Lucy rende de kamer uit en begon te huilen terwijl ze richting de zevende verdieping rende.

Eenmaal bij de ingang van de kamer van hoge nood liep ze er drie keer heen en weer en kwam de deur tevoorschijn waarna Lucy naar binnen liep.

"Oh Jemig!" Riep ze terwijl ze snel omdraaide en Remus en Sirius haar geschrokken aankeken. "Zeg Remus, ik dacht dat de kamer van hoge nood altijd op slot was als er mensen binnen waren?" Vroeg Sirius terwijl Lucy de deur weer opende en Sirius fronste. "Lucy, wat is er?" Vroeg hij terwijl hij opstond en Remus' trui van de grond afpakte waarna hij hem aantrok.

Lucy keek hem met een kleine glimlach aan. "Oh niks hoor. Ik wilde gewoon even rust." Zei ze waarna Sirius fronste en ongelovig knikte. "Nee. Er is iets. De kamer van hoge nood gaat zeker niet zomaar open als iemand naar binnen wilt. Dus je had waarschijnlijk volgens het kasteel onze hulp ook nodig." Zei Remus terwijl hij de deken over zich heentrok.

Lucy keek naar de vloer en er vielen een paar tranen op de vloer waarna Sirius haar kin voorzichtig omhoog bewoog en Lucy hem aankeek.

"Ik en James zijn uit elkaar."

Ze begon weer te huilen en Sirius trok haar dichterbij. Hij tilde haar op en nam haar mee richting de enkele bank die in de kamer stond waarna Remus snel Sirius' queen shirt aantrok en Lucy vanaf de andere kant een knuffel gaf.

Lucy begon les harder te snikken en huilen en Remus keek een beetje geschrokken naar Sirius die na zijn blik te hebben gezien opstond. "Ik ben zo terug oke Luce?" Vroeg hij terwijl Lucy zacht knikte en Sirius de kamer uitliep.

"Hey Luce, misschien is het een goed idee om gelijk de rest uit te huilen?" Vroeg Remus voorzichtig terwijl Lucy hem met tranen in haar ogen aankeek en haar gezicht in zijn borstkas verstopte terwijl ze weer begon te huilen.

Remus keek haar kort aan en wist niet precies wat hij moest doen. Tuurlijk, hij had dit zelf vaker gehad. Maar het was lastiger er mee om te gaan als de persoon zijn die de hulp nodig had.

Soort van.

"Hey, als je wilt kan je het ook uitschreeuwen? Niemand hoort je toch hier." Zei hij waarna Lucy hem kort aankeek en oneven begon te ademen.

schreeuwen?

Wat hielp dat nou weer?

Lucy keek hem een beetje verbaasd aan maar haar uitdrukking was lastig te lezen door de tranen die over haar gezicht rolde en niet leken te stoppen.

Lucy gilde hard en haar stem gaf halverwege de gil op en begon erg huilend te klinken.

Nou dat ging goed.

"Hey, hey." Zei Remus terwijl hij voorzichtig haar gezicht omhoog bracht zodat ze hem aankeek. "Tel tot tien met me oke?" Vroeg hij waarna Lucy zacht knikte en ze hem natelde.

Ze keek hem kort ontspannen aan waarna ze een flashback kreeg van haar vaders dood gevolgd door het auto-ongeluk van Euphemia en Fleamont wat weer gevolgd werd door de zestienjarige Lucy die haar eigen dood had zien aankomen en had beleefd maar toch niet dood bleek te zijn.

Fuck.

Ze begon weer te huilen en werd er langzaamaan zeker van dat niets haar nog zou helpen met hoe kut ze zichzelf voelde.

Maar, ze stelde haarzelf open naar Remus.

Soort van.

De deur ging open en Sirius kwam binnenlopen met een mok warme chocomel met slagroom, twee repen van Lucy's favoriete chocolade en een doos vol met tissues en chocolade bonbons.

"Ach, je weet wat Remus altijd zegt. 'je kant nooit genoeg chocolade hebben.'" Zei hij waarna Remus lachend zijn ogen rolde en Lucy met een zwakke glimlach richting Sirius keek.

"Dankjewel Sirius." Zei ze terwijl ze iets rechtop ging zitten en de warme chocomelk aanpakte.

"Au! Warm! Warm!"

"Oh. Sorry James!"

"Hier ga je voor boeten Malfoy."

"Oké, dit moet werken."

"Waarom hadden we haar ook alweer uitgenodigd? Oh ja. Omdat je het zielig vond dat niemand haar aardig vindt! En dan moeten wij haar maar aardig vinden? Of doen alsof? ja dat ga ik dus niet doen!"

"Sorry Sirius, ik denk dat ik een keer oversla." Zei ze waarna de hoofdpijn terugkwam en ze een pijnlijk gezicht trok.

"Geen leuke herinnering?" Vroeg hij terwijl Lucy haar hoofd schudde.

"James. Jaar drie denk ik." Zei ze waarna Sirius haar realiserend aankeek en haar een knuffel gaf en een bonbon aan haar gaf.

Ze glimlachte zacht en at hem op.

Na ongeveer een half uur was de doos bonbons leeg en waren de twee chocolade repen op. Lucy glimlachte zacht en gaf Sirius en Remus een knuffel. "Dankjewel jongens. Ik had dit echt even nodig." Zei ze waarna Remus haar een kus op haar wang gaf. "Tuurlijk Lucy. We zijn er altijd voor je." Zei ze waarna Lucy glimlachte en Sirius haar optilde.

"Nee! Sirius!" riep ze terwijl ze realiseerde hoe schor haar stem eigenlijk was en hoestte in de hoop dat het minder erg werd. "Wat nou nee? Je gaat het goedmaken met James." Zei hij terwijl Lucy zuchtte en haar hoofd schudde. "Nee. James zegt maar sorry. Ik ga niet weer degene zijn die het als eerste goedmaakt." Zei ze dwars terwijl Sirius zuchtte.

"Pech gehad. Je gaat het maar nog een keer als eerste goedmaken want jij en James zijn net zo dwars als elkaar en gaan wachten totdat de ander opgeeft en sorry zegt." Zei hij waarna Lucy diep zuchtte en hem gelijk gaf. "Goed. Ik ga het al goedmaken." Zei ze waarna Sirius glimlachte en uit de kamer van hoge nood wilde lopen maar Remus hield hem tegen. "Je was niet van plan om in mijn trui en je onderbroek door het kasteel te lopen toch?" Vroeg hij terwijl hij zijn broek aantrok en Sirius naar zijn kleren keek.

"Hoezo? Ik ben net toch ook zo naar de keukens gegaan?" Vroeg hij terwijl Remus zuchtte en zijn broek aantoverde. "Nou zeg. Ik kon hem prima zelf aantrekken." Zei ze waarna Remus weer zuchtte en Sirius in zijn zij porde waarna hij Lucy losliet.

"Dankjewel Remus." Zei ze terwijl ze een hand door haar ondertussen droge haar haalde en realiseerde dat dat de warboel alleen nog erger maakte. Ze zuchtte en haalde de tranen van haar wangen terwijl de richting de head boy en girl kamer liep.

Ze klopte op de deur toen ze realiseerde dat ze haar sleutel in de kamer was vergeten.

Geen antwoord.

"James? Kan je de deur opendoen?" Vroeg Sirius waarna de deur zacht klikte en de deur opende.

James zag er nog erger uit als Lucy.

Ook zijn haar was warrig, maar dat was het altijd al. Zijn bril leek vast te zitten in zijn haar en zijn wangen waren rood van het huilen. Er liepen nog steeds tranen over zijn wangen en hij was aan het trillen.

"Oh." Zei hij zacht terwijl hij Lucy zag en de deur dicht wilde doen. Lucy schoot haar voet ertussen en Sirius en Remus liepen weg. "James..." Mompelde ze terwijl ze achter hem aanliep de kamer door maar hij was sneller en draaide de slaapkamer deur op slot.

"James. Alsjeblieft luister even." Zei ze waarna hij aan de andere kant van de deur in stilte luisterde. "Het spijt me. Ik had niet zo mogen uitvallen en je had gelijk. Ik moest het verwerken en ik deed het op de verkeerde manier. Sorry." Zei ze zacht waarna het aan de andere kant van de deur stil bleef en Lucy zuchtte.

Ze liep weg van de deur en ging in de knusse woonkamer op de bank zitten. Ze deed een poging om het vuur met magie aan te steken maar haar overstok had er geen in in waarna ze diep zuchtte en opstond.

Ze ging voor de openhaard zitten en gooide een paar blokken hout erin waarna ze met een aansteker een poging deed om het vuur te laten branden.

"Incendio."

Het vuur begon te verschijnen en Lucy ging een beetje geschrokken wat naar achteren. Ze keek om en glimlachte zacht naar James die haar gezicht spiegelde. Lucy stond op en liep richting waar hij stond.

"Duss." Mompelde ze zacht waarna James zacht grinnikte en voorzichtig haar gezicht vastpakte. Hij kuste haar en Lucy kon de vlinders in haar buik niet helpen.

Waarom ging dat gevoel nooit weg?

Ze hadden nu al zo vaak gekust en toch bleven de vlinders maar terugkomen.

James brak weg en Lucy keek hem een beetje verbaasd aan terwijl hij glimlachte. Lucy kuste hem weer en hij glimlachte in de kus.

Ze braken beide buiten adem weg en keken elkaar aan.

"Sorry." Zei Lucy terwijl James fronste.

"Waarom zou jij sorry moeten zeggen? Ik werd onterecht boos op je." Zei hij waarna Lucy haar hoofd schudde. "Nee. Ik gedroeg me echt verschrikkelijk en viel onterecht uit tegen alles en iedereen." Zei ze zacht waarna James voorzichtig een hand door haar haar haalde en Lucy hem aankeek.

"Het is oké. Beloof me alleen dat je het nu wel goed gaat verwerken." Zei hij waarop Lucy knikte en hem knuffelde.

"Misschien is het een idee om te gaan slapen Luce. Morgen hebben we beide weer lessen." Zei hij waarop Lucy zacht knikte en James haar optilde.

Lucy zuchtte diep en keek hem een beetje verontwaardigd aan. "Zeg James, hoe vaak wil je dit gesprek nog hebben?" Vroeg ze waarop James grinnikte en de trap opliep.

Lucy gaf mentaal op om hem ooit over te halen om te stoppen met haar op te tillen en accepteerde het terwijl hij de deur opende. Hij legde haar neer op het bed en krabbelde tegen haar aan.

"Welterusten Luce." Zei hij zacht waarna Lucy haar ogen sloot en hem een kus op zijn wang gaf. "Welterusten James."

~~~
A/N: ik wil ook slapen :(

Hallo iedereen!

Vraag: Wat is jullie favoriete Disney prinses?

Een hele random vraag lol.

De mijne is Belle of Merida of rapunzel maar ik vind ze eigenlijk allemaal heel erg leuk lol.

Dit was het weer.

Misschien tot vanavond!

Groetjes Caya. 1678 woorden