Deel 72

De maand vloog voorbij en voordat Lucy het wist was het weer bijna kerst.

Lucy was altijd vrolijk in de kerstperiode. Ze had verschillende cadeautjes voor iedereen kunnen kopen met het kleine beetje geld dat ze had verdiend en had ze allemaal, netjes ingepakt onderin haar hutkoffer gestopt.

Toch was ze vandaag in een stuk minder goede mood.

Ze had de hele avond slecht geslapen en werd telkens met nachtmerries wakker. Daarbij was James ziek en lag hij in de ziekenzaal totdat hij weer beter was.

Lucy liep nog half slapend richting de ziekenzaal en klopte op de deur waarna ze hem voorzichtig opende. James zag haar binnenlopen en glimlachte zacht. Zijn gezicht was bleek en zijn wangen waren rood. Lucy ging naast hem op zijn bed zitten en gaf hem een kus op zijn voorhoofd. "Voel je je alweer beter?" Vroeg ze waarop hij zacht zijn hoofd schudde en madame Pleister naar binnen kwam lopen. 

"Goeiemorgen James. Oh hallo Lucy, hoe gaat het met jou?" Vroeg ze waarop Lucy gaapte en glimlachte. "Goed hoor. Ik kwam gewoon even kijken bij James voordat de lessen begonnen." Zei ze waarop James fronste. "Het is dinsdag toch?" Vroeg hij waarop Lucy fronste en knikte.

"Lucy, op dinsdag heb je het eerste uur les." Zei hij terwijl Lucy's ogen groot werden en ze geschrokken opsprong. "Shit! Oh, sorry mevrouw. Ik moet gaan. Ik zie je vanmiddag wel weer James!" Riep ze terwijl ze de ziekenzaal uitrende richting verzorging van fabeldieren.

"Hallo professor. Sorry dat ik te laat ben ik- oh." Zei Lucy verbaasd terwijl ze het lokaal binnenliep en een rond de dertigjarige man zag staan voor het klaslokaal. Hij had rood haar en keek verbaasd richting Lucy. "Hallo. Lucy Malfoy gok ik?" Vroeg hij terwijl hij op de lege plek naast Alex signaleerde. 

Ondertussen keek iedereen vragend naar Lucy. "Ja. Sorry dat ik te laat ben. Ik moest nog langs de ziekenzaal en was vergeten dat ik het eerste uur les had." Verontschuldigde ze zich waarop de man zacht knikte en haar signaleerde om te gaan zitten. 

"Wie is hij?" Fluisterde Lucy zacht naar Alex die grinnikte terwijl Lucy haar spullen uit haar tas haalde. "Hij is Arthur Weasley. Een goede vriend van Dumbledore geloof ik. Hij valt in." Legde hij uit terwijl Lucy zacht knikte. 

Weasley.

Pureblood familie, deel van de heilige 28.

Iets klikte er in Lucy's hoofd en ze kreeg een pijnlijke flashback van toen ze nog jong was.

Ze greep richting har hoofd en sloot haar ogen terwijl Alex geschrokken naar haar keek en Regulus, die voor hun zat snel omdraaide.

~

"Ah. De jonge Lucy Malfoy toch? Wat zie je er toch prachtig uit vandaag Lucy." Zei Septimus Weasley, een van Abraxas' beste vrienden tegen de zesjarige Lucy die zacht glimlachte en achter haar vader ging staan. 

"Pap, waarom moest ik ook alweer perse mee naar die snobberige feestjes?"

Lucy keek verbaasd naar de roodharige jongen die geïrriteerd naar Septimus keek. "Nou nou Arthur. Je bent nou eenmaal een pureblood. Wees blij met wat je krijgt oke?" Zei hij terwijl hij verontschuldigend naar Abraxas keek. 

"Sorry voor Arthur. Hij doet niet altijd zo stom hoor." Zei hij terwijl Lucy zacht aan haar vaders pak trok en Abraxas naar beneden keek. "Mag ik naar Regulus?" Vroeg ze zacht waarop Abraxas glimlachte en knikte. "Tuurlijk Lucy. Doe Walburga de groeten van me als je haar ziet." Zei hij waarop Lucy knikte en wegliep.

