Deel 64
Na een paar minuten had James Lucy zover gekregen om naar de ziekenzaal te gaan waar ze Remus op een van de bedden hadden gevonden. Hij zat rechtop en was met madame Pleister aan het praten.
Hij was niet ziek.
Wat was er dan wel?
James had geen nut om het gesprek af te luisteren en kuchte zacht waarna Lucy hem kort aankeek en Madame Pleister en Remus beide omkeken naar de twee.
"Oh. Hey jongens." Zei Remus zacht terwijl Lucy hem een beetje verbaasd aanstaarde.
Remus vroeg zich af of ze nog iets ging zeggen of hem gewoon bleef aanstaren alsof hij net Apollo uit het raam had gegooid.
"Is er iets?" Vroeg madame Pleister terwijl James knikte en madame Pleister licht geschrokken, maar ook niet helemaal verbaasd opstond. "Laat me raden, er is iets met Lucy gebeurd?" Vroeg ze waarna Lucy naar de vloer keek en madame Pleister zacht glimlachte.
"geen zorgen hoor Lucy. Ik ben blij dat je altijd naar mij komt als er iets is. Kan je me vertellen wat er is gebeurd?" Vroeg ze waarop Lucy haar mond opende en er niets uitkwam. Madame Pleister keek haar geschrokken aan en liet haar richting het bed naast Remus lopen die een beetje ongemakkelijk glimlachte en bezorgd naar James keek die zijn blik gefocust had op Lucy.
"Sneep heeft haar gewurgd. Tot ze bijna dood was. Ook heeft hij woorden gegraveerd in Lucy's huid. En hij heeft haar toverstok gebroken." Zei hij kort waarop madame Pleister begrijpend knikte en naar Remus keek.
"Remus, zou jij misschien samen met James Dumbledore, Slughorn en McGonnagoll kunnen halen. Bij zulk soort dingen praten we namelijk snel over schorsing." Zei ze terwijl Lucy licht geschrokken opkeek en madame Pleister licht glimlachte. "Jij niet Lucy. Maar de mensen die het gedaan hebben." Legde ze uit waarop Lucy zacht knikte.
James en Remus verlieten samen de ziekenzaal en gelijk toen Remus de deur had gesloten stopte James met lopen. "Wat is er gebeurd tussen jou en Sirius?" Vroeg hij waarop Remus diep zuchtte. Hij negeerde de vraag en liep door richting McGonnagolls kantoor. "Ze is op het feest Remus. En negeer me niet." Zei hij waarna Remus hem kort boos aankeek en richting de grote hal liep.
James zuchtte en liep achter hem aan. Hij hield hem makkelijk bij maar Remus liep stug door en negeerde het feit dat James naast hem liep.
"Jullie zijn uit elkaar. Of niet?" Vroeg hij waarna Remus stopte met lopen en James hem spiegelde.
"Ja. Kan je er nu over ophouden?" Vroeg hij kortaf waarna James zuchtte en Remus weer weg wilde lopen maar James was sneller en pakte zijn arm vast. "Nee. je moet over zulke dingen praten Remus." Zei hij waarna Remus hem boos aankeek.
"Probeer niet over dingen te praten die je zelf niet hebt meegemaakt James. Of heb jij wel een keer op het punt gestaan om of uit elkaar te gaan met Lucy?" Zei hij boos waarna James zijn arm losliet en Remus wegliep.
Vergeet James' hart maar.
Die is nu toch al gebroken.
James was de persoon die er altijd voor iedereen was. Degene die altijd evenveel om iedereen af. Iedereen kwam naar hem om te praten, of om te lachen. Om te huilen.
Hij hield van zijn vrienden.
En dit deed hem pijn.
Hij knipperde de tranen weg ene liep op een snel tempo langs Remus richting de grote hal waar hij de deuren opende en naar binnen liep gevolgd door Remus die zijn hoofd naar de vloer had gericht.
"Prongs! Moony!" Riep Sirius enthousiast terwijl Remus zuchtte en doorliep en James stopte met lopen. "Genoeg. Of je gaat naar boven Sirius of je stopt met drinken." Zei hij waarna Sirius een pruillipje trok en hij James als een kleuter aankeek die geen snoepje mocht. "Je bent mijn vriendje niet." Zei hij terwijl hij zijn tong uitstak en weg wilde lopen maar James pakte zijn arm vast en was sneller.
