Deel 12

"Lucy?"

Er werd zacht op de deur geklopt terwijl hij zacht krakend opende.

Leeg.

Natuurlijk was Lucy's bed leeg. Ze sliep natuurlijk bij James.

Regulus zuchtte en liep terug naar zijn kamer.

Hij keek kort naar zijn arm en toen naar het einde van de hal.

Kon hij Lucy niet gewoon even privé spreken?

Hij kon het op zijn minste vragen.

Hij klopte zacht op James' deur waarna hij hem voorzichtig opende.

"Hey Reg, wat is er?" Vroeg Lucy die zacht glimlachte. James keek hem een verbaasd aan en glimlachte toen ook zacht.

Regulus keek even naar de vloer en mompelde "kan ik je misschien privé spreken?" terwijl Lucy fronste en uit het bed stapte. "Tuurlijk." Zei ze terwijl ze richting haar kamer liep.

James fronste en keek naar de deur die op een kiertje stond. Apollo liep erdoorheen en sprong op James' bed maar toen hij merkte dat Lucy niet hier was sprong hij weer van het bed af en begon hij op de deur van Sirius te krauwen.

Het was wel heel erg stil in hun kamer.

James stond op en liep door de hal.

Nee, nee. Het is hun privacy.

Hij liep naar beneden van de trap.

Hij was niet de beste met dingen die verborgen voor hem worden gehouden maar toch respecteerde hij Lucy's privacy.

"Wat is er Reg? Waarom ben je zo nerveus?" Vroeg Lucy terwijl ze haar deur sloot en Regulus zijn mouw optrok.

Lucy keek even kort naar het teken waarna ze hem verbaasd aankeek.

"Ik dacht dat je een spreuk had gebruikt zodat hij niet meer zichtbaar was?" Vroeg ze en Regulus knikte. "Ja, een aantal weken geleden. Ik heb de spreuk gebruikt toen ik net van huis wegging, hij werkt nu niet meer." Zei hij terwijl hij op Lucy's bed ging zitten en Lucy een bloemenboeket weghaalde waarna ze naast hem ging zitten.

"Is het erg dat ze het weten?" Vroeg Lucy terwijl Regulus hevig knikte en Lucy zuchtte. "Je hebt het ze toch niet verteld?!" Riep hij terwijl Lucy verbaasd hem aankeek en haar hoofd schudde. "Nee joh! Waarom zou ik dat nou weer doen?" Zei ze terwijl Regulus zijn schouders ophaalde en zuchtte.

"Sorry. Ik ben denk ik gewoon bang voor wat Sirius zal zeggen als hij het weet..." Mompelde hij terwijl Lucy naar de vloer keek.

"Dus je wilt het weer verbergen?" Vroeg ze waarop Regulus knikte en Lucy zuchtte. "Maar we zijn beide te jong om te toveren."

"Dus? Een spreuk kan toch geen kwaad." Zei hij waarop Lucy haar hoofd schudde. "Jawel Regulus, ze gaan dan uitzoeken welke spreuk het is en waarom hij is gebruikt. Dan komt iedereen te weten dat je, nou ja dat." Zei ze waarop Regulus diep zuchtte en ook naar de vloer keek.

"Kan James een geheim houden?"

Lucy keek verbaasd op.

Kon hij een geheim houden?

Niet van Lucy, dat was zeker.

Toen herinnerde Lucy dat James haar in jaar vier een keer in de keuken had betrapt toen ze een koekje aan het eten was.

Hij had niemand dat ooit verteld anders had Lucy het wel gehoord.

Lucy knikte zacht en keek hem aan.

"Weet je zeker dat je het niet gewoon aan je broer wilt vertellen?" Vroeg ze waarop Regulus zijn hoofd schudde. "Nee. Ik wil hem niet zo erg teleurstellen." Zei hij terwijl Lucy zuchtte.

"Je stelt hem niet teleur Regulus." Zei ze waarna Regulus diep zuchtte. "Hou er nou maar gewoon over op en ga je vriendje halen alsjeblieft." Zei hij terwijl Lucy haar handen in de lucht gooide als verdediging en de kamer uitliep.