~

"Oh kijk de dramaqueen word weer wakker." Mompelde een van de Slytherins uit Lucy's jaar terwijl ze zuchtte en knipperde. Haar hoofd deed minder pijn, maar de vlekken voor haar ogen gingen niet weg.

"Sorry professor." Zei ze zacht waarna Arthur haar onderzoekend aankeek. "Kan ik je na de les misschien spreken?" Vroeg hij waarop Lucy verbaasd opkeek en zacht knikte. Ze keek snel weer naar haar boek en deed een poging om goed mee te doen de rest van de les.

Na de les liep ze richting het bureau waar de invaldocent aanzat en toverde hij een stoel tevoorschijn.

"Hallo Lucy. Thee?" Vroeg hij waarop Lucy zacht knikte en hij twee kopjes thee inschonk. "Wil je misschien nog iets beter uitleggen waarom je precies te laat was? McGonnagoll vroeg me om iets beter op een aantal studenten waaronder jou te letten." Zei hij waarna Lucy hem verbaasd aankeek en zuchtte.

"Nou ja ik moest niet perse langs de ziekenzaal, maar James Potter, mijn vriendje, is erg ziek en ik wilde hem nog bezoeken voordat ik naar de les ging. Ik was echt vergeten dat ik het eerste uur les had." Zei ze waarna hij begrijpend knikte. 

"Maar als je als eerste ding vandaag naar de ziekenzaal bent gegaan hebt je nog niets gegeten, of wel?" Vroeg hij waarop Lucy's ogen iets groter werden van realisatie en ze zacht "oh" mompelde.

"Het geeft niks hoor. Ik ga het niet doorvertellen aan McGonnagoll, geen zorgen. Ik weet dat jaar zes erg stressvol kan zijn soms." Zei hij waarna Lucy zacht glimlachte en hij haar een koekje aanbood. 

"Nee dankje. Ik heb nu een vrij uur dus ik g wel even naar de keukens om fatsoenlijk te eten." Zei ze waarop Arthur zacht knikte. "Oh Lucy, ik heb nog een vraag." Zei hij terwijl Lucy hem vragend aankeek en zacht knikte. "Weet jij misschien wat een blikopener precies doet?" Vroeg hij terwijl Lucy fronste en hij zuchtte. "Laat maar. jij bent natuurlijk ook geen muggleborn." Mompelde hij terwijl Lucy zacht glimlachte. "Ach. Ik denk zelf dat het een blik opent." Zei ze waarna ze glimlachte en opstond.

Ze liep het lokaal uit en keek vragend naar Remus die haar met opgetrokken wenkbrauw op stond te wachten.

"Waarom duurde het zo lang?" Vroeg hij waarna Lucy hem snel uitlegde dat ze te laat was en hij zuchtte. "Kom. De toverdrank lokalen zijn nu toch leeg dus dan heb je niemand die van plan is om ons idee te stelen." Zei hij terwijl Lucy fronste en diep zuchtte.

"Oh jeetje. Sorry Remus, ik was helemaal vergeten dat we vandaag gingen beginnen met het brouwen van de toverdranken. Maar jij hebt je boek bij dus dat is goed." Zei ze waarop hij zacht knikte. Lucy negeerde haar rommelende maag en liep achter Remus aan richting het toverdranken lokaal terwijl hij haar probeerde over te halen om een ander drankje te doen als amortentia. 

"Nee Remus. Weet je wel niet hoe leuk het is om amortentia in de klas te presenteren en ze dan te laten raden wat het is en waar het naar ruikt?" Zei ze terwijl hij haar gelijk gaf en grinnikte. 

"Oh. Ik wist niet dat ze bloedverraders hierin lieten in de pauzes." Sneerde Barty Crouch, een zesdejaars Slytherin richting Lucy en Remus. Lucy zuchtte diep en liep langs hem.

