Lucy herkende het huis niet.

Ze was er voor zover als zij wist nog nooit geweest.

James reed haar naar binnen en stopte kort om zijn schoenen uit te doen in de hal waarna hij haar de woonkamer inreed.

"Wil je misschien iets te eten Lucy?" Vroeg James terwijl hij Lucy optilde en op de bank zette waarna ze zacht knikte. "Eigenlijk heb ik best wel veel honger." Zei ze waarna James zacht glimlachte en opstond.

"Toast met jam?" Vroeg hij waarna Lucy hem vragend aankeek en James' glimlach weer verdween.

Ze wist niet meer wat jam was.

James had het jaar ervoor potions klas gehad over amortentia. Hij wist bijna zeker dat hij Lucy had geroken maar nu herinnerde ze helemaal niets meer van hem.

Of nou ja zo goed als niets dan.

"Geen zorgen. Je herkent het wel weer wanneer je het eet." Zei hij waarna hij de keuken inliep en Sirius en Regulus hem vragend aankeken. "Willen jullie ook toast?" Vroeg hij waarna Sirius grinnikte en Regulus knikte. "Lekker. Lucy mist haar jam zeker?" Zei Sirius terwijl James hem een blik gaf en hij een oh gezicht trok.

James liep de keuken in en toen de toast na drie keer aanbranden eindelijk klaar was pakte hij de pot jam en een mes mee naar de woonkamer.

Lucy keek op naar de deur die openging en ze keek verbaasd naar James. "Lucy, dit is jam." Zei hij waarna Lucy grinnikte en de pot aanpakte.

Jam.

Oh wacht.

Jam.

Lucy glimlachte zacht.

Het was zoet, maar niet te zoet, het smaakte zo bijzonder. Lucy kon niet geloven dat geen enkele tovenaar dit niet zou willen eten.

~

En een pot jam.

Lucy keek hem met een grote glimlach aan.

Ze waardeerde alle moeite die hij voor haar deed heel erg.

Ze betwijfelde of James zoiets ooit zou doen.

Wacht nee.

Niet aan James denken, je bent op een date met Alex.

"Alex... Ik ben ooit op een dat met hem geweest?" Vroeg ze terwijl James fronste en knikte. "Ja, ergens in je vijfde jaar. Toen heb je hem laten zitten en zag hij ineens het licht en werd hij gay." Zei Sirius met een kleine glimlach terwijl Regulus zacht grinnikte.

"Echt waar?! Oeh was hij een betere kusser als James?"

Nee.

Dat was hij niet.

~

"Het spijt me echt heel erg. Ik, wat kan ik doen om het goed te maken. Jemig. Niks, daar is het veel te laat voor..."

"Hou toch gewoon je mond en kus me."

En toen wist ze weer waarom ze James leuk vond.

Verschillende dingen vanuit haar vijfde en vierde jaar kwamen terug.

Ook het fake daten om Lily jaloers te maken, de eerste dat die Lucy en James officieel hadden, de grote hoeveelheid ruzies die ze hebben gehad, hoe James dacht dat hij haar uit het team kon knikkeren.

James en Lucy die uit huis werden gestuurd en moesten kamperen samen.

"Oké, ik ben het beu. James, Lucy pak jullie spullen in jullie gaan vijf dagen met elkaar kamperen op een camping. Dan gaan jullie daar maar lekker ruziën en waag het niet om thuis te komen als jullie niet normaal tegen elkaar kunnen doen!"

~

Een bed...

Wacht.

Dat betekende.

Nee.

Nee.

Dat was Lucy niet van plan.

~

"Oke, als we bij de winkel zijn pak je wat we nodig hebben voor de komende vijf dagen. Ik zorg wel voor afleiding."

"Ja hallo. Ik ga niet stelen."

"Nee, want dat ken je wel."

"James!"

~

"Zeg zo koud heb ik het nou ook weer niet. Ik ga echt niet jou stinkende trui aantrekken."

"Hij is vandaag nog gewassen hoor. En je zoekt het zelf maar uit."

"Ik zweer het. Als je dit aan ook maar iemand verteld vermoord ik je."

~

"James ga weg!"

James ging ongemakkelijk weer weg en Lucy trok haar pyjama aan waarna ze James' trui erover aantrok.

Nu ging ze erin slapen ook.

"Mag ik alweer binnenkomen?"

~

"Je krijgt nog steeds de deken niet."

Dan kon je net zo goed bovenop me met de deken kunnen blijven liggen.

Lucy grinnikte en nam een hapje van de toast met jam waarna James naast haar ging zitten.

"Oké. Maar niemand mag hierover weten! Niet eens Sirius of Regulus."

"En m'n moeder?"

"Ik denk dat zij het al weet."

"Maar dan is er ook kans dat Sirius en m'n vader het al weten."

"Dat zien we wel weer wanneer we thuiskomen."

"Dus je zegt ja?"

"Dit wordt nog wat hoor. Fijn, ik zeg ja."

Lucy grinnikte en James keek haar vragend aan. "Wat?" Vroeg hij waarna Lucy hem met een brede glimlach aankeek.

"Niets."

"Jawel, je doet mysterieus en vreemd." Zei hij terwijl Lucy grinnikte en James lachend zijn ogen rolde. "Laat dan maar." Mompelde hij terwijl Lucy iets dichterbij hem ging zitten.

James keek haar even kort aan en sloeg voorzichtig zijn armen om haar heen waarna Lucy haar hoofd op zijn borstkas liet rusten.

"Zit m'n trui lekker?"

"Eigenlijk wel maar ik probeer het te negeren."

"Pas maar op hoor. Straks wordt je nog verliefd op me."

