Deel 55
James was kort na Lucy de hal uitgerend.
Hij rende de andere kant op en frunnikte met zijn sleutel in een poging om iedereen en alles voor te zijn.
Net toen hij de sleutel omdraaide en het slot klikte hoorde hij Sirius' stem achter hem en zuchtte hij diep.
"James. Ik voel me zo stom nu. Ik had je hier nooit voor over moeten halen. Het spijt me echt heel erg ik wist echt niet dat ze zo zou reageren." Mompelde hij waarna James zuchtte. "Hou nou maar gewoon je mond Sirius. Ik heb even geen zin in je." Zei hij terwijl Sirius hem geschrokken aankeek en een stap naar achteren zette.
James liep naar binnen en smeet de deur in Sirius' gezicht dicht.
Hij rende door naar zijn slaapkamer en liet zich op het bed vallen terwijl hij zijn gitaar op de grond gooide.
De gitaar maakte een ploing geluid en viel uit elkaar maar het boeide James geen ene reet.
Natuurlijk was het stom om haar zo mee te vragen, Lucy hield niet eens van zulk soort feestjes of überhaupt van alle aandacht die hij trok door het zo te vragen.
Hij was zo stom en bleef zijn eigen ramen inslaan voor niks.
Misschien vond Lucy hem helemaal niet meer zo leuk.
Hij deed zo veel mis.
Waarom zou ze hem überhaupt nog leuk vinden?
Er werd zacht op de slaapkamerdeur geklopt.
"Donder op Sirius!" Riep James geïrriteerd naar de deur terwijl hij iemand hoorde zuchten.
"Doe open James."
Verbaasd van het horen van Lucy's stem haalde hij doormiddel van magie het slot van de deur en liep ze naar binnen.
"Sorry." Zeiden ze in koor terwijl James fronste en haar vragend aankeek. "Waarom zou jij sorry moeten zeggen? Ik heb je zo meegevraagd terwijl ik weet dat je dat niet fijn vind en ik had het anders moeten doen. Jij hebt niets fout gedaan." Zei hij terwijl Lucy haar hoofd schudde.
"Jawel. Ook al vond ik het niet bepaald fijn, ik moest niet zomaar wegrennen en je alleen laten staan daar. Ik had moeten negeren dat de mensen naar me keken en ik had gewoon antwoord moeten geven." Zei ze waarop James weer zijn hoofd schudde. Lucy zuchtte en ging naast hem zitten.
"He. Neem het jezelf niet kwalijk. Het is echt niet jou schuld." Zei ze zacht terwijl ze voorzichtig haar hand langs zijn wang haalde en een verdwaalde traan weghaalde. "En ik houd nog steeds zielsveel van je." Voegde ze eraan toe terwijl James haar aankeek.
Hij zoende haar.
De kus was voorzichtig, anders als meestal. Vol liefde, maar ergens diep vanbinnen voelde Lucy de twijfel vanuit James.
Het zat haar dwars maar ze koos om er niet op te letten.
Apollo mauwde zacht maar Lucy en James hoorden hem niet. Hij mauwde verontwaardigd en sprong op het bed waarna hij tussen James en Lucy doorliep en de twee wegbraken van elkaar.
Lucy keek kort naar de kat die op haar schoot ging zitten. "Wat is er Apollo?" Vroeg ze zacht lachend terwijl hij tevreden miauwde en James grinnikte. "Ik gok dat hij meer aandacht wilt." Zei hij terwijl Lucy zuchtte. "Maar ik kan hem toch niet ieder uur van de dag knuffelen? Ik houd van hem hoor maar hij vraagt veel." Mompelde ze terwijl Apollo haar verontwaardigd aankeek en van haar schoot afsprong.
"Nee Apollo! Oh kom op je gedraagt je nog erger als Sirius wanneer Remus zijn boek niet weg wilt doen." Zei ze terwijl Apollo zijn staart in de lucht stak en wegliep.