"Als je niet dronken was wist je dat je geen vriendje meer hebt. Kom mee Lucy ligt in de ziekenzaal." Zei hij terwijl hij Sirius meetrok en zijn glas alcohol gericht op Sneeps voeten op de vloer gooide waarna de mix van alcohol en stukjes glas bij Sneeps voeten kapot kletste en zijn benen raakte.
Sneep keek woedend op en James schoot hem een korte dodelijke blik waarna hij achter Remus aansnelde met Sirius recht achter hem.
Sirius kreeg de woorden van James nu pas binnen in zijn hoofd en hij begon de verbindingen te leggen.
Nee.
Fuck.
Dankjewel James.
Hij wilde juist dronken genoeg zijn zodat hij het niet zou herinneren.
Nu deed hij dat wel.
Er verschenen tranen in zijn ogen en hij trok zijn arm los van James die stopte met lopen en zich omdraaide. "Wat is er nou weer Sirius?" Vroeg hij licht geïrriteerd terwijl Sirius eruitzag alsof hij ieder moment begon te huilen en James zuchtte.
Fijn.
"Hey. Sirius het is oke. Kom, Remus zoekt de professors zelf maar jij moet even ergens anders heen." Zei hij terwijl hij kort naar Remus keek die met Slughorn en McGonnagoll aan het praten was. "Nee. Nee. Lucy ligt in de ziekenzaal, zij heeft nu prioriteit." Zei hij waarna James fronste. "Zeker?" Vroeg hij waarop Sirius knikte.
Lucy begreep hem vast beter.
Slughorn en McGonnagoll liepen met Remus mee langs de twee jongens die de professors en Remus volgden richting de ziekenzaal.
"Sorry Poppy. Dumbledore is op het moment niet op school maar als het verhaal van Remus waar is dan weet ik zeker dat meneer Sneep van school word gestuurd." Zei Slughorn waarop McGonnagoll hem gelijk gaf en madame Pleister zacht zuchtte.
"Gelukkig stopte hij op tijd. Zulke dingen zijn lastig terug te draaien zonder magie. Maar met magie weet je nooit precies hoever je gaat. Ik denk dat Lucy veel geluk heeft dat ze over een paar dagen weer kan praten." Legde ze zacht uit.
Lucy lag net te slapen en ze wilde haar niet weer wakker maken.
"Een de eh, graveringen?" Vroeg Remus zacht waarna madame Pleister een pijnlijk gezicht trok. "Ze gaan niet zomaar weg. Hij had er vier laten verdwijnen maar Lucy voelt de pijn ervan nog en de woorden staan er nog steeds nu de spreuk is uitgewerkt." Zei ze waarna James haar geschrokken aankeek. "Vier? Het was er toch maar een?" Vroeg hij terwijl madame Pleister zacht haar hoofd schudde.
"Nee. Het zijn er vijf. Ze kunnen wel weggehaald worden gelukkig. Maar het proces duurt ongeveer een maand voordat ze weg zijn." Legde ze uit waarna Lucy in haar slaap omdraaide en James haar kort aankeek.
"Het is uiterst zeldzaam, maar ik zal in de herfstvakantie een noodtrip naar de Wegisweg plannen voor Lucy. Een toverstok is cruciaal voor een tovenaar." Zei McGonnagoll waarop James haar kort aankeek.
"Ze gaat niet alleen toch? Het is de laatste tijd niet erg veilig in de tovenaarswereld." Zei hij waarop mcGonnagoll haar hoofd schudde. "Nee. Ik zal met haar meegaan. Helaas moet u wel gewoon u Lessen volgen meneer Potter." Zei ze waarna James opgelucht zuchtte.
Lucy was dan in ieder geval veilig.
Sirius keek kort naar madame Pleister.
"Mogen we bij haar blijven vannacht?" Vroeg hij waarop madame Pleister zuchtte.
"Meneer Black, u heeft erg veel gedronken. Een goede nachtrust is erg aanbevolen nu en ik hoop dat meneer Potter daarvoor kan zorgen." Zei ze waarna James wilde protesteren maar de dringendheid in madame Pleisters ogen zag en zacht knikte.
