Deel 31

Maar wat Lucy niet begreep was waarom zij en James buiten de grote hal moesten verhongeren tijdens de sortering van de eerstejaars.

"Ah kom op. Kunnen we niet gewoon naar binnen spieken, gewoon heel even? Dan kunnen we raden in welk huis ze komen. Dat is traditie!" Zeurde James terwijl Lucy diep zuchtte.

"James je herhaalt jezelf al de hele tijd de laatste drie kwartier. Ik begin te geloven dat je brein te weinig vloeistof heeft gekregen vandaag." Zei ze waarop James haar droog aankeek.

"Dat heb ik ook. Waarschijnlijk zijn ze allang klaar met de sortering en staan wij hier nutteloos buiten te wachten." Zei hij terwijl Lucy zuchtte en hem een kus op zijn wang gaf.

"Zeur niet zo. Denk aan de voordelen die het verhongeren heeft." Zei ze waarna James haar gelijk gaf en er twee mensen richting Lucy en James liepen.

"Kunnen wij al komen?" Vroeg een meisje. Lucy dacht dat ze Frans moest zijn omdat ze een heel erg duidelijk Frans accent had. "Sorry?" Vroeg ze waarop James naar de blondharige jongen keek.

"Kunnen wij al komen?" Herhaalde het meisje haarzelf terwijl Lucy zacht glimlachte en even kort naar de deur keek.

"Een seconde alsjeblieft." Zei ze waarna ze James achterliet met de twee Franse studenten en de deuren opendeed.

Lucy voelde zich op dit moment zeer aangekeken.

Tuurlijk, het was vreemd als een random student de grote hal binnenloopt maar toch.

Lucy voelde zich niet erg fijn dat iedereen haar aankeek maar ze hield haar rug recht en liep richting de tafel van de professors.

Sirius floot waarna ze met een glimlach op haar gezicht hem aankeek en hij haar een trotse blij schoot.

Ze had dit nodig.

Zelfvertrouwen was iets waar Lucy aan kon werken.

En dit was daar geweldig voor.

Toen ze tegenover Dumbledore stond keek hij haar vragend aan en keek ze kort naar McGonnagoll die een hint van een glimlach op haar gezicht had.

"Mogen de Franse studenten binnenkomen of zijn ze hier om een oorlog te starten?" Vroeg ze terwijl Dumbledore even stil was en Slughorn zijn best deed om niet in lachen uit te barsten.

"Je mag ze binnenlaten hoor Lucy. Oh en nu je toch zo aardig bent, wil je ze gelijk aankondigen?" Vroeg hij terwijl Lucy slikte en zacht knikte waarna ze weer terug richting de gang liep.

Ze stak haar hoofd door de deur en glimlachte zacht. "Jullie mogen komen." Zei ze waarna het Franse meisje haar een beetje verbaasd aankeek.

« Est-ce que tu parles français? »
"Spreek je ook Frans?"
Lucy glimlachte zacht en knikte waarna James haar verbaasd aankeek.

«Oui, je parle français aussi. »
"Ja, ik spreek ook Frans."

James keek haar een beetje verbaasd aan maar Lucy negeerde zijn blik. Ze kon de glimlach die op haar gezicht kroop niet helpen.

« tu peux venir. »
"Jullie mogen komen."
Zei ze waarna het meisje knikte en ze wegliep gevolgd door de jongen.

"Jemig Lucy. Sinds wanneer kan jij Frans spreken?" Vroeg hij waarna Lucy hem met een kleine glimlach aankeek. "Al een hele tijd hoor. Het was of Frans leren of balletdanseres worden." Zei ze terwijl ze terugdacht en de pijn in haar tenen terugkwam.

"Ik was niet goed genoeg in het ene dus het werd het andere." Zei ze zacht waarna een hele bende met jongens en meisjes in blauwe uniformen binnenliep.

"James, ik moest ze eigenlijk aankondigen maar ik zou het heel aardig vinden als jij dat wilt doen voor mij." Zei ze met haar meest aardige stem en een kleine glimlach op haar gezicht.

"Ben je misschien een beetje bang Lucy?" Vroeg hij terwijl er een kleine grijns op zijn gezicht verscheen en Lucy's wangen roze werden van schaamte. "Wat? Nee. Ik vind alleen dat jij dat mag doen." Zei ze terwijl James grinnikte en haar een kus op haar voorhoofd gaf.

