Regulus maakte Lucy in de ochtend wakker rond half zeven. James was nog steeds niet thuis en hij maakte zich een beetje zorgen over de jongens.

"Lucy, word wakker." Zei hij terwijl Lucy geërgerd "nee" mompelde en haar hoofd in haar kussen verborg.

"James is nog steeds niet thuis." Zei hij terwijl Lucy de woorden even liet verwerken en hem verbaasd aankeek. "Huh? Zeker?" Vroeg ze waarop hij knikte en Lucy zuchtte.

"Shit." Mompelde ze terwijl ze uit haar bed stapte en naar beneden liep. Ze liep door de woonkamer naar de openhaard terwijl Regulus haar tegenhield en haar omdraaide.

"Lucy, rust. Adem in, adem uit." Zei hij terwijl Lucy haar hoofd schudde en haarzelf probeerde los te trekken. "Nee. Ik moet weten of het goed gaat. Laat me los Regulus." Zei ze terwijl Regulus zuchtte en zijn hoofd schudde.

"Als ik je nu loslaat dan kom je geheid ergens anders als bij het huis van de Lupins Luce. Je moet eerst rustig worden dan laat ik je gaan." Zei hij waarop Lucy zuchtte en diep inademde.

"Oké. Ik ben rustig. Laat me nu gaan ik wil weten waar hij blijft." Zei ze waarna Regulus diep zuchtte en een handvol floo powder pakte.

"Ik ga mee." Zei hij terwijl Lucy zuchtte en knikte.

De twee stapten in de openhaard en Regulus sprak de locatie uit waarna de twee door de schoorsteen van de familie Lupin vielen en Regulus onder de tafel schoof met zijn benen.

Hij zuchtte diep en stond voorzichtig op waarna Lucy grinnikte. "Oké, ik doe dit bijna nooit dus niet gaan lachen." Zei hij waarna Lyall binnenliep en een beetje verbaasd naar de twee keek.

"Oh. Hallo Lucy, Regulus. Hoe gaat het met jullie?" Vroeg hij terwijl hij een beetje verbaasd glimlachte en Lucy zacht glimlachte. "Goed hoor. Weet je misschien waar James is?" Vroeg Lucy terwijl Regulus haar zacht aanstootte en Lucy hem kort aankeek. "En Sirius en Remus natuurlijk." Zei ze waarna Regulus zacht grinnikte.

"Eh, ja. Ze zijn op dit moment boven aan het slapen. Ze waren erg moe van gisteren." Zei hij terwijl Lucy een beetje bezorgd naar Lyall keek. "Is er iets ergs gebeurd? Zijn ze zwaar gewond?" Vroeg ze waarna hij zijn hoofd schudde.

"Nee hoor. Het gaat prima met ze. Ik zou ze alleen wel even rust geven zodat ze kunnen uitrusten." Zei hij waarop Regulus knikte en Lucy zacht glimlachte.

Er was iets mis.

James zou nooit hier blijven overnacht als hij Lucy had beloofd dat hij thuis zou zijn, zeker niet als hij moe is.

Lucy keek kort naar Lyall die de woonkamer weer uitliep en stond op waarna Regulus haar verbaasd aankeek.

"Wat ga je doen?" Vroeg hij terwijl Lucy hem kort aankeek en richting de andere deur in de woonkamer liep.

"Ik ga even boven bij de jongens kijken. Er klopt iets niet." Zei ze waarna Regulus fronste en haar arm vastpakte.

"Lyall zei toch dat ze rust willen?" Vroeg hij waarop Lucy knikte. "Ja, maar sowieso zou ik een uitzondering zijn voor James en buitenom dat kan ik stil zijn. Plus James vraagt letterlijk nooit om rust." Zei ze terwijl Regulus fronste en haar arm losliet.

"Je hebt gelijk. Kom." Zei hij terwijl hij ook opstond en de deur opende waarna hij achter Lucy de trap opliep.

