Alleen had madame Pleister hem weggestuurd uit de ziekenzaal en had hij niets tegen Sirius gezegd.

Ze waren nog steeds niet weer goed ook al was het nu voor beide jongens duidelijk dat ze het allebei wilden.

Of dacht Sirius gewoon dat hij dood zou gaan en meende hij het niet?

~

"Lucy, hey kom hier. Het komt echt wel goed tussen die twee hoor ze kunnen niet leven zonder de ander." Mompelde James terwijl hij zijn armen rond Lucy's middel sloeg en haar op zijn schoot trok. "Weet ik. Ik vind het alleen verschrikkelijk hoeveel tijd erover strekt dat ze niet samen zijn." Mompelde ze terwijl James zacht knikte en zijn hoofd in Lucy's nek verborg. 

Lucy grinnikte en draaide haar hoofd richting hem waarna hij haar onschuldig aankeek en glimlachte, kattenkwaad in zijn ogen zichtbaar. 

"Oh jee wat ben je van plan?" Mompelde ze, zacht grinnikend terwijl James haar onschuldig aankeek. "Helemaal niets. Je haar ruikt gewoon lekker." Zei hij terwijl Lucy grinnikte. "Leuk geprobeerd, poging twee?" Vroeg ze terwijl James zuchtte.

"Als je er geen zin in hebt zeg het dan gewoon." Mompelde hij terwijl Lucy grinnikte en hem op zijn neus kuste. "Wie zei dat ik er geen zin in had?" Vroeg ze waarna James grijnsde en haar optilde.

"Oké dan. Omdat je er zo op aandringt." Zei hij waarna hij zijn shirt over zijn hoofd uittrok en de deur opende.

"Jemig tief eens een keer op." Mompelde James waarna Lucy grinnikte en Regulus geschrokken van James naar Lucy staarde. Hij kuchte kort en grijnsde richting Lucy. "Je weet dat ik dit nooit ga vergeten toch?" Vroeg hij waarop Lucy lachend haar ogen rolde.

"Dit is een uiterst interessant verhaal voor jullie kinderen natuurlijk, hoe ze zijn ontstaan." Zei hij terwijl hij een peinzend gezicht trok en James een kussen naar hem gooide. 

"Ja ja. Maar er komen geen kinderen waar je het aan kunt vertellen als we geen privacy krijgen, dus ik vraag je nog een keer aardig of je weg kan gaan." Zei hij waarop Lucy hem verbaasd aankeek. "Zeg ik ben zestien he James?" Zei ze waarop hij haar aankeek. "Ik zei toch ook niet dat je nu een kind kreeg?" Vroeg hij waarop Lucy zuchtte en richting Regulus keek die tegen de deurpost aanleunde alsof hij een film aan het kijken was.

"Oh nee hoor ga maar rustig door ik vermaak me wel." Zei hij terwijl hij een popcorn bak tevoorschijn toverde en Alex zijn hoofd door het deurgat stak. "Oh jeetje. Sorry jongens we gaan al." Zei hij terwijl hij een poging deed om Regulus mee te trekken zonder succes.

"Kom op Reg. Je kan morgen tijdens het ontbijt uitgebreid met Lucy praten over hun seks van vanavond. Ik hoef dit echt niet te zien." Zei hij waarna Regulus zuchtte en het kussen teruggooide. "Wij zijn in de andere kamer." Zei hij waarna hij de deur dichtdeed en Alex en Regulus in de andere kamer in het bed gingen liggen.

"Weltrusten nerd." Mompelde Regulus naar Alex die tegen hem aankroop en zacht grinnikte. "Hoe kan ik een nerd zijn als jij altijd muggle boeken leest en ik alleen lees als het echt nodig is of als het een goed boek is?" Vroeg hij terwijl Regulus zijn schouders ophaalde.

"Betekent dat dat je mijn favoriete boeken leuk vind?" Vroeg hij waar Alex geen antwoord meer op gaf. Regulus draaide hem voorzichtig om, hij was al in slaap gevallen.

Dat was ook een duidelijk verschil tussen Regulus en Alex. Waar Alex gelijk in slaap kon vallen als hij moe was, kon Regulus soms de heel nacht opblijven omdat hij niet in slaap kwam.

~

Regulus moest terugdenken aan de eerste keer dat hij Alex had gezien, na de sortering in hun eerste jaar. Hij ging naast Regulus zitten die hem vragend aankeek. Hij had niet eens opgemerkt dat de sortering was doorgegaan. 

Hij was te druk bezig met zich zorgen maken over Lucy.

Zou ze nu uit de familie worden geschopt? Mochten ze wel nog vrienden blijven? Moest ze naar een andere school?

"Hoi. Ik ben Alex." Zei de jongen terwijl Regulus hem verstoord aankeek en "Donder op ik ben niet geïnteresseerd in vrienden" snauwde.