"Ik dacht toch echt dat Dumbledore het aan jou vroeg." Zei hij terwijl hij de deuren openduwde en Lucy zuchtte. James duwde haar voorzichtig naar binnen terwijl ze licht tegenstribbelde maar weer stopte toen iedereen haar aankeek.

Ze keek kort naar James, schraapte haar keel en keek kort naar de Gryffindor tafel.

Ze realiseerde zich nu pas dat zowel Alex als Regulus aan de Gryffindor tafel zaten.

Hun konden het dus Lucy ook.

Ze slikte kort en keek naar James. "Wat moet ik eigenlijk zeggen?" Fluisterde ze terwijl James fronste.

"Ik iets zoals, dames en heren hier zijn de uitwisseling-studenten van Beauxbatons." Mompelde hij terwijl Lucy zacht knikte.

"Dames en Heren, hier zijn de uitwisseling-studenten van Beauxbatons!" Riep ze waarna iedereen begon te klappen en overal enthousiast gefluister te horen was.

Lucy keek kort naar James die zacht knikte en samen met haar op een versneld tempo naar de Gryffindor tafel liep waarna de Beauxbatons studenten binnenliepen en een gehele show opzetten.

Regulus gaf Lucy een knuffel en keek haar verbaasd aan. "Waar kwam al dat zelfvertrouwen vandaan?" Vroeg hij terwijl hij glimlachte en Lucy haar schouders ophaalde.

Ze ging tussen de twee broers inzitten en James keek haar aan terwijl ze zacht grinnikte. "Oh kom op je kan ook naast Regulus zitten James." Zei ze waarop James zuchtte. Remus schoof iets dichter bij Sirius waarna James zuchtte en ging zitten naast Regulus.

"Maar waarom hebben jullie niet eerder verteld over de Franse mensen?" Vroeg Alex terwijl Lucy grinnikte. "Als we het van tevoren wisten hadden we het wel gezegd hoor." Zei ze waarna Alex een vreemd gezicht trok waardoor James en Regulus moesten lachen.

"Hey jongens." Mompelde Jane terwijl ze zacht glimlachte en een beetje geschrokken naar de Franse mensen keek die gingen zitten verspreid over alle tafels.

"Hey Jane. Wat is er?" Vroeg James waarna het eten eindelijk verscheen en iedereen snel hun bord klaarmaakte. "Ik ben niet echt een grote fan van de Franse mensen." Mompelde ze terwijl Lucy's glimlach verdween en ze een beetje bezorgd naar Jane keek.

"Ze gaan je toch niet hier pesten?" Vroeg ze waarop James verbaasd naar de twee keek en Jane haar hoofd schudde. "Je weet het maar nooit met die mensen. Maar ik hoop van niet." Zei ze waarna Lucy zacht knikte en begon te eten.

Een paar mensen liepen richting de Gryffindor tafel en gingen naast het groepje van negen ging zitten.

« Bonjour. Parlez vous français? »
"Hoi. Spreken jullie Frans?"
Lucy en Regulus knikte zacht terwijl Jane « oui » zei en Sirius ook knikte.

James zuchtte diep. "Waarom spreken jullie allemaal Frans?" Vroeg hij terwijl Sirius fronste en hem aankeek. "James, mijn moeder komt letterlijk uit Frankrijk. Ik ben half Frans." Zei hij terwijl James hem verbaasd aankeek.

"Ik wil ook Frans leren." Zei hij waarop Lucy grinnikte. "Dat gaat niet zo snel hoor James." Zei ze waarna de Franse mensen gingen zitten en Jane een beetje haar hoofd verborg van de Franse mensen.

"Wij spreken ook Nederlands." Zei een van de Fransen en Jane keek op.

"Felix!" Zei ze met een glimlach op haar gezicht waarna ze hem in een knuffel trok. "Jane? Wat doe jij nou weer hier? We dachten dat je dood was." Zei hij waarop Lucy even knipperde en verbaasd naar de twee keek.

"Wat? Nee. Verhuizen betekent naar een ander land gaan." Zei ze terwijl hij een oh gezicht trok en de twee zacht moesten lachen. "Waar heb je Delia en Fabienne gelaten?" Vroeg ze terwijl hij fronste en naar de Ravenclaw tafel keek.