"Lily is allergisch voor populieren bladeren, je kan beter een ander toverdrankje kiezen." Zei ze terwijl Barty haar licht geïrriteerd aankeek.

"Het boeit me vrij weinig wat jou vriendinnetje ervan vind Malfoy." Sneerde hij terwijl hij de bladeren in het toverdrankje gooide en Lucy zuchtte. "Je werkt samen met haar Crouch. Ik wil alleen maar helpen." Zei ze terwijl hij haar geïrriteerd aankeek. "Nogmaals, het boeit me niets wat je mudblood vriendinnetje ervan denkt." Zei hij waarop Lucy het blijkbaar had gehad en Remus iets in de ketel zag vallen waarna het explodeerde. 

Lucy keek geschrokken om van de klap en Crouch keek haar woedend aan. 

"Stomme nietsnut! Het was bijna klaar!" Riep hij terwijl Lucy hem vragend aankeek. "Ik deed helemaal niets! Ik heb niet eens een toverstok!" Riep ze ter verdediging terwijl hij haar woedend aankeek. "Oh ja. Die had Snape gebroken, of niet?" Zei hij uitdagend terwijl Lucy diep adem haalde en haar ogen rolde.

Geef op.

Geef toe aan de woede het boeit toch niemand.

Sla hem.

Lucy keek Crouch doordringend aan en hij trok een lastig focussend gezicht. "Je was dus wel nog oud genoeg om de geweldige occlumency lessen mee te leren." Zei hij waarop Lucy licht grijnsde. "Nee. Ik weet gewoon hoe ik onbelangirjke shit kan uitstellen. Nu opdonderen voordat ik je wel sla." Zei ze waarop Crouch een ontevreden gezicht trok en wegliep.

"Jeetje wat was dat nou weer?" Mompelde Remus terwijl hij iets in het zach borrelende drankje gooide en Lucy haar schouders ophaalde. "Oh mijn pappie is rijk en ik ook. Oh oh kijk mij ik word na mijn schooltijd een maasamoordenaar en vermoord mijn rijke pappie zodat ik het ministerie over kan nemen." Zei ze in een imitaite van een heel hoog stemmetje wat niet eens een beetje op Crouch's stem leek. 

"Nou nou. Niet alle Slytherins zijn moordenaars hoor Lucy." Zei Remus terwijl het drankje abnormaal paars werd en Lucy zacht kreunde. "Nee. Remus je moest er geen leliebladeren indoen maar gedroogde rozenbladeren." Zei ze terwijl hij haar verbaasd aankeek en zacht zijn hoofd schudde.

"Nee. Het boek zegt leliebladeren." Zei hij terwijl Lucy zuchtte. "Het is onlogisch om er leliebladeren in te doen. Leliebladeren overschaduwen de kikkerogen te erg en cijferen een onjuiste hoeveelheid van de aswinder eieren uit. Rozenbladeren moesten erbij." Zei ze terwijl hij zuchtte en zijn boek voor haar neerlegde. "HIer. Leliebladeren. Ik deed niets fout volgens het boek." Zei hij waarop ze het doorstreepte in zijn boek en hij haar boos aankeek.

"Het boek heeft niet altijd gelijk. Ik ben geboren met een talent om te weten welk ingredient wat doet in een toverdrankje en mijn vader heeft het me geleerd om het te onthouden. Plus ik ben beter in toverdranken als jou." Zei ze waarna Remus gefrustreerd zuchtte en "wat jij wilt Lucy" mompelde terwijl hij de ketel oppakte en leeggooide.

Na een half uur was Remus tot de conclusie gekomen dat het wel gedroogde rozenbladeren moesten zijn.

~~~

A/N: Lucy is gewoon geweldig in toverdranken :)

Vraag: Wat zou jullie beste vak zijn op Hogwarts denk je?

Ik denk dat van mij astronomie, omdat ik dat heel interessant vind en dan waarschijnlijk zou opletten in de les. 

Maargoed, dit was het weer.

Tot morgen iedereen!

Groetjes Caya! 1680 woorden.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top