Alex had hem met tranen in zijn ogen aangekeken en was opgestaan om naast iemand anders te zitten. De twee jongens leken op elkaar, ze waren waarschijnlijk broers. Een meisje vanaf de Ravenclaw tafel was omgedraaid en was aan het praten met Alex en de andere jongen. Ze leek niet op een van de twee en gokte dat ze vast het vriendinnetje was van de oudere jongen.

Waarom lette hij überhaupt nog op hem?

Regulus was zeker dat de jongen minder belangrijk was als hem en hij rechtte zijn rug. Hij moest zijn ouders trots maken nu Sirius alles wat hij moest doen verklootte.

Hij was er later die avond achter gekomen dat hij een kamer moest delen met de jongen en had na een aantal minuten uitgevonden dat het meisje zijn oudere zus was, en de tweelingzus van zijn broer.

Hij was opzich wel aardig, maar Regulus was er bijna zeker van dat zijn ouders hem niet 'puur genoeg' zouden vinden en had hem afgesnauwd toen hij een poging deed om te helpen met het uitpakken van zijn spullen. 

"Zeg ik ben niet degene die de beste vriend van een bloedverrader is hoor." Zei hij waarop Regulus hem woedend aankeek. Hij greep zijn toverstok en richtte hem op Alex. "Zeg nog een woord over Lucy en je bent er geweest." Zei hij laag, op een donkere toon die Alex een rilling over zijn rug liet glijden.

"Hey Alex? Oh jeetje typisch een Black zie ik?" Mompelde zijn zus die binnenliep met een platenspeler in haar handen. "Donder op Nott." Sneerde hij naar het meisje die verontwaardigd de platenspeler neerzette op Alex' bed en richting Regulus liep.

"Mag ik weten wie zijn grote mond niet kan houden en oudere mensen niet kan respecteren?" Vroeg ze terwijl Regulus haar droog aankeek. "Ten eerste, ik hoef jullie niet te respecteren jullie zijn onder mij. Ten tweede mijn naam is Sirius." Zei hij waarop Alex fronste en Regulus hem een dodelijke blik schoot.

"Aha. Regulus dus. Hoe klinkt nablijven de rest van de week?" Stelde ze voor terwijl Regulus haar droog aankeek. "Prima." Mompelde hij terwijl hij op de kalender wees en zelfvoldaan grijnsde. 

Het was zondag vandaag.

Het meisje grijnsde licht en keek hem onder de indruk aan. 

"Weet je? Jij bent slim. Als je nou nog eens je eigen keuzes kon maken weet ik zeker dat je veel belangrijks gaat doen in je leven." Zei het meisje waarna ze de kamer weer uitliep en Alex vragend naar Regulus keek.

"Niemand kan zo goed omgaan met mijn zus. Nou ja, behalve Narcissa en Andromeda dan. Oh en Austin maar hun zijn een tweeling dus ja." Mompelde Alex waarna Regulus licht grijnsde. "Gave platenspeler. Mijn broer heeft er ook een maar hij laat dat ding altijd op Hogwarts omdat moeder hem anders verbrand." Zei hij waarna hij de gordijnen voor de ramen dicht toverde en in slaap viel met genoeg aan zijn hoofd om over te denken.

Zijn zus.

Regulus had Alyssa, Alex' zus drie keer meer gezien in zijn eerste jaar. Hij wist nog dat Alyssa in haar zesde jaar goede vrienden was met Narcissa, die toen der tijd Lucius al datete. Maar hij herinnerde niet dat Alyssa in zijn derde jaar op school was.

Of dat Alex ooit nog over haar had gepraat.

Zou er iets zijn gebeurd met haar?

Het voelde vreemd voor Regulus om de herinneringen over Alex' zus te herinneren, alsof ze zo ver waren weggestopt dat hij ze niet mocht herinneren.

Narcissa.

Zij had hem in zijn derde jaar gevraagd of ze een spreuk op hem mocht uitproberen voor haar examen. Ze had beloofd dat de spreuk niet gevaarlijk zou zijn en hij had ingestemd.

Het was een spreuk waardoor hij haar vergat.

Maar waarom?

~~~

A/N: We gaan even negeren dat ik dit hoofdstuk eigenlijk voor morgen wilde houden.

Maar hallo hallo, hoe gaat het met jullie?

Met mij goed. 

Ik vind het altijd leuk om van die gare mysterieuze mensen in het verhaal te gooien en om het dan te laten leven in jullie gedachten zodat jullie allemaal theorieën over hun gaan bedenken hehe.

Vraag:  Wat denken jullie dat er precies is met Alyssa? Een heel verhaal graag ik verveel me. 

Goh, hoe zou dat nou komen.

Lol oke, dit was het weer. 

Nu ga ik toch wel stoppen hoor met schrijven.

Of ik ga aan mijn nieuwe boek idee werken...

Ik denk trouwens dat ik zegmaar een ander boek met een hele andere verhaallijn tegelijk met de Lucy boeken wil gaan posten maar ik weet nog niet zeker welke van mijn twee ideeën ik wil gaan gebruiken, dus jullie moeten nog even wachten.

Maargoed, dit was het weer. 

Nu toch echt tot morgen!

Groetjes Caya! 1495 woorden.