Deel 46
"En Malfoy verliest alweer de bal aan Fransman waarvan ik de naam niet weet! Kom op doe eens je best Malfoy je bent erg uit vorm vandaag." Zei de commentator met de naam Marlene terwijl Lucy zuchtte en haar een beetje geërgerd aankeek.
Ze had gelijk.
Lucy was uit vorm.
Maar wat wilde je dan als je zoveel aan je hoofd hebt?
"Potter pakt de bal en gooit naar Black! Andere Black schiet Fabienne waarvan ik de achternaam niet van weet van haar bezem af en ze knalt in het zand!" Riep Marlene terwijl Lucy verbaasd naar Sirius keek die zijn schouders ophaalde en wegvloog.
"Lucy let op!" Zei Regulus terwijl de bal tegen haar hoofd aan werd gegooid en Lucy geïrriteerd naar Regulus keek. "Sorry hoor." Mompelde ze terwijl ze achter de bal aanschoot en hem opving. Een beuker kwam bijna tegen haar aan maar Sirius sloeg hem net op tijd weg en draaide zich kort naar Lucy.
"Lucy houd je hoofd er alsjeblieft bij of ga van het veld af." Zei hij waarna Lucy zuchtte, haar ogen rolde en wegvloog.
Waarom gedraaide ze zich zo?
"Malfoy gooit naar Black, Black maakt een duikvlucht en gooit naar Potter. Potter vliegt op de hoepels af en scoort!" Riep Marlene terwijl het scorebord veranderde.
20-70.
Wauw wat ging het toch goed vandaag.
Lucy zuchtte en vloog richting een van de Franse chasers waar ze de bal onderschepte. Hij keek haar verontwaardigd aan en duwde haar van haar bezem af toen hij dichtbij genoeg was terwijl Lucy haar benen klemde zodat ze niet naar benden viel. "The fuck? Dat mag niet eens!" Riep ze boos terwijl de Franse chaser wegvloog en Lucy hem geërgerd volgde.
"Potter Pakt de bal van de smerige speler en gooit naar Black die omhoog vliegt en op de hoepels gooide. De bal word tegengehouden en Malfoy pakte de bal waarna de bal wordt onderschept door de smerige speler en hij haar naar beneden duwde. Professor dat mag niet!" Zie Marlene terwijl ze naar Dumbledore keek die haar blik negeerde.
"Klootzak! Ik vind je lookalike aardiger hoor!" Riep Lucy hem achterna terwijl ze weer controle over haar bezemsteel kreeg en Leo de bal naar Fabienne gooide. "Dankje!" Riep Will die achter Selina aanvloog en zijn hand uitstak om de snitch te pakken.
"Selina pas op!" Riep Sophia terwijl Selina afremde en Will werd geraakt door de beuker. Selina keek dankbaar naar Sophia en vloog achter de snitch aan terwijl Will een beetje verdwaasd rechtop ging zitten in het zand.
"Ha! Malfoy pakt de bal en ontwijkt de beuker waarna de smerige speler word geraakt en door de hoepel in het zand valt! Oh en Malfoy scoort!!" Riep ze enthousiast terwijl Dumbledore zijn ogen op Lucy trainde, wachtend tot ze zelf iets fout deed.
"Parkinson heeft de snitch! Gryffin-ik bedoel Hogwarts team 1 heeft gewonnen!!" Riep ze enthousiast terwijl ze een vreugde dansje deed en Selina in het zand knalde met haar bezemsteel.
Lucy keek haar geschrokken aan en vloog richting haar terwijl Alex ook geschrokken naast Lucy landde.
"Wat gebeurde er nou?" Vroeg hij terwijl Lucy hem negeerde en hij zuchtte. "Ga je me de rest van je leven negeren omdat ik een fout heb gemaakt? Wauw, aardig." Zei hij terwijl Selina haar ogen opende.
"Het gaat prima hoor. Het is maar zand." Mompelde ze terwijl Alex opgelucht zuchtte en Lucy hem kort aankeek. "Wat? Mag ik niet opgelucht zijn dat mijn verloofde niet gewond is?" Vroeg hij waarop Lucy haar ogen rolde en Alex zuchtte.
"Lucy!" Riep James licht geïrriteerd terwijl hij naast haar landde. "Wat?" Vroeg ze waarna hij zuchtte. "Je was veel te afgeleid. Dat is gevaarlijk en zeker in een quidditch wedstrijd. Alsjeblieft zoek iemand om mee te praten." Zei hij waarna Lucy haar hoofd schudde en geïrriteerd opstond.
Ze liep in een snel tempo de Quidditch pitch uit en liep tegen McGonnagoll aan die op haar stond te wachten. "Hoi professor. Is er iets?" Vroeg ze terwijl ze een kleine glimlach op haar gezicht plakte en McGonnagoll zuchtte.
