)

Ik heb btw zojuist ook vastgesteld met welke cliffhanger het tweede boek gaat eindigen, want helaas wordt ook dit boek te lang om het laatste boek in de series te zijn.

Oeps.

Vraag: Wat is jullie absolute favoriete kerstliedje om keihard mee te zingen?

De mijne denk ik underneath the tree van Kelly Clarkson :)

Maargoed, dit was het weer.

Tot morgen!

Groetjes Caya. 1332 woorden

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top