Deel 30

Een paar dagen later was de begrafenis van Euphemia en Fleamont geweest.

Na de begrafenis wilde James eigenlijk zo snel mogelijk terug naar huis gaan en de menigte van vrienden, familie en kennissen achterlaten maar Lucy had hem tegengehouden en hem verteld dat het een beetje ondankbaar was om weg te gaan zonder iedereen te bedanken voor hun komst.

Dus daar stonden ze, hand in hand, een gesprek te hebben met ieder mens die langsliep om weg te gaan.

James wist wel beter als praten nu. Zijn stem was schor van het huilen en hij was een beetje bang wat er zou gebeuren als hij iets wilde zeggen dus deed Lucy het praten vooral.

"Oh James toch. Hoe gaat het? We hebben je al zo lang niet meer gezien!"

James fronste en keek kort naar Lucy die haar schouders ophaalde en zacht glimlachte naar de mensen.

"We zijn je opa en oma van je moeders kant?" Zei ze terwijl James' blik veranderde in een geïrriteerde blik en Lucy fronste.

Waarom vinden we hun ook alweer niet leuk?

"De laatste keer dat we je zagen was toen je nog maar een kleine baby was! Och die goede oude tijd." Zei zijn oma terwijl hij een beetje geïrriteerd naar Lucy keek. "Je moeder kon erg opdringerig zijn soms hè James?"

Hij schraapte zijn keel en Lucy keek hem geschokt aan.

"Luister, ik snap het best dat jullie hier zijn, want mijn moeder was jullie dochter maar om dan nog gemeen te praten is toch echt niet respectvol. Jullie hebben haar uit jullie leven gezet en ik was niet van plan om jullie terug uit te nodigen in het mijne. Ik heb twee grootouders die wel de keuzes van mijn geweldige ouders respecteren dus ik zeg nu vriendelijk dankjewel en ik hoop dat ik jullie nooit meer hoef te zien." Zei hij waarop Lucy hem geschokt aankeek en zijn oma's blik een beetje verduisterde.

"Ik zie dat je net zo verpest bent als je vader. Je bent waarschijnlijk net zo slecht voor haar als dat hij voor je moeder was." Zei ze waarna ze de kamer uitliep en waarschijnlijk de begraafplaats verliet.

Dat hoopte James tenminste.

"Net zo slecht als je vader? James, waar had ze het over?" Vroeg Lucy waarna James haar aankeek en zacht glimlachte. "Lucy je hebt gezien hoe goed mijn vader voor mijn moeder zorgt. Dat mens is gewoon gestoord en heeft de relatie tussen mijn ouders nooit gesteund." Zei hij waarop Lucy knikte en zacht in zijn hand kneep.

"Ach gelukkig heb ik mijn andere grootouders nog." Zei hij terwijl hij zacht glimlachte en dankbaar knikte naar twee mensen die langsliepen.

"Over grootouders gesproken.." mompelde hij terwijl er twee mensen op hem afliepen.

"Oh Jamsie toch. Het spijt ons zo erg dat je je ouders op zo'n jonge leeftijd hebt moeten verliezen. We zijn er altijd als je een afleiding ofzo zoekt oké?" Zei de vrouw waarvan Lucy dacht dat ze zijn oma was.

James glimlachte zacht en knikte. "Dankjewel oma. Ik denk dat het ooit wel weer goedkoper toch?" Zei hij terwijl zijn opa knikte.

"Och, is dit je knappe vriendin?" Vroeg zijn oma terwijl Lucy glimlachte en naar de vloer staarde.

"Ja, dit is mijn knappe vriendin die niet bescheiden hoeft te zijn." Zei hij terwijl hij zacht zijn schouder tegen de hare aanbotste en ze hem aankeek.

"Weet je, jullie zijn heel schattig samen. Ik hoop dat jullie een fijn en lang leven kunnen leiden met elkaar." Zei ze waarna Lucy glimlachte en James zijn oma een knuffel gaf.

"Dankjewel oma. Ik zal je tegen de kersttijd wel een brief sturen met onze plannen, oké?" Zei hij waarop zijn oma knikte en zijn opa hem ook een knuffel gaf.

"We houden de rij op, sorry hoor. Wij gaan er weer vandoor." Zei ze waarna ze James en Lucy nog een kus op hun wangen gaf en wegliep gevolgd door zijn opa.

