"Hey Alex?"

Alex keek op en glimlachte zacht waarna Regulus zijn gezicht spiegelde.

"Ik ben blij dat we toch nog een kamer mogen delen samen." Zei hij waarop Alex knikte en zijn dekens over zijn benen trok. "Ik ook."

Er viel een tijdje stilte waarin Regulus gokte dat Alex in slaap was gevallen maar dat was hij niet.

Hij was manieren aan het bedenken om niet vast te hoeven zitten in een stom trouwcontract met Selina.

Tuurlijk, ze was aardig, maar ze waren beide niet aangetrokken tot elkaar en het enige wat Alex eigenlijk wilde was met Regulus zijn.

Regulus was aan het nadenken over alle leuke momenten die de twee samen hebben gehad.

Het waren er teveel om te onthouden maar toch wist Regulus ze stuk voor stuk nog.

Hij glimlachte van de herinneringen en viel in slaap met niets anders aan zijn hoofd als Alex' gezicht wat hem glimlachend aankeek terwijl hij hem in het zwarte meer duwde.

~

"Luister krijskind, ik wil dat je niet zo stom over mij praat tegen de anderen oke? Ik ben de betere jou en ik was van plan om vrienden te maken hier. Dus als je niet je bek houdt zal ik je geliefde vriendjes wat leuke verhaaltjes vertellen over je tijd op beauxbatons."

Jane zuchtte diep en knikte zacht.

Lucy sliep niet meer bij haar en niemand uit Jane's jaar behalve Fabienne was in Gryffindor beland dus deelden de twee weer een kamer.

Jane was nooit een grote fan van Fabienne. Maar haar vrienden waren die van Fabienne dus ze tolereerden elkaar altijd.

Tot een bepaalde hoogte.

"Luister plastic pop, ik ben hier al langer als jij bent en ik begin eindelijk vrienden met ze te worden dus jij houdt maar lekker je bek. Ze zijn niet op zoek naar een stom frans meisje die hun wereld op zijn kop zet alleen omdat je een van de jongens wilt zoenen terwijl hij gewoon een vriendin heeft!"Zei ze waarna Fabienne haar geïrriteerd aankeek.

"Ik was niet van plan om me alweer door jou weg te laten pesten dus tuurlijk, ga je gang. Vertel ze alles wat je over mij weet maar ik kan niet garanderen dat jou kleine geheimpjes geheim blijven dan." Fabienne's gezicht trok een beetje wit weg waarna ze haar mond hield en in bed ging liggen.

Beat that bitch.

"Oh, en welterusten." Mompelde Jane, een trotse glimlach op haar gezicht terwijl ze in haar bed ging liggen en ging slapen.

~

Er werd geklopt op een deur.

Lucy hoorde het geluid alleen vaag, niet duidelijk genoeg om haar slaapkamer deur te zijn.

James lag nog te slapen. Hij hoorde het geklop niet.

Het werd steeds harder, steeds dringender.

Lucy zuchtte en stond voorzichtig op uit het bed.

Ze opende de deur van de slaapkamer en merkte dat het geluid van de deur kwam die naar de woonkamer van de gigantische headboy en girl kamer leidde.

"Hallo?" Vroeg ze terwijl ze naar de deur liep, haar toverstok in haar hand voor de zekerheid.

Ze opende de deur en keek verbaasd naar de twee eerstejaars Ravenclaw jongens die voor de deur stonden.

"Sorry dat we storen maar de deur laat ons er niet in. We weten het antwoord op het raadsel niet." Mompelde eentje terwijl Lucy zacht glimlachte. "Geen zorgen hoor. Ik help jullie wel." Zei ze waarna de twee Ravenclaw jongens glimlachte en ze met Lucy terugliepen naar de deur die naar de Ravenclaw toren leidde.

"Er is een tijd dat ze groen zijn, een tijd dat ze bruin zijn maar beide van deze tijden zorgen ervoor dat ik moet fronsen. Maar toch, daartussen in, voor heel kort, zijn ze perfect en geel. Daarvan moet ik lachen. Waar praat ik over?"

Lucy fronste.

Ze was zelf ook niet echt de beste in raadsels.

"Ehh..." Mompelde ze terwijl de twee eerstejaars haar hoopvol aankeken. "Een banaan?" Vroeg ze terwijl de deur geen beweging maakte en Lucy gefrustreerd zuchtte.