Apollo liep de slaapkamer van Sirius en Remus in de headboy en girl kamer binnen. Hij sprong op het bed en begon aan de kussens te ruiken. Na een tijdje ging hij bovenop Remus' kussen liggen en viel hij in slaap.
Hij vond hem tenminste wel altijd leuk.
~
Regulus en Alex zaten samen buiten. Ze waren eigenlijk bezig aan een kruidenkunde opdracht die ze moesten doen, maar ze werden afgeleid door elkaar en waren nu steentjes aan het stuiteren over het wateroppervlak.
"Nee, kijk Regulus, als je het steentje zo vastpakt, dan geef je het de kans om minder snel om de draaien en dan stuitert het verder." Zei Alex terwijl hij Regulus' hand vastpakte en hem een klein stukje draaide.
Het boeide Regulus vrij weinig of hij het steentje wel of niet goed gooide. Hij was Alex aan het aanstaren maar de bruinharige jongen was te druk bezig om het te merken.
"Hey jongens. Wat zijn jullie aan het doen?"
Regulus' ogen schoten weg van Alex richting Felix en Will die richting de twee jongens liepen. Alex liet abrupt zijn hand los en Regulus deed zijn best om geen pruillipje te trekken terwijl hij zacht glimlachte.
"We zijn bezig met kruidenkunde. Soort van." Zei Alex terwijl Will knikte. "Oké... En wat is jullie excuses om ineens weer zo close te zijn? Ik dacht dat jullie ruzie hadden?" Vroeg hij terwijl Felix kort naar Alex keek en weer terug richting Regulus.
"Ja. Nou ja, je kan niet echt lang je beste vriend uitsluiten toch?" Zei Alex met een kleine glimlach op zijn gezicht. Regulus spiegelde zijn gezicht en knikte.
Beste vriend.
Tuurlijk.
Felix keek kort naar Will en liep weer weg terwijl Alex hem verbaasd aankeek en Regulus schuldig naar de vloer staarde.
Hij pakte zijn tas van de vloer en liep achter Felix aan. Toen hij hem eenmaal had ingehaald stonden ze net voor de lege Quidditch pitch.
"Felix wacht nou even!" Riep Regulus terwijl Felix zich omdraaide. "Het was stom van mij om überhaupt te denken dat ik een kans zou hebben met je. Maar toen jij mij kuste dacht ik toch dat er iets zou kunnen zijn tussen ons." Zei hij waarop Regulus hem schuldig aankeek. "Het spijt me Felix. Echt waar. Het was stom, en kinderachtig en ondoordacht en ik dacht dat ik hem zou kunnen vergeten." Zei hij waarop Felix zuchtte.
"Ik begin te denken dat ik een rebound voor iedereen ben. Eerst Jane, toen Fabienne, nu jij." Mompelde hij terwijl hij richting de lege Quidditch pitch keek. "Maar het is prima. Je bent niet de eerste en ik had het moeten aan zien komen." Zei hij waarna hij weer wegliep en Regulus hem nakeek.
Tot zover de nieuwe vrienden.
Zucht.
~~~
A/N: Nee, ik was helemaal niet vergeten tot dit hoofdstuk dat ik Regulus met iemand anders had laten kussen hoor.
Kuch kuch.
Maar hallo, hoe gaat het met jullie?
Met mij goed lol.
Ik moet echt effe doorgaan met mijn ideeënlijst voor jaar 6 want ik bedenk het nu steeds en het is nog niet eens kerst geweest.
Ooit moet het boek toch klaar zijn.
Ps: Niet boos worden na jaar 7 komt sowieso nog een misschien twee jaar :)
Maar dit was het weer, misschien post ik later vandaag nog wat in m'n halloween boek.
Oh jongens!! Voor kerst ga ik dus een soort Lucy kerstboek schrijven wat een soort plot volgt zoals al die kerstfilms enzo. Dus een leuke A/U hehe.
Niet ik die nu al bezig is met kerst lol.
Hopelijk tot later vandaag!
Groetjes Caya! 1190 woorden.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top