Ongeveer twee uur later waren de enigen in de zaal nog James, Lucy, Remus, Regulus en Jane.

James was redelijk verbaasd geweest toen Lucy vroeg of Jane mocht blijven.

"Eh, mijn excuses hoor maar kunnen jullie misschien ook langzaamaan het pand verlaten? De volgende groep komt over een kwartier." Zei een van de medewerkers terwijl Lucy opkeek en zacht glimlachte. "Ja natuurlijk. Kunnen we nog met iets helpen?" Vroeg ze waarop de medewerker haar hoofd schudde en Lucy opstond.

Ze verlieten het pand en verdwijnselden terug naar het huis van de Potters.

~~

Een paar dagen later was de rust die ze vakantie noemden voorbij.

Ze zaten met zijn vieren in een coupé een uitgebreid gesprek te houden terwijl er op de deur van de coupe werd geklopt.

"Mevrouw Malfoy, meneer Potter. Jullie zijn headboy en girl, gedraag je er ook eens naar en loop de rondes alsjeblieft." Zei Marlene terwijl Lily diep zuchtte en grinnikte.

"Dat doen de prefects Marls, wij zijn er om hun te becommanderen." Zei ze zacht grinnikend terwijl ze haar benen introk en Lily fronste.

"Ja oké, maar jullie hebben ook een eigen coupe hè jongens?" Zei ze terwijl Lucy haar verbaasd aankeek en opstond.

"Wacht serieus? James waarom wisten wij dat niet?" Vroeg ze terwijl Sirius grinnikte en Lucy hem kort aankeek voordat hij iets zei waarna James zijn schouders ophaalde. "Weet ik veel. Niemand verteld ons eigenlijk iets." Zei hij terwijl hij ook opstond.

"Hè waar gaan jullie nou heen?" Zei Sirius terwijl hij ook opstond gevolgd door Remus waarna hij zijn armen weer om Sirius sloeg.

"We gaan onze coupe zoeken. Ik gok namelijk dat hij groter is als de gemiddelde coupe." Zei James waarna hij Lucy meetrok aan haar arm en door de hal van de trein liep.

"Verkeerde kant jongens!" Zei Lily waarna de twee omdraaide en James zacht grinnikte. "Ja dat wist ik wel."

Ze liepen naar de voorkant van de trein en liepen de coupe binnen. Verbaasd van de grootheid stonden ze stil terwijl Sirius over Lucy's schouder naar binnen keek.

"Jemig. Daar kunnen meer als tien mensen zitten!" Zei hij terwijl Lucy omdraaide en grinnikte.

Hij had wel gelijk maar toch.

De coupe bestond uit een bank die als een u vorm in de muren van de coupe bekleedde. De banken waren iets breder als de normale banken en er lagen twee kussens op de bank met een rode deken in de hoek.

"Ik claim de deken!" Riep Lucy terwijl ze de deken pakte en een kussen pakte waarna ze op de bank tegen het raam ging liggen.

"Ja. Nee. Sta op Lucy." Zei James terwijl hij haar oppakte en ging zitten met zijn rug tegen de muur aan waarna hij Lucy op zijn schoot trok.

Hij trok de dekens over haar heen en Lucy keek hem met een glimlach aan waarna ze een beetje draaide zodat ze uit het raam kon kijken.

Sirius en Remus gingen op de andere bank liggen waarna Lily en Marlene tegen elkaar aan op de bank tegenover hun gingen zitten.

Apollo sprong bovenop Sirius' benen waarna hij de kat verbaasd aankeek en Lucy grinnikte.

Apollo liep over zijn buik richting Remus en ging zijn gezicht likken waarna Sirius een beetje geërgerd naar de kat keek.

"Nou zeg. En ik dacht dat je me eindelijk leuk begon te vinden." Zuchtte hij waarna James zacht grinnikte en begon te spelen met Lucy's haar.

"Weet je James, ik houd van je." Zei Lucy waarna James haar een kus op haar voorhoofd gaf en Lucy hem aankeek. "Ik houd ook van jou."

~~~
A/N: Hallo hallo :)

Le weekend Jass.

Echt hoor ik ben school nu alweer beu.

Dat was ik al op de eerste dag maarja.

Vraag: hebben jullie nog dingen die jullie in het boek willen zien dit jaar?

Maarja dat was het weer.

Tot morgen! (Misschien nog vanavond)

Groetjes Caya! 1304 woorden

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top