De deur gign plots open en Lucy keek verbaasd op.

"Nou keek eens jongens, nu kunnen jullie naar binnen." Zei ze terwijl de twee Ravenclaw jongens haar beide een knuffel gaven en de trap achter de deur opliepen.

Ooit had Lucy er ook zo schattig uitgezien.

James zuchtte opgelucht toen hij Lucy eindelijk had gevonden voor de deur van de Ravenclaw toren me twee waarschijnlijk eerstejaars Ravenclaws.

Ze was in het midden van de nacht ineens weggegaan en James was ervan wakker geworden maar voordat hij het merkte was ze al verdwenen.

Hij was bijna overal geweest, zelfs aan de andere kant van het kasteel in de Gryffindor toren.

En nu stond ze gewoon twee eerstejaars te helpen met het stomme raadsel.

Toen de twee jongens naar binnen liepen liep James richting haar en gaf hij haar een knuffel van achteren waarvan ze geschrokken opkeek en een geschrokken gil haar mond verliet.

Ze keek hem aan en hij grijnsde licht waarna ze hem zacht op zijn schouder sloeg. "Jemig James je liet me doodschrikken." Zei ze terwijl hij haar optilde en terug richting hun slaapkamer liep. "Ja, jij mij ook. Ik werd wakker en je was weg. Ik ben letterlijk naar de Gryffindor leerlingenkamer gelopen omdat ik dacht dat je daar misschien was." Zei hij terwijl Lucy grinnikte en hij zuchtte.

"Niet grappig." Mompelde hij terwijl hij een poging deed om zijn sleutel in het sleutelgat te steken. "James, laat mij maar." Zei ze terwijl ze de sleutel overpakte van James en hem in het slot deed waarna ze de deur openduwde.

James liep naar binnen en duwde de deur achter de twee dicht.

Hij liep naar het bed waar hij Lucy op neer gooide en naast haar ging liggen. Hij trok lucy tegen hem aan waarna ze de dekens over haarzelf heentrok. Ze gooide een deel naar jame die haar een kus op haar voorhoofd gaf.

Tijd voor mooie dromen.

~

"Nee! Brax geef terug!"

Lucy keek verbaasd naar het burinharige meisje wat achter de jongen, Brax, aanrende. Hij hield een stuk perkament in de lucht terwijl hij hard lachte en haar over zijn schouder aankeek.

"Nope. Je doet maar eens moeite Drue." Zei hij terwijl hij hard gilde en realiseerde dat hij recht in het water was gerend.

het bruinharige meisje, Drue, pakte het stuk perkament waarna hij haar droog aankeek en hij haar erin trok.

"Nee! Deze kleren moet ik de rest van de dag nog dragen en nu zijn ze nat!" Zei ze boos terwijl de jongen grinnikte en haar een kus gaf. "Ach, was het het dan echt niet waard?" Zei hij met een knipoog terwijl het meisje hem natspetterde.

"Nee dat was het niet."

Nu pas realiseerde Lucy zich dat de jongen te veel op Lucius leek om geen familie te zijn.

Brax.

Abraxas.

Haar vader.

Maar wie was het meisje dan?

"Luister Druella, je hoeft niet zoveel moeite in je schoolwerk te steken je eindigt toch wel als huisvrouw. En ik kan alleen maar hopen als de mijne." Zei hij terwijl Lucy's ogen groot werden en ze ongelovig van de een naar de ander keek.

Druella.

Black.

Sirius' tante en Lucy's vader waren verliefd?

Konden hun liefde voelen?

~

Lucy werd verbaasd wakker.

Het was een droom.

Of was het een herinnering van haar vader?

Lucy was zo verbaasd nu.

~~~

A/N: Ja ja hallo.

Sorry hoor ik wilde vandaag drie hoofdstukken posten maar ik moest ook nog een cadeautje maken voor een kennis want die is bijna jarig dus ja.

Sniff.

Maar goed dan krijgen jullie morgen het andere hoofdstuk!

Waarschijnlijk.

Vraag: Wat is het stomste ding dat je ooit dacht toen je klein was?

Nou ja ten eerste dacht ik dat een kleine stad in de buurt van het dorpje waar ik woonde Engeland was en ten tweede dacht ik altijd dat Harry Potter horror was lol.

Haha oke dat was het weer.

Doei!

Groetjes Caya! 1315 woorden