Lucy klopte zacht op Remus' slaapkamerdeur waarna Sirius hem opendeed en verbaasd naar Lucy keek waarna hij de deur zodanig dichtdeed dat Lucy niets kon zien buitenom zijn hoofd.

"Hey Luce, Reggie. Hoe gaat het?" Vroeg hij een beetje ongemakkelijk waarna Lucy over zijn naar naar binnen keek.

Hij trok de deur dicht en grinnikte ongemakkelijk waarna Lucy diep zuchtte en Regulus Sirius begon te kietelen.

Sirius liet een hele hoge gil uit die erg veel leek op het woord nee waarna Lucy de deur opende en langs Sirius naar binnen liep.

Ze keek geschrokken naar James waarna Sirius haar aan haar schouders omdraaide en haar hoofd in zijn schouder verborg. "Shh. Rustig Luce. Het komt wel weer goed met hem." Mompelde hij terwijl hij voorzichtig zijn hand over Lucy's rug bewoog.

Ze probeerde zich los te rukken maar Sirius hield haar stevig vast. "Laat me los Sirius!" Riep ze terwijl ze hem weg probeerde te duwen met haar armen. Hij zuchtte tevergeefs en liet haar gaan waarna ze de deur opende en in horror naar James keek.

Nu ze hem beter zag realiseerde ze dat hij bewusteloos was. Hij zat onder snedes, littekens en bloed waarvan Lucy hoopte dat het niet van hem was maar ze wist wel beter.

Ze had hem nog nooit zo erg verwond gezien.

Ze ging op haar knieën naast het bed zitten en keek kort naar Remus die in het andere bed lag te slapen. Hij had minder snedes gelukkig. Sirius zag er ook nog redelijk goed uit, met uitzondering van zijn been. Die lag helemaal open en hij strompelde richting Remus' bed waar hij op de rand ging zitten.

Lucy keek kort naar James waarna ze slikte en weer naar Sirius keek wiens blik op Remus gericht was.

Regulus liep naar binnen en keek kort naar Remus en Sirius waarna zijn blik geschrokken bij James bleef hangen. "Jemig wat is er gebeurd?" Vroeg hij terwijl Sirius zuchtte en Lucy hem aankeek.

"Nou ja..."

"Fuck, Remus je moet naar buiten." Mompelde Sirius terwijl hij op de klok keek.

Remus volgde zijn blik en keek snel uit het raam waar hij snel spijt van kreeg. Hij rende in volle vaart naar buiten en racete zo ver mogelijk van het huis vandaan maar viel uiteindelijk van de pijn op de grond een paar meter van zijn huis verwijderd.

James.

Sirius blafte hard waarna Remus omdraaide en kort naar James keek die in de voortuin aan de kleine tafel zat.

"Shit." Mompelde hij terwijl hij opstond en van het huis wegrende.

Sirius snapte niet wat hij aan het doen was. Waarom veranderde hij niet gewoon in een hert?

Maar na een paar minuten realiseerde hij zich dat James hem probeerde weg te lokken bij het huis.

Alleen was Remus sneller.

James werd na een paar seconden ingehaald door Remus die hem aanviel waarna hij een pijnlijk gezicht trok.

Hij zocht in het dampe gras naar zijn bril maar hij kon hem nergens vinden en realiseerde zich niet dat Remus hem weer aanviel.

Hij dook net te laat weg en knarste op zijn tanden van de pijn waarna Sirius tegen Remus aansprong en de twee op de grond vielen.

James was op dit moment niet meer in staat om te lopen, laat staan om in een hert te veranderen maar hij wist dondersgoed dat hij daar weg moest komen.

Maar als hij terug naar het huis van de Lupins zou gaan dan zou hij Remus meelokken.

Sirius keek geschrokken richting Remus die in zijn achterpoot beet waarna hij Sirius een stukje verder op het grasveld gooide.

Remus rende richting hem en James zuchtte diep waarna hij op zijn vingers floot en Remus snel opkeek.

Sirius keek hem ook aan en deed een poging om Remus af te remmen maar dat leverde niets op.