Ze liep richting James' kamer waar hij niet meer was en klopte op de kamer van Sirius en Remus. Het was een tijdje stil en toen stak Sirius zijn hoofd door de deur met een kleine grijns op zijn gezicht en een lichte blos op zijn wangen.

"Wat is er Lucy?" Vroeg Sirius terwijl Lucy zuchtte.

Ze wilde niet weten waar hij en Remus mee bezig waren.

"Ik gok dat James niet bij jullie is?" Vroeg ze terwijl Sirius "Nope" antwoordde en Lucy zuchtte. "Nou ja. Veel plezier jullie twee. Hou het zachtjes alsjeblieft." Zei ze terwijl Sirius zijn ogen rolde en de deur weer sloot.

Lucy liep naar beneden en trof James aan op de bank met zijn vader.

"Ik vind dat ik het mag proberen." Zei hij terwijl Fleamont zuchtte en Lucy fronste. "Wat proberen?" Vroeg ze terwijl ze op de sofa ging zitten en James haar kort aankeek.

"Mijn rijbewijs halen." Zei hij terwijl Lucy hem vragend aankeek en hij uitlegde dat dat een muggle ding was.

"Ik denk erover na James, oké?" Zei Fleamont terwijl hij zuchtte en Lucy zacht grinnikte. "Oké pa." Zei James terwijl hij weer opstond en Lucy meetrok.

"Oh wacht, James, kan je misschien even meekomen?" Vroeg ze terwijl James haar een beetje vragend aankeek en knikte.

Ze liepen Lucy's kamer binnen waar Regulus op het bed zat. Hij keek op bij het horen van de deur en glimlachte zwak.

"Regulus?" Wat is er Lucy?" Vroeg hij terwijl hij fronste en Regulus zuchtte.

"Luister James, wat we je nu gaan vertellen mag je ABSOLUUT aan niemand anders vertellen. Begrepen?" Vroeg Regulus terwijl James zacht knikte.

"Ik ben een dooddoener."

Er viel een lange stilte waarin James hem geschrokken en verraden aankeek. Hij keek daarna naar Lucy, de verraden blik nog in zijn ogen.

"En jij wist het." Zei hij terwijl hij naar Lucy keek.

Lucy keek weg naar de vloer en knikte zacht.

"Waarom vertellen jullie me dit?" Vroeg hij terwijl Regulus zijn mouw optrok en James in horror wegkeek van het teken. "Ik had een verberg spreuk erover gedaan. Hij is uitgewerkt en ik hoopte dat jij het zou snappen en de spreuk zou willen doen zodat mijn broer er niet achterkwam." Zei hij terwijl hij ongelovig naar hem keek en Lucy zijn arm vastpakte.

"Hé James, hij heeft er niet voor gekozen. Hij werd gedwongen door zijn ouders en had geen keuze." Zei ze terwijl James zacht knikte. "Ja, ik snap het Lucy. Ik ben niet stom. Ik, Ik moet het alleen even verwerken dat je beste vriend die in mijn huis woont een dooddoener is." Zei hij kort terwijl Lucy kort naar Regulus keek wiens blik op de grond gericht was.

James zuchtte even en ging naast Regulus op het bed zitten.

"Welke spreuk?" Vroeg hij waarop Regulus zacht glimlachte en een papiertje liet zien. James las het kort door en knikte daarna. Het viel Lucy op hoe James fronste wanneer hij het las.

Haar vader deed dat ook altijd.

Lucy schudde de herinnering weg en keek naar James die zijn toverstok pakte. Regulus stak zijn arm uit en James keek kort naar Lucy.

"What the fuck?"

~~~
A/N: hehe dramaaa.

Vraag: als jullie een Pureblood zouden zijn en zouden worden gedwongen om het duistere teken te nemen, wat zouden jullie dan doen?

Ik zou denk ik het teken nemen en als spion werken ofzo. Of ik zou wegrennen en nooit meer terugkomen.

Maarja dat was het wel weer.

Ik heb echt betere afsluit zinnen nodig ik zeg telkens hetzelfde.

Doei!

Groetjes Caya. 1195 woorden

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top