"Neh. Ik geloof niet dat dat erin zit."

~

Ze kon zichzelf niet tegenhouden om te denken aan James.

Nee, jullie zijn niet samen. Je hebt hem afgewezen, vergeet hem.

Als ze dat nou maar kon doen.

~

James drukte voorzichtig zijn lippen op de hare en de twee sloten beide hun ogen.

Ondertussen zou je toch denken dat het bijzondere er vanaf was.

Nou dat was dus niet zo.

Lucy glimlachte maar haar glimlach verdween snel en werd door een pijnlijk gezicht vervangen. James keek haar geschrokken aan terwijl ze haar ogen dichtkneep en ze haar handen richting haar hoofd bewoog.

Telkens als ze dingen herinnerde kreeg ze hoofdpijn en die leek steeds niet weg te gaan.

"Misschien is het een idee om te gaan slapen." Zei James terwijl Lucy zacht knikte en James haar voorzichtig optilde.

Hij bracht haar naar boven en legde de krukken neer naast haar bed voor als er iets was. Hij legde nog even kort uit waar zijn slaapkamer ook alweer zat en daarna viel ze snel in slaap.

Echter werd ze geschrokken weer wakker door de gruwelijke nachtmerrie waarna haar hoofd het een goed idee vond om alle andere nachtmerries terug te halen.

Lucy keek in een waas naar haar nachtkastje terwijl alle verschrikkelijke herinneringen terugkwamen. Ze begon na nachtmerrie vijf al te huilen en nachtmerrie achtentwintig werd onderbroken door een snerpende piep in Lucy's oren en de hoofpijn die volgde.

Lucy zuchtte diep en keek even kort naar de deur.

Nee.

Ze ging niet James wakker maken voor zulke onzin.

Maar hij had gezegd dat ze hem altijd wakker mocht maken.

Maar toch ging ze het niet doen.

Maar ze wilde het eigenlijk wel.

Ze wist dat ze haarzelf dan veiliger zou voelen.

Bij hem.

En toch ging ze het niet doen.

De hoofpijn werd na een half uur net wat minder en toen kwam nachtmerrie 29. De gehele stroom nachtmerries stopte bij nachtmerrie 42 waarna er weer een snerpende piep klonk en Lucy weer hoofdpijn kreeg.

Deze hoofdpijn ging alleen niet binnen een half uur weg.

Na een uur kon Lucy nog steeds niet slapen en gaf ze op.

Ze pakte de krukken van de vloer en maakte langzaamaan haar weg richting James' slaapkamer.

Ze klopte zacht op de deur waarna ze een zachte bonk hoorde en de deur na drie seconden opende, een slaperige James zonder bril voor haar staand.

"Lucy. Hey. Wat is er?" Vroeg hij terwijl hij een glimlach op zijn gezicht toverde en gaapte. "Sorry. Sorry dat ik je heb wakker gemaakt. Het is maar onzin ik ga wel weer." Zei ze terwijl James fronste en haar hand vastpakte.

"Wat? Waarom? Als je me hebt wakker gemaakt dan moet het vast geen onzin zijn. Plus je weet dat je me altijd mag wakker maken voor alles." Zei hij waarna Lucy zacht glimlachte en James haar optilde en naar binnen liep.

Hij legde haar krukken neer op de grond naast zijn bed en legde Lucy in het bed waarna hij naast haar op de rand van het bed ging zitten.

"Ik had weer een nachtmerrie." Zei ze terwijl James haar bezorgd aankeek en Lucy hem ook aankeek. "En toen kwamen al mijn andere nachtmerries terug."

James keek haar met open mond en bezorgdheid aan waarna Lucy zwak glimlachte. "Lucy.. Gaat het echt goed?" Vroeg hij terwijl Lucy haar hoofd schudde.

"Nope. Maar ging het ooit wel goed met me?" Zei ze terwijl James zuchtte.

Hij voelde zich nog steeds schuldig voor alles wat hij haar had aangedaan toen ze jonger was.

Lucy gaapte en James keek met een kleine glimlach naar Lucy die zijn gezicht spiegelde.

"Wil je hier slapen Lucy of wil je dat ik je terugbreng?" Vroeg hij terwijl Lucy zacht glimlachte. "Eigenlijk wil ik liever hier blijven..." Zei ze terwijl James glimlachte en knikte. "Natuurlijk Lucy. Alles voor jou." Zei hij terwijl hij de deken over haar heen gooide en Lucy een beetje vragend naar hem keek terwijl hij richting de deur liep.

"Waar ga je heen?" Vroeg ze terwijl James fronste en omdraaide. "Oh. Ik dacht dat je misschien wat privacy wilde.. Ik wil niet opdringerig zijn zegmaar." Zei hij terwijl Lucy zacht glimlachte. "Kom hier." Zei ze terwijl ze haar handen uitstak en James richting haar liep.

Hij ging op het bed zitten en ging onder de dekens liggen waarna Lucy tegen hem aankroop en haar hoofd op zijn borstkas neerlegde.

"Welterusten James." Mompelde ze zacht terwijl ze nog een keer gaapte en haar ogen sloot. "Welterusten Luce."

Lucy begon zich een stuk veiliger te voelen bij James.

~~~
A/N: Hallo :)

Ik zit nu in de auto naar de bioscoop lol.

Vraag: moeten jullie voor school ook boekverslagen maken?

Nou ik moet er dus drie tot vier pee jaar :(

Maar ik vind lezen leuk dus dat is een voordeel.

Dat was het weer.

Misschien tot vanavond en anders horen jullie morgen weer van me.

Groetjes Caya! 1667 woorden