Remus viel James meerder keren aan totdat Sirius eindelijk in staat was om zijn aandacht te trekken voor een paar minuten.

James keek in een waas naar Sirius die huilde waarna Remus achter hem aanrende en James bewusteloos op de grond viel.

"Niet bijzonders hoor." Zei hij terwijl hij de herinnering wegstopte en kort naar Lucy keek die hem ongelovig aankeek.

"Ja nee want hij viel ineens zo bewusteloos en onder bloed en snedes op de grond, heel logisch Sirius." Zei ze terwijl Regulus zuchtte en naast Lucy ging zitten.

"Hebben jullie misschien al gedacht om hem naar een ziekenhuis te brengen?" Vroeg hij terwijl Sirius diep zuchtte en zijn hoofd schudde.

"Hoe wil je hem veilig naar een ziekenhuis brengen?" Zei hij waarop Lucy iets wilde zeggen maar zonder idee weer haar mond sloot. "Dat dus." Mompelde hij waarna Lucy gefrustreerd zuchtte en opstond.

James bewoog kort waarna Lucy geschrokken omdraaide en James wakker werd.

Het eerste wat hij deed was een pijnlijke gil uitlaten waarna hij oneven ademend kort zijn ogen opende. Hij sloot ze snel weer door het felle licht en Lucy keek een beetje gebroken naar James.

Ze kon er niet tegen als mensen schreeuwde, zeker niet uit pijn of verdriet.

Laat staan als James het deed.

Ze stond op en liep de kamer uit waarna Regulus haar verbaasd nakeek en weer terug naar James keek die weer out ging van alle pijn.

Lucy liep tegen Hope aan die haar verbaasd aankeek en haar schouders vastpakte. "Hey Lucy, het komt wel goed met James hoor." Zei ze terwijl Lucy zwak knikte en een beetje verdwaasd naar de deur staarde.

"Lucy?" Vroeg ze waarop Lucy uit haar trans klikte en ze Hope met een kleine glimlach aankeek.

"Ja, ja. Het gaat goed hoor." Mompelde ze terwijl ze Hope een korte knuffel gaf en uit de deur liep.

Regulus kwam naar beneden gelopen terwijl Hope hem verbaasd aankeek en "Lucy is naar buiten gelopen" zei waarna hij dankbaar knikte en haar volgde.

"Lucy?" Vroeg hij terwijl Lucy omkeek en zacht glimlachte. "Gaat het wel?" Vroeg hij terwijl ze knikte en Regulus zuchtte.

"Je weet dat ik je gedachten kan lezen toch Luce?" Zei hij terwijl Lucy hem geïrriteerd aankeek. "Je had beloofd dat niet meer te doen."

"Tenzij ik een goede reden heb." Zei hij terwijl hij Lucy liet zitten op het gras waarna hij ook ging zitten.

"Ik heb hem een keer eerder zo horen schreeuwen van pijn en verdriet." Zei ze zacht terwijl Regulus' blik verzachtte en Lucy zuchtte.

"Waarom hoor je dingen als je bewusteloos bent Regulus? Dat hoort toch niet?" Zei ze zacht waarna hij haar een beetje verbaasd aankeek.

"Heb je toen alles gehoord?" Vroeg hij waarop Lucy haar hoofd schudde. "Nee. Alleen de harde dingen zoals het schreeuwen. De gebrokenheid in de stemmen." Haar stem was ondertussen ongeveer net zo zacht als een fluister.

Er liep een enkele traan over haar wang die Regulus voorzichtig wegveegde waarna Lucy hem aankeek.

Waarom zou de wereld ooit zo'n engel als Lucy willen traumatiseren.

~~~
A/N: oké, ik zorg ervoor dat ik mezelf begin te haten omdat ik iedereen door zoveel last gaan lol.

Vraag: wat vinden jullie de leukste klas die jullie hebben?

Ik zelf muziek en Engels.

Maar dat was het weer.

Tot morgen!

Groetjes Caya. 1742 woorden