Deel 17
Drie uur.
Hij was nu ondertussen al drie uur weg en Lucy begon zich zorgen om hem te maken.
James bleef nooit zolang weg als hij ruzie had met zijn moeder. Het kwam niet eens vaak voor de de twee ruzie hadden.
Een keer was hij een halfuur weg, maar daarna hadden ze het weer bijgelegd.
Lucy had nog nooit meegemaakt dat James zolang weg bleef. En Euphemia en Fleamont ook niet, want hun waren zich kapot aan het stressen over waar hij was.
Ze liepen de keuken binnen. "Lucy, Regulus, wij gaan even kijken of James bij Sirius en Remus is want hij blijft wel erg lang weg." Zei Euphemia terwijl Regulus knikte en Lucy opstond.
"Mag ik mee?" Vroeg ze waarop Euphemia knikte en Fleamont kort naar Regulus keek. "Ik blijf wel hier voor als hij toch terugkomt." Zei hij waarna Fleamont knikte en Lucy liep snel de hal in om haar sneakers aan te doen.
Lucy, Euphemia en Fleamont liepen de deur uit en stapten in de auto waarna ze wegreden richting het appartement van Sirius.
Lucy had last van wagenziekte, ook al was ze een tovenaar. Ze had er een pesthekel aan om in de auto te zitten maar James verdiende het.
Ze reden ergens op een brug in de buurt van Sirius' appartement.
Lucy fronste en tikte Euphemia op haar schouder. "Euphemia? Dit is toch een eenrichtingsweg?" Vroeg Lucy waarop Euphemia knikte en fronste.
Ze keek met een geschrokken uitdrukking naar de auto die aan kwam slingeren richting hun.
"Fleamont pas op!" Riep ze terwijl ze auto tegen hun motorkap aanbotste en Lucy geschrokken gilde. "Lucy, zorg voor James." Zei Euphemia terwijl de auto tegen de brug aanbotste die brak waarna de auto in het ravijn op zijn kop viel.
Lucy gilde het uit en lette niet meer op wat er gebeurde. Ze voelde haar hoofd hard tegen het dak van de auto botsen.
Toen de auto stopte met bewegen deed Lucy met moeite haar deur open en deed ze haar riem los waarna ze de passagiers deur opende waar Euphemia zat.
In de spiegel van de auto zag ze dat haar hoofd vanachter openlag en bloedde. Het boeide haar niet heel erg veel.
Ze schudde Euphemia maar ze reageerde niet. Ze had een erge snee op haar wang die snel bloedde en haar hele heup lag open.
Lucy keek geschrokken naar Fleamont die zijn ogen nog open had. Lucy keek in horror naar hem en keek snel weg toen ze realiseerde dat hij niet knipperde of überhaupt nog een hartslag had.
Ze wilde net Euphemia's hartslag checken maar de auto ontplofte en Lucy werd met een hevige knal weggegooid.
Haar hoofd kwam tegen een steen aan waarna ze haar been langs de steen schaafde toen ze naar beneden viel. Haar adem was instabiel en ze deed haar best om niet te gaan slapen.
Maar ze was zo uitgeput.
Heel even kon toch wel?
~~
James keek verbaasd naar de deur van Sirius' appartement die weer openging.
Hij zuchtte toen Sirius en Remus naar binnen liepen en stond op van de bank.
"Sorry. Ik ga al. Ik, ik wist niet waar ik anders heen moest." Zei hij terwijl hij zijn blik naar de vloer richtte en Sirius zacht glimlachte.
"Je bent in ieder geval veilig, daar gaat het om." Zei hij waarop James zacht glimlachte en hem een knuffel gaf.
"Je moet wel terug naar je moeder gaan. Ze gaat zich zo erg veel zorgen maken over je." Zei Remus terwijl James zuchtte en zijn hoofd schudde. "Nee, ik wil niet terug vanavond. Mag ik hier slapen?" Vroeg hij waarop Sirius kort naar Remus keek die zacht knikte.
"Oké, maar stuur wel een brief naar je moeder dat je veilig bent." Zei hij terwijl James knikte en opstond.
"Hebben jullie een uil dan?" Vroeg hij terwijl Sirius fronste en Remus zijn hoofd schudde. "Nee, dat hebben we niet." Zei hij terwijl hij naar de klok keek.
"Maar de lekke ketel heeft er wel, we verdwijnselen daar wel even heen en dan kunnen we gelijk nog iets eten want je kan niet leven op minder dan een kwart van je eten." Zei hij waarop James en Sirius knikten en Remus Sirius' hand vastpakte.
"Ha, ik was alweer vergeten dat jij te jong bent om te verschijnselen." Zei James zacht grinnikend terwijl Sirius een humorloos gezicht trok.
Ze verdwijnselden en kwamen in de lekke ketel aan. Daar af James wat en schreef hij een brief naar Lucy om te laten weten dat hij bij Sirius en Remus was.
Hij was echt boos op zijn moeder.
Waarom moest hij perse alles vertellen?
Hij was volwassen genoeg om niet alles met zijn moeder te delen en dan wordt hij ineens uit huis gezet?
Ja dan gaat hij weg ook.
En denk maar niet dat hij terugkomt want daar was hij nu te dwars voor.
Het voelde een beetje bevredigend om weg daar te zijn. Hij was zijn ouders eigenlijk wel een beetje beu en had nu wel vrijheid.
Maar hij vond het ook weer niet leuk omdat hij Lucy nu niet meer zag en hij het niet fijn vond dat hij zijn moeder en vader niet meer zag.
Hij hield echt van ze, dat hoorde toch ook, en hij voelde zich best wel schuldig dat hij zo weg was gegaan.
Misschien moest hij toch maar naar huis gaan en het gewoon weer uitpraten met zijn moeder zoals meestal. Maar daar was hij eigenlijk te dwars voor en hij was nog steeds boos.
Remus bond de brief vast aan het pootje van de uil en de uil vloog weg waarna Sirius en James ook opstonden.
"Gaan we weer?" Vroeg Remus waarop Sirius knikte en zijn hand vastpakte.
James grinnikte zacht waarna Sirius hem dodelijk boos aankeek en de drie verdwijnselden.
~~~
A/N: Hallo :)
Jullie gaan me echt haten wanneer het boek klaar is.
En dan komt de marvel crossover die twee keer zo erg wordt. (Misschien wel erger)
Vraag: wat eten jullie qua koekjes graag? Als jullie koekjes eten toch.
Ik eet graag oreos en chocolade chip cookies die ik dan zelf maak :)
Dat was het weer.
Misschien tot vanavond en anders horen jullie me morgen weer!
Groetjes Caya. 1040 woorden
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top