"Waarom mag Remus dan wel blijven?" Vroeg hij terwijl Remus hem kort aankeek en zo snel als hij kon weer wegkeek.
Negeer de gevoelens Remus.
Jij hebt het uitgemaakt.
Het is jouw schuld.
"Omdat meneer Lupin ook een van haar beste vrienden is en niets heeft gedronken de hele avond." Zei ze waarop James ongelovig naar madame Pleister keek. "Hij heeft meer op als mij hoor." Mompelde hij zacht waarop de deuren opensloegen en Regulus en Alex geschrokken rondkeken.
"Jemig wat is er gebeurd?" Vroeg Alex terwijl hij en Regulus beide de kamer inliepen en de menigte langsliepen richting Lucy's bed. "Fucking klootzak. Ik ga hem wat aandoen ik zweer het." Mompelde hij binnensmonds terwijl Alex opkeek en madame Pleister de twee jongens vragend aankeek.
"Sorry. We hoorden Sneep zijn vriendjes vertellen wat hij had gedaan. Hij was te trots om een leugen te zijn dus we wilden weten hoe het ging met Lucy." Verontschuldigde hij zichzelf waarna madame Pleister zuchtte en richting Remus keek.
"Meneer Black hoeveel glazen alcohol heeft u vandaag op?" Vroeg ze waarop Regulus fronste en kort naar Alex keek.
"Jemig Regulus. Heb je überhaupt wel iets gedronken vanavond?" Vroeg Alex terwijl Regulus schuldig naar de vloer keek. "Ook niets qua water?" Vroeg McGonnagoll terwijl Regulus kort opkeek en zacht zijn hoofd schudde.
"Ik drink niet zo heel veel op een dag hoor. Waar komt de vraag vandaan als ik vragen mag?" Vroeg hij waarna Madame Pleister kort naar Alex keek die Regulus nog steeds boos aanstaarde.
"Meneer Nott. Je hoeft hem niet zo boos aan te kijken. De vraag was omdat er kans is dat Lucy in de nacht wakker word en hulp nodig heeft met iets. Ik heb iemand nodig die niets tot weinig heeft gedronken zodat hun kunnen helpen." Legde ze uit waarop Regulus knikte.
"Ik help graag, maar waarom James niet? Hij heeft hooguit een glas op en toen was Lucy het alweer beu." Zei hij waarop James zuchtte. "Ik moet oppassen op je broer." Zei ij waarop Sirius hem wilde slaan maar James zag hem aankomen en dook weg op tijd.
"Goed. Dan stat dat vast. Meneer Black blijft hier en de rest mag de ziekenzaal verlaten zodat Lucy rust krijgt aangezien ze niet aan het slapen is." Zei ze waarop Regulus naar Lucy keek die zacht haar ogen opende en onschuldig glimlachte.
"Hey." Zei ze zacht waarna madame Pleister haar straffend aankeek en ze haar ogen dichtkneep alsof ze ineens sliep.
Lucy en een aantal dagen niet praten.
Dit werd nog wat.
~~~
A/N: Hallo hallo.
Hoe gaat het met jullie?
Vast goed lol.
Weten jullie nog heel ver terug toen ik dacht dat ik alles in een boek ging proppen?
Goede tijden waren dat toch.
Ik kan nu niet eens meer bedenken dat ik jaar 6 klaar krijg voordat dit boek rond de 90 hoofdstukken heeft.
Oeps.
Hehe.
Ach dan moet ik gewoon nog een cliffhanger bedenken die ik ertussen kan proppen hehe.
Vraag: Hebben jullie liever een heel lang boek of drie gemiddelde lengte boeken?
Ik zelf eigenlijk liever drie gemiddelde lengte boeken lol.
Maar ik wilde eigenlijk helemaal geen serie van de Lucy Malfoy boeken maken maar jullie hebben zoveel liefde aan mijn boeken gegeven dat ik haast wel door moet schrijven.
Plus ik ben obsessed met Lucy (Shh! Niet tegen Remus zeggen!)
Maar dit was het weer!
Wel heb ik trouwens twee leuke ideeën voor andere verhalen na het Lucy Malfoy boek lol.
Maar daar horen jullie later meer over :)
Ciao!
Groetjes Caya! 1837 woorden
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top