"Delia zit daar geloof ik. Maar Fabienne is het moment dat jij wegwas gegaan naar de populaire groep overgelopen." Zei hij terwijl Jane een beetje verbaasd naar hem keek. "Oh. Nou dat was onverwacht." Zei ze terwijl Felix knikte en Marlene bijna in haar aardappelschijfje stikte.

"Oh Jezus Marlene eet toch eens een keer rustig." Mompelde Lily terwijl ze zacht op Marlenes rug sloeg waarna ze stopte met hoesten en haar glas water in een keer opdronk.

"Dus, Felix. Ik heb een aantal vragen over Frankrijk. Ten eerste, doen ze aan Quidditch?" Vroeg Marlene waarna Lucy zacht moest lachen en James haar een kus op haar wang gaf.

Felix keek een beetje verbaasd naar James. "Hoor je dat te doen bij vrienden?" Vroeg hij waarna Sirius in lachen uitbarstte en Lucy grinnikte. "Nee. Hij is mijn vriendje." Zei ze waarna Felix verbaasd naar Jane keek.

"Wacht, huh? Jane dat is toch James?" Vroeg hij terwijl Jane zuchtte en knikte. "Felix dat is echt al drie jaar geleden ofzo." Zei ze waarna Lucy grinnikte en Felix een oh gezicht trok.

"Maar ja, blondharige. We doen aan Quidditch." Zei hij als antwoord op Marlene waarna ze grinnikte. "Marlene." Zei ze terwijl hij zacht knikte.

Het gesprek over Frankrijk dreef door en stopte pas toen het tijd was voor de Franse mensen om tijdelijk gesorteerd te worden zodat ze wisten waar ze moesten slapen.

"Felix Delacour!" Riep McGonnagoll waarna Lucy hem verbaasd aankeek. "Oudere broer?" Vroeg ze waarop Felix knikte en opstond.

"Wens me geluk." Mompelde hij terwijl hij naar de voorkant van de zaal liep en ging zitten op de stoel.

Na een tijdje riep de hoed "Ravenclaw!" En liep hij naar de blauwe tafel toe.

"Delia Laurent!" Riep ze terwijl een meisje met aardbei blond haar opstond en richting de hoed liep.

"Slytherin!" Riep de hoed na een tijdje terwijl Jane teleurgesteld naar de hoed keek.

"Fabienne Laurent!" Was de volgende naam die ze riep. Na een paar seconden riep de hoed "Gryffindor!" Waarna Jane een beetje teleurgesteld naar Fabienne keek die richting de tafel liep.

Ze had lang, donkerbruin haar met lichte krullen en donkergroene ogen.

Ze liep richting Jane en ging naast haar zitten terwijl Jane een gezicht trok wat sprak ik-wil-je-slaan-maar-ik-moet-fatsoenlijk-zijn.

"Oh Jane wat is het toch lang geleden!" Zei ze terwijl ze haar op een sjieke manier kuste op haar wang en Jane ongemakkelijk glimlachte. "Ja. Zo lang geleden..." mompelde ze terwijl Fabienne naar de andere mensen keek.

"Zijn dit de mensen waarvan je dacht dat ze beter konden zijn als je oude vrienden?" Vroeg ze terwijl ze haar wenkbrauw optrok en Lucy haar gezicht spiegelde. "Want meid geloof me, dit zijn de slechtste van de slechtste mensen." Zei ze terwijl Lucy haar ogen rolde en Fabiennes bord met eten veranderde in een hoopje grond met wormen erin.

"Ahhh!!!" Krijste ze terwijl ze opstond en Lucy verbaasd naar het bord keek.

James keek haar droog aan en Lucy grinnikte een beetje nerveus terwijl hij zuchtte. "Lucy, kom op je geeft de school een slechte reputatie zo." Zei hij waarna Lucy haar schouders ophaalde en "Dus?" Zei.

James zuchtte zacht en glimlachte waarna Lucy zijn gezicht spiegelde en het bord weer terugveranderde in eten.

Misschien moest ze het toch maar wel leren controleren.

~~~
A/N: Hallootjes :)

Hoe gaat het vandaag?

Nou met mij dus niet zo goed want ik moet dus een kut opdracht voor Bio doen en dat moet ik voor morgen hebben gedaan maarja lols.

Vraag: Hebben jullie een grote tuin?

Ik redelijk wel maar toch ook weer niet gigantisch ofzo lol.

Help me aub nieuwe vragen te bedenken ik word weer ideeënloos.

Maargoed dat was het weer.

Doei! Groetjes Caya.

1857 woorden

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top