"Ja Lucy, er is duidelijk iets met jou en je stopte al je gevoelens weg. Je bracht jezelf en je teamgenoten alleen maar in gevaar op het veld. Zoek iets of iemand om alles te vertellen. Mijn god, anders schrijf je het op. Doe je dat niet en ben je nog zo afgeleid over twee weken bij de volgende quidditch wedstrijd, dan moet dik je helaas voor jou en de rest van het teams veiligheid uit het team halen. begrepen?" Zei ze waarna Lucy haar ongelovig aankeek en zuchtte.
"Ja professor." Mompelde ze zacht waarna ze wegliep en op een snel tempo naar de headboy en girl kamer liep.
Daar sprong ze gelijk onder de douche en liet ze het warme water haar ontspanning geven.
Weet je wat het fijne van douchen is?
Niemand ziet het als je huilt.
Lucy liet zich huilend op de grond zakken.
Ze kon het niet aan iemand vertellen, die zou haar naar een gekkenhuis sturen omdat ze teveel trauma's heeft.
Opschrijven kon wel, maar Lucy was slecht in schrijven en kreeg dan na trauma 2 waarschijnlijk al last van haar hand en daarna zou ze nooit meer omkijken naar de brieven.
"Lucy? Oh jeetje wat is er?" Vroeg James terwijl hij een beetje geschrokken naar Lucy keek die op de vloer van de douche zat. "Huh? Oh er is niks hoor James." Zei ze een beetje afwezig terwijl hij haar ongelovig aankeek.
"weet je dat zeker? Want je draagt je uniform nog." Zei hij terwijl Lucy verbaasd naar haar Quidditch outfit keek en zich realiseerde dat ze alleen haar schoenen en beschermers had afgedaan.
"Shit." Mompelde ze terwijl James zuchtte en haar aankeek met zo'n blik die goede vaders hun kinderen gaven als ze in therapie moesten en dat niet wilden.
He, wat past dat goed bij de situatie.
"Lucy-" "Nee, houd je mond! Ik ga niets eraan doen. Ik ga gewoon door het stopt vanzelf wel weer." Zei ze dwars waarna ze de douche uitdraaide en opstond.
"Moeten jou kleren ook in de was?" Vroeg ze terwijl ze haar kleren in de wasmand gooide en richting de slaapkamer liep. "Lucy. Je vroeg iets aan mij en loopt zonder dat ik überhaupt antwoord kan geven weer weg." Zei hij terwijl hij zijn beschermers uittrok en ze op de grond gooide. Lucy trok een broek aan en keek kort naar James.
"Dus? Je kan toch wel zelf je kleren uittrekken?" Vroeg ze waarna James diep zuchtte en Lucy's arm vastpakte.
"Lucy. Stop hiermee. Ga anders voor mijn part naar Hogsmeade en schreeuw lekker alles wat je eruit wilt laten daar eruit. Ik ben het redelijk beu en je luistert niet." Zei hij terwijl Lucy hem een beetje schuldig aankeek. "Dan ben je me el erg snel beu voor iemand die veel van me houd." Zei ze waarna ze haar trui over haar hoofd aantrok en de kamer uitliep.
"Lucy kom op zeg! Merk je zelf niet wat je doet?" Vroeg hij terwijl Lucy zichzelf omdraaide en haar schoenen met magie strikte. "Natuurlijk merk ik wat ik zelf doe James! Maar het is mijn leven en ik wil dat je stopt met doen alsof je weet hoe mijn leven is, was en word!" Riep ze terwijl James' irritatie op zijn gezicht werd verplaatst door verdriet.
"Weet je wat Lucy? Als je me zo blijft behandelen en je je mood niet veranderd ben ik niet graag je vriendje meer." Zei hij waarna Lucy's gezichtsuitdrukking een mix werd van verdriet, pijn en besef. "James..." Mompelde ze maar James liep de slaapkamer in en draaide de deur op slot.
Fijn.
Want dat had Lucy ook echt nodig.
~~~
A/N: Oke. Dit ging echt wel van et vorige hoofdstuk schattig naar dit hoofdstuk niet zo heel schattig.
Ik heb het gevoel dat als ik nog een ding laat gebeuren met Lucy dat jullie met fakkels naar mijn huis komen om me te vermoorden.
En daarom wil ik graag nog even duidelijk maken dat de Halloween special in een ander universum plaatsvindt en dit boek een hele andere plotlijn heeft.
Waarom ik eigenlijk een Halloween boek wilde maken?
Omdat ik een boek wilde wat zo ongeveer de tijdlijn volgde van de 'officiële' boeken (Barf naar Rowling) en ik het niet kon handelen om dat in dit boek te doen lol.
Wees blij.
Vraag: Zijn jullie vaak ziek?
Nou ik dus echt bijna nooit maar gisteren voelde ik me zeer kut en nu voel ik me schuldig omdat ik gisteren niet heb gepost dus kruien jullie vandaag zeer veel hoofdstukken! Yay :D
Maar dit was wel het einde van dit hoofdstuk, dus waarschijnlijk tot vanavond!
Groetjes Caya! 